«Φοβάμαι πως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, το χάσαμε το «παιγνίδι», διότι ακόμα και η αρνητική κάλυψη των δραστηριοτήτων της αναδεικνύεται σε διαφήμιση. Θα τολμήσω δε να αποδεχθώ, παρά το γεγονός ότι θα στεναχωρέσω αγαπημένους συναδέλφους, ότι η Χρυσή Αυγή μας κέρδισε μέσα στο γήπεδό μας» - Μιχάλης Ιγνατίου στο aixmi.gr ...
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Ελληνοκύπριου δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου για την άνοδο της Χρυσής Αυγής και τα ΜΜΕ διαβάσαμε πρόσφατα στο διαδίκτυο και μεταφέρουμε χωρίς σχολιασμό. Στο κυριότερο σημείο του άρθρου αυτού διαβάζουμε:
«Η συνεχής άνοδος της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις πρέπει να προβληματίσει όλους, και ιδιαίτερα όσους εργαζόμαστε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μέσω των οποίων παρουσιάζονται οι θέσεις κομμάτων και πολιτικών σχηματισμών. Πρέπει να αποδεχθούμε –και πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο- ότι τα ΜΜΕ τείνουν να αναδειχθούν σε πρώτη εξουσία, καθώς πλέον επηρεάζουν ακόμα και τις υπερδυνάμεις.
Διάβασα το κείμενο του Χρήστου Παναγιωτόπουλου με τίτλο «Το καραγκιοζιλίκι με την προβολή της Χρυσής Αυγής», και ενώ συμφωνώ με τον κορμό του άρθρου και τη συντριπτική πλειοψηφία των θέσεων και των συμπερασμάτων του, διαφωνώ στο σημείο που αναφέρεται στο ρόλο των ΜΜΕ στην προβολή της οργάνωσης του κ. Μιχαλολιάκου. Πιστεύω ότι η κάλυψη των δραστηριοτήτων της, ακόμα και η αρνητική, όπως και η καταδίκη των πράξεων της, βοηθά στην προβολή της. Και η διαφωνία μου στηρίζεται στο γεγονός ότι η αρνητική προβολή προκαλεί στο τέλος συμπάθεια, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν μία τάση να συνεγείρονται από τη δράση μελών οργανώσεων, όπως η Χρυση Αυγή, που παρουσιάζονται είτε σαν γροθιά στο κατεστημένο είτε ως αντίσταση εναντίον του συστήματος και των «λαμόγιων της πολιτικής και των ΜΜΕ». Δυστυχώς -και το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- η Χρυσή Αυγή πείθει και εισχωρεί στο χώρο της νεολαίας με ταχύτατους ρυθμούς, διότι παρουσιάζεται ως το «θύμα» των ΜΜΕ.
Το να υπηρετούμε πιστά τη Δημοκρατία είναι υποχρέωση. Οπως είναι υποχρέωση μας να πολεμάμε τον αυταρχισμό ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και ιδεολογίας. Ο δικτάτορας, μπλε ή κόκκινος, είναι το ίδιο αποκρουστικός. Η Χρυσή Αυγή είναι μία οργάνωση που εκμεταλλεύεται τη Δημοκρατία με στόχο να την καταλύσει. Δεν υπηρετεί τη Δημοκρατία. Και οι πράξεις των στελεχών της αποδεικνύουν το παραπάνω συμπέρασμά μου. Σέβομαι και τιμώ την υποχρέωση των συναδέλφων μου και των ΜΜΕ να κρίνουν και να κατακρίνουν. Ομως, φοβάμαι πως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, το χάσαμε το «παιγνίδι», διότι ακόμα και η αρνητική κάλυψη των δραστηριοτήτων της αναδεικνύεται σε διαφήμιση. Θα τολμήσω δε να αποδεχθώ, παρά το γεγονός ότι θα στεναχωρέσω αγαπημένους συναδέλφους, ότι η Χρυσή Αυγή μας κέρδισε μέσα στο γήπεδό μας. Δεν χρησιμοποιούν μόνο τη Δημοκρατία. Χρησιμοποιούν με αριστοτεχνικό τρόπο και τα ΜΜΕ, παρουσιαζόμενοι ως θύματα των δημοσιογράφων, ταυτίζοντας τον κλάδο μας με σφηκοφωλιά «προστατών», «απατεώνων» και «λαμογιών».
Θα συμφωνήσω ότι για πολλά χρόνια ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του εργάστηκαν μεθοδικά και αθόρυβα και ότι μας έπιασαν όλους στον ύπνο. Όμως, η έκρηξη της δημοτικότητάς τους οφείλεται αποκλειστικά στην κάλυψη των δραστηριοτήτων τους από τα ΜΜΕ. Πρόκειται για οργάνωση με ναζιστικές επιρροές, που είναι απειλή για τη Δημοκρατία. Και η Δημοκρατία και οι δημοσιογράφοι πρέπει να σηκώσουν το ανάστημα απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Διότι εάν ποτέ κυβερνήσουν ο κ. Μιχαλολιάκος και οι υποστηρικτές του,η Δημοκρατία και η ανεξάρτητη δημοσιογραφία θα είναι τα πρώτα θύματά τους…»