Μια κι ήρθε
η ώρα τα άδικο βαριά να πληρωθεί
Τράβα μπροστά
αγόρι μου στη μάχη του αιώνα
Μια και μεγάλα
όνειρα το σώμα σου ποθεί.
Ανέβα πρώτος
το σκαλί εσύ της λευτεριάς σου
Τίμησε την ιδέα
σου αγάπησε τη γη
Αυτή που οι εφιάλτες
σου κράτησαν μακριά σου
Καν τη δίκη
σου πάλι με αίμα και τιμή.
Κράτησε τη
σημαία σου ψηλά να ανεμίζει
Στο
καταγάλανο ουρανό όρκο δώσε βαρύ
Να μη βρεθεί
αντίπαλος σ αυτό το μετερίζι
Κι αν τύχη
το όπλο αυτό ξανά να εκδικηθεί.
Αγάπη μου
αιώνια τιμώ τη λεβεντιά σου
Τιμώ τα
χέρια τα βαριά που φέρνουν συμφορά
Σ αυτούς που
δέσανε σφιχτά την άγρια καρδία σου
Μονάχη να εκδικηθώ
να φέρω ξαστεριά.
Συναγωνίστ
