Στις 26 Φεβρουαρίου 2013 έγινε στο κοινοβούλιο μία προ
ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για το αγροτικό
ζήτημα. Σε παλαιότερη ομιλία μου είχα τονίσει στην βουλή ότι για εμάς
τους Χρυσαυγίτες επειδή πάνω απ’ όλα είναι το Έθνος και όχι η οικονομία,
εάν το δίλημμα που τίθεται είναι ευρώ ή Ελλάδα, τότε αδίστακτα
επιλέγουμε ΕΛΛΑΔΑ! Στις 26 Φεβρουαρίου 2013 μίλησα και εγώ στο
κοινοβούλιο. Φυσικά την ομιλία μου δεν δημοσίευσε καμμία από τις
φυλλάδες τις ψευτοδημοκρατίας τους, ενώ το MEGA χαρακτηριστικά έδειξε
ένα απόσπασμα πέντε δευτερολέπτων. Από την ομιλία αυτή και τα παρακάτω
αποσπάσματα:
Συμφωνήσαμε να πάψει η χώρα μας να είναι παραγωγική!
«Άχαρος πράγματι ο ρόλος του Πρωθυπουργού να προσπαθεί να δικαιολογήσει
τα αδικαιολόγητα μετά από τρία χρόνια μνημονίου. Σε δύο μήνες
συμπληρώνονται ακριβώς τρία χρόνια από τότε που ο Γεώργιος Παπανδρέου
από το Καστελόριζο -το οποίο σήμερα οι Τούρκοι θεωρούν δικό τους- μας
είπε ότι με το περίφημο μνημόνιο θα σώσει την πατρίδα. Τρία ολόκληρα
χρόνια πέρασαν και αυτή τη στιγμή έχει φορολογικά εξοντωθεί ο ελληνικός
λαός. Ο μέσος Έλληνας έχει στεγνώσει. Δεν μπορείτε να του πάρετε άλλα
χρήματα. Και μέσα σε αυτά τα πλαίσια, βέβαια, έρχεται και το μέγα
ζήτημα, το αγροτικό, το οποίο όμως -για να είμεθα ειλικρινείς- δεν αφορά
μόνο το μνημόνιο. Αφορά και τα 32 χρόνια της παρουσίας της χώρας μας
στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα 12 χρόνια της παρουσίας της χώρας μας στην
Ευρωζώνη.
Είναι τραγικό. Το 1981 η Ελλάδα ήταν πράγματι μία παραγωγική χώρα,
κυρίως γεωργική και κτηνοτροφική. Συμφωνήσαμε τότε μαζί με την ένταξη
μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να πάψει να είναι παραγωγική… Ναι, από το 1981
είχαμε συμφωνήσει να δίνουμε λεφτά στους αγρότες, να μειώνουμε την
αγροτική μας παραγωγή και να γίνουμε χώρα παροχής υπηρεσιών…
Άχαρος ο ρόλος του Πρωθυπουργού και τα όσα είπε ενδιαφέροντα. Φοβούμαι,
όμως, ότι όλα αυτά περί παραμερίσματος των μεσαζόντων, περί μειώσεως
του κόστους παραγωγής κ.λπ., έχουν απέναντί τους ένα τείχος, ένα τείχος
που είναι η συμφωνία σας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα τείχος που
λέγεται GAΤΤ, συμφωνία περί «απελευθερώσεως» του παγκοσμίου εμπορίου.
Πώς θα τα ξεπεράσετε όλα αυτά; …»
«Ο αγρότης είναι ο φύσει πατριώτης»
«Την ιδιαίτερη σημασία του αγροτικού τομέα θα πρέπει να τη
βλέπουμε όχι μόνο οικονομικά, αλλά κυρίως εθνικά, αναλογιζόμενοι ότι
πολλές φορές στο απώτερο, αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν η επιστροφή στη
γη είναι που έσωσε το έθνος μας, σε όλες τις περιόδους κρίσεως. Τον
αγροτικό τομέα πρέπει να τον βλέπουμε σαν τον πυρήνα αυτής της ίδιας της
ύπαρξης του έθνους μας. Διότι ο αγρότης είναι ο φύσει πατριώτης, είναι
αυτός που έχει να υπερασπιστεί βωμούς, εστίες, που εκεί, στον τόπο που
καλλιεργεί και βγάζει το ψωμί του είναι και ο τάφος του παππού του,
είναι η ιστορία του, είναι το αίμα του.
Αυτά αντίθετα με τον κοσμοπολίτη των μεγαλουπόλεων, που είναι η
απρόσωπη μάζα, που είναι εύκολο να λεηλατηθεί η ψυχή του και ο νους του
από διάφορες καινοφανείς θεωρίες. Παράδειγμα μέγα από την ιστορία είναι η
αρχαία Ρώμη, ο αγρότης-πολεμιστής. Τότε ήταν Αυτοκρατορία η Ρώμη. Όταν
έπαψε πλέον το Λάτιο να είναι μια περιοχή με κλήρους αγροτών-πολεμιστών,
παρήκμασε, τελείωσε. Έγινε η παγκοσμιοποίηση της εποχής με το διάταγμα
του Καρακάλλα, αυτό που γίνεται τώρα με τα μνημόνια.
Τώρα όλα ευρίσκονται στα νύχια του λεγόμενου χρηματοπιστωτικού
συστήματος, του άυλου χρήματος, αυτού που εξουσιάζει σήμερα και την
πατρίδα μας μέσω του Μνημονίου, του άυλου χρήματος, που είναι ένα
παράσιτο που φεύγει από χώρα σε χώρα και λεηλατεί λαούς. Η Αμερική
σήμερα βιομηχανικά πεθαίνει, αν δεν το ξέρετε. Στο Ντιτρόιτ έχουν
κλείσει τα μισά εργοστάσια. Ποια; Η Αμερική! Και στην Ευρώπη το ίδιο θα
γίνει. Αυτοί που κρατούν στα χέρια τους το άυλο χρήμα πήγαν αλλού, πήγαν
σε Κίνα, Ασία, Αφρική, Ινδία και κερδίζουν και πάλι.»
« Ένας νέος Ιμπραήμ ήταν για τη γεωργική μας παραγωγή η περίφημη πολιτική των επιδοτήσεων»
«Φθάσαμε στο σχιζοφρενικό σημείο στην Ελλάδα να πληρώνουν τους αλιείς
με επαγγελματικά καΐκια, για να τα καταστρέψουν και να κάθονται και αυτό
το έλεγαν εθνική οικονομία… Φθάσαμε στο σημείο να πληρώνουμε τους
γεωργούς για να κόβουν τα δένδρα τους, λες και ήμασταν στην εποχή του
Ιμπραήμ. Ένας νέος Ιμπραήμ ήταν για τη γεωργική μας παραγωγή αυτή η
περίφημη πολιτική των επιδοτήσεων…
Νομίζατε πως οι κουτόφραγκοι μας έδιναν τα λεφτά για να τα
τρώμε. Δεν γνωρίζατε ότι σκάβαμε το λάκκο της Ελλάδος με αυτό τον τρόπο.
Μειώναμε τους Έλληνες αγρότες προς όφελος των Ευρωπαίων. Δεν είναι
δυνατόν η χώρα μας, με τέτοιο μοναδικό ίσως κλίμα, να κάνει αθρόες
εισαγωγές κηπευτικών -αν είναι δυνατόν!- από την Ολλανδία, το Βέλγιο και
χώρες οι οποίες κλιματικά είναι πολύ λιγότερο ευνοημένες από εμάς.
Είναι παράδοξο αυτό το πράγμα!
Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Μήπως αυτοί οι έντιμοι Ευρωπαίοι που σήμερα
μας εγκαλούν και μας πίνουν το αίμα με τα τοκοχρεολύσια -600 εκατομμύρια
ευρώ έβγαλε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον περασμένο χρόνο από τόκους
από την Ελλάδα- μήπως όλοι αυτοί μας φέρνουν αυτά τα προϊόντα τα οποία
είναι δήθεν από την Ευρώπη από τρίτες χώρες, απ’ όπου πειρατικά τα
παίρνουν και τα εισάγουν εδώ σαν ευρωπαϊκά; Αυτό το εξέτασε ποτέ
κανείς;
Θέλω να εκφράσω την εξής απορία. Πώς είναι δυνατόν σε αλυσίδες
τροφίμων, οι οποίες -τι σύμπτωση!- ανήκουν όλες σε πολυεθνικές, να
βρίσκεις τα ίδια προϊόντα φθηνότερα στη Γαλλία απ’ ό,τι στην Ελλάδα; Πώς
συμβαίνει αυτό το πράγμα; Τι είναι; Θαύμα; Μήπως τα ενταύθα
υποκαταστήματά τους αγοράζουν από τη Γαλλία σε τιμή λιανικής, ανώτερη
της λιανικής της Γαλλίας και πωλούν εδώ ακριβότερα; Και τι κάνει το
κράτος γι’ αυτό το πράγμα; Τίποτε!
…Δεν μπορεί να παραμένουμε θεατές στο όργιο της ανεξέλεγκτης διακίνησης
των προϊόντων, τα οποία φθάνουν στην αγορά σε τιμές πολλαπλάσιες. Δεν
είναι δυνατόν! Τόσο δύσκολο είναι να ελεγχθούν τα κυκλώματα, οι
μεσάζοντες, οι περίφημοι μεσάζοντες;… Επιπλέον δεν είναι οι
επιδοτήσεις, τις οποίες συνεχώς προβάλλετε, που θα μας σώσουν … Οι
επιδοτήσεις αυτές, οι οποίες είναι και συνεχώς μειούμενες, κάποια στιγμή
θα σταματήσουν. Μόνο η αυτοδύναμη ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας θα
της δώσει προοπτική και μέλλον και όχι τα όποια δεκανίκια μάς παρέχονται
από τους Ευρωπαίους εταίρους μας με αντάλλαγμα την υποθήκευση του
μέλλοντος της χώρας μας. Αυτό έκαναν 32 ολόκληρα χρόνια…»
«Πρέπει να κοντραριστούμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση»
Βεβαίως, θα μου πείτε το εξής: Πώς θα τα κάνουμε αυτά με τις
συμφωνίες που έχουμε υπογράψει; Ιδού δόξης στάδιον λαμπρόν: «Δεν έχουμε,
κύριοι, να σας πληρώσουμε. Αλλάξτε τις συμφωνίες, δώστε μας τη
δυνατότητα να παράγουμε…».
Για την ανασυγκρότηση του κατεστραμμένου από την Κατοχή, αλλά κυρίως
από την αλληλοσφαγή, αγροτικού τομέα δεν έγινε τίποτε όταν ήρθε τότε το
περίφημο σχέδιο Μάρσαλ στην δεκαετία του ‘50 . Τι έκανε το αστικό
κράτος, το ψυχροπολεμικό κράτος εκείνης της περιόδου; Έφερε τους
Έλληνες(όσους δεν έδιωξε στο εξωτερικό…) από τα χωριά και τους έκανε
θυρωρούς και λαχειοπώλες… Τους απομάκρυνε από την παραγωγή. Αντί με κάθε
τρόπο να επιδοτήσει και να δώσει χρήματα για να μείνουν στη γη τους και
να συνεχιστεί η εθνική παραγωγή, τους έφερε στην τερατούπολη, εδώ, στην
Αθήνα.
Τι έχετε κάνει και τι προτίθεστε να κάνετε, για να σταματήσετε
επιτέλους, κύριοι της κυβέρνησης, την ασυδοσία του εμπορίου των
αγροτικών προϊόντων; Ποιος είναι ο προγραμματισμός σας για την
κατεύθυνση της αυτάρκειας για να λύσουμε το επισιτιστικό πρόβλημα που
μας απειλεί;… Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε, βεβαίως, για επιδότηση στην
εθνική παραγωγή, που δεν υπάρχει, για εθνικό προστατευτισμό, που επίσης
δεν υπάρχει. Όμως, αν δεν σπάσεις αυγά, δεν γίνεται ομελέτα… Πρέπει να
κοντραριστούμε και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με τον κόσμο ολόκληρο, αν
είναι να σώσουμε τον Έλληνα αγρότη.
Και στο σημείο αυτό, τελειώνοντας θα σας θυμίσω τα λόγια του
Ίωνος Δραγούμη που είχε πει ότι αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, δεν
θα σώσουμε εμείς τη Μακεδονία, αλλά η Μακεδονία θα σώσει εμάς. Κατ’
ανάλογο τρόπο, αν τρέξουμε να σώσουμε σήμερα τους αγρότες, δεν θα
σώσουμε εμείς τους αγρότες, αλλά οι αγρότες θα σώσουν την Ελλάδα.
Η Χρυσή Αυγή προτείνει επιστροφή στην εθνική παραγωγή έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.»
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ