Όταν η Ιστορία εκδικείται… Αυτή είναι η πρώτη σκέψη, η οποία έρχεται στο νου – δίκην σχολίου – διαβάζοντας την επιστολή που έστειλαν στα ΜΜΕ οι απλήρωτοι εδώ και 10 μήνες «εργαζόμενοι» του ΠΑΣΟΚ. Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, ας παραθέσουμε τα πιο σημαντικά σημεία της ανακοίνωσης τους:
«Η εργοδοσία μας οφείλει μισθούς 10 μηνών. Το 2012 πήραμε ποσά των 500 ευρώ που καλύπτουν περίπου μισθούς Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου, το δώρο του Πάσχα, και το επίδομα αδείας, και τώρα «διαρρέουν» ότι θα δώσουν μόνο το δώρο των Χριστουγέννων, φοβούμενοι το αυτόφωρο σε περίπτωση καταγγελίας. (Να μην φοβούνται… απλά να είναι σίγουροι ότι έχουμε έτοιμες ήδη τις καταγγελίες, που θα φτάσουν στις Αρχές πέντε λεπτά μετά την λήξη της προθεσμίας της καταβολής του δώρου…) Δηλώνουμε επίσης ότι η τρομοκρατία που ασκούν «νέοι σωτήρες» του κόμματος ώστε «να κάτσουμε στα αβγά μας γιατί δεν θα πάρουμε ούτε σέντς» δεν θα τους βγει σε καλό. (…) Τέλος θα θέλαμε να πούμε στα νέα «παλιά» μεγαλοστελέχη, όταν μας μιλούν για κατανόηση, να σκεφτούν ότι αυτοί και οι οικογένειες τους είναι «χορτάτοι». Και κάτι άλλο… επειδή μας ρωτούν για το που θα βρουν τα λεφτά να μας πληρώσουν, έχουμε απάντηση… ΠΟΥΛΗΣΤΕ ΤΙΣ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΤΕ!»
Την ανακοίνωση, αυτή, μέρος της οποίας παρατέθηκε παραπάνω, υπογράφει η «Επιτροπή Πρωτοβουλίας Απλήρωτων Εργαζομένων του ΠΑΣΟΚ». Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, αφού διέλυσε κάθε έννοια λαϊκής ευημερίας και κοινωνικών παροχών, κατορθώνει να οδηγήσει σε κατάσταση εξαθλίωσης και ανέχειας ακόμη και τους κομματικούς του υπαλλήλους! Η επιστολή τους είναι απολύτως ενδεικτική της παντός είδους διάλυσης, η οποία κυριαρχεί στο ΠΑΣΟΚ. Έστω και με υπονοούμενα, «φωτογραφίζουν» πλήρως τον Βενιζέλο ως βασικό υπεύθυνο της άθλιας οικονομικής κατάστασης στο κόμμα, για τον οποίο άλλωστε πάει ο χαρακτηρισμός «νέοι σωτήρες» και τον θεωρούν ως τρομοκράτη που απειλεί τους υπαλλήλους «να κάτσουν στ’ αβγά τους» μπας και πέσει κανά ψιλό… Μιλάμε, για μεγάλα γλέντια και μια τραγελαφική κατάσταση όπου – ανεξαρτήτως βαθμού, κλίμακας και ιεράρχησης -, οι μέχρι πρότινος κρατικοδίαιτοι, πασόκοι τρώγονται μεταξύ τους, προσφέροντας σε κάθε άλλο Έλληνα που υποφέρει από την λαίλαπα της πολιτικής (και) του ΠΑΣΟΚ μια ηθική, τουλάχιστον, ικανοποίηση για το κατάντημα των άλλοτε κραταιών αργόσχολων πρασινοφρουρών.
Χαίρεστε για την κατάσταση τους; Αυτό θα μπορούσε να ρωτήσει ο οποιοσδήποτε διαβάζοντας τα παραπάνω. Για Εμάς, λοιπόν, οι υπάλληλοι του ΠΑΣΟΚ δεν αποτελούν εργαζομένους, με την ουσιαστική έννοια του όρου. Γι’ αυτό, άλλωστε, όταν αναφέρθηκε η λέξη εργαζόμενοι, στην αρχή του κειμένου, υπήρχε μέσα σε εισαγωγικά. Με απλά και σταράτα λόγια, πρόκειται για κομματόσκυλα τα οποία έχουν συμβάλλει κι αυτά στο παρελθόν, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, στην πλήρη αποδόμηση της Χώρας. Το γεγονός, δε, ότι μιλάνε για «ΤΙΣ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΤΕ», αναφερόμενοι στα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν πληρώνουν τους μισθούς που οφείλουν στους υπαλλήλους, κάνει την κατάσταση ακόμη πιο αηδιαστική. Γιατί αυτό σημαίνει ότι γνώριζαν για την σήψη, την διαφθορά, τις μίζες και τις ρεμούλες του ΠΑΣΟΚ, το γεγονός δηλαδή ότι το κόμμα αυτό έκλινε την λέξη «κλέφτης» σ’ όλες τις πτώσεις, δεν αντιδρούσαν όμως όσο καιρό ταϊζόντουσαν κανονικά από τα αφεντικά τους.
Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου «το δράμα» των ανθρώπων αυτών, οι οποίοι πούλησαν την ψυχή τους και την συνείδηση τους, ταυτιζόμενοι απόλυτα (μέχρι πριν λίγο καιρό) μ’ ένα κόμμα το οποίο συνέδεσε την πολιτική με το εμπόριο. Μόνο που το εμπόριο εκτός από κέρδη πολλές φορές φέρνει και ζημίες…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ