«βάλει χέρι» στα ενεργειακά κοιτάσματα της Πατρίδος μας.
Το ίδιο συνέβη και στην Κύπρο, όπου οι Ισραηλινοί αφότου τα βρήκανε με
την Κύπρο, τα βρήκανε και με την Τουρκία, απαιτώντας έτσι
«συνεκμετάλλευση».
Η γεωπολιτική πραγματικότητα, προστάζει οι ναυτικές δυνάμεις να συνασπίζονται με χερσαίες δυνάμεις, αφού οι υπόλοιπες ναυτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αποτελέσουν πραγματικό και ουσιαστικό σύμμαχο τους, ελέω ανταγωνισμού. Είναι απολύτως λογικό από την πλευρά των ΗΠΑ να επιβάλλουν την λογική του «διαίρει και βασίλευε» στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, πόσο μάλλον όταν στην περιοχή ανακαλύπτεται τόσος πλούτος. Αυτό από πλευράς γεωπολιτικής, μη λαμβάνοντας υπόψη το ισχυρότατο ισραηλινό λόμπι που ελέγχει τις ΗΠΑ και προστάζει την είσοδο της Τουρκίας στο όλο σκηνικό, αφού η Τουρκία αποτελεί ουσιαστικό του σύμμαχο, ακόμα και στην περίπτωση της συριακής συρράξεως.
Πάμε τώρα στην είδηση, που στην πραγματικότητα δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη. Ο νέος υπουργός αμύνης των ΗΠΑ δήλωσε: «Θαυμάζω τους τούρκους, την κυβέρνηση τους και τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον οποίο έχω πολλάκις μνημονεύσει σε ομιλίες μου, όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και στις ΗΠΑ. Έκανε κάτι που ήταν πολύ σημαντικό, το οποίο έχει μία πολύ σημαντική παγκόσμια κληρονομιά. Και κάποιες φορές εμείς οι Δυτικοί δεν εκτιμούμε αρκετά αυτό που έκανε ο Κεμάλ.».
Αυτό που υπονοεί στην δήλωση του ο Τσακ Χάγκελ, προφανώς, είναι το κίνημα των νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ, το οποίο υποδεχτήκαν με ιδιαίτερη θέρμη οι τότε μεγάλες δυνάμεις και η νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση. Συνεπώς ο νέος υπουργός αμύνης τον είπε, δήλωσε – τουλάχιστον εν μέρει – ότι στην Δύση δεν εκτιμούν… επαρκώς την σφαγή χιλιάδων Ελλήνων από τον σφαγέα Κεμάλ Ατατούρκ.Δεν εκτιμουν… επαρκώς, δηλαδή, την Μικρασιατική Καταστροφή. Φυσικά το ΥΠΕΞ δεν κούνησε ούτε… βλέφαρο απέναντι σε αυτές τις προκλητικότατες δηλώσεις. Όμως αυτό δεν είναι έκπληξη, ούτε είδηση, αφού το ΥΠΕΞ σκύβει όποτε το προστάξουν οι τούρκοι, οι ισραηλινοί και οι αμερικανοί.
Το πραγματικά θλιβερό είναι ότι υπάρχουν αρκετοί στην Ελληνική Βουλή που όχι μόνο ασπάζονται τις απόψεις του Χάγκελ, αλλά και προσπαθούν να τις επιβάλλουν. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στον Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε άλλους όπως η Ρεπούση, ο Τατσόπουλος και πολλοί άλλοι.
Η γεωπολιτική πραγματικότητα, προστάζει οι ναυτικές δυνάμεις να συνασπίζονται με χερσαίες δυνάμεις, αφού οι υπόλοιπες ναυτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αποτελέσουν πραγματικό και ουσιαστικό σύμμαχο τους, ελέω ανταγωνισμού. Είναι απολύτως λογικό από την πλευρά των ΗΠΑ να επιβάλλουν την λογική του «διαίρει και βασίλευε» στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, πόσο μάλλον όταν στην περιοχή ανακαλύπτεται τόσος πλούτος. Αυτό από πλευράς γεωπολιτικής, μη λαμβάνοντας υπόψη το ισχυρότατο ισραηλινό λόμπι που ελέγχει τις ΗΠΑ και προστάζει την είσοδο της Τουρκίας στο όλο σκηνικό, αφού η Τουρκία αποτελεί ουσιαστικό του σύμμαχο, ακόμα και στην περίπτωση της συριακής συρράξεως.
Πάμε τώρα στην είδηση, που στην πραγματικότητα δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη. Ο νέος υπουργός αμύνης των ΗΠΑ δήλωσε: «Θαυμάζω τους τούρκους, την κυβέρνηση τους και τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον οποίο έχω πολλάκις μνημονεύσει σε ομιλίες μου, όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και στις ΗΠΑ. Έκανε κάτι που ήταν πολύ σημαντικό, το οποίο έχει μία πολύ σημαντική παγκόσμια κληρονομιά. Και κάποιες φορές εμείς οι Δυτικοί δεν εκτιμούμε αρκετά αυτό που έκανε ο Κεμάλ.».
Αυτό που υπονοεί στην δήλωση του ο Τσακ Χάγκελ, προφανώς, είναι το κίνημα των νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ, το οποίο υποδεχτήκαν με ιδιαίτερη θέρμη οι τότε μεγάλες δυνάμεις και η νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση. Συνεπώς ο νέος υπουργός αμύνης τον είπε, δήλωσε – τουλάχιστον εν μέρει – ότι στην Δύση δεν εκτιμούν… επαρκώς την σφαγή χιλιάδων Ελλήνων από τον σφαγέα Κεμάλ Ατατούρκ.Δεν εκτιμουν… επαρκώς, δηλαδή, την Μικρασιατική Καταστροφή. Φυσικά το ΥΠΕΞ δεν κούνησε ούτε… βλέφαρο απέναντι σε αυτές τις προκλητικότατες δηλώσεις. Όμως αυτό δεν είναι έκπληξη, ούτε είδηση, αφού το ΥΠΕΞ σκύβει όποτε το προστάξουν οι τούρκοι, οι ισραηλινοί και οι αμερικανοί.
Το πραγματικά θλιβερό είναι ότι υπάρχουν αρκετοί στην Ελληνική Βουλή που όχι μόνο ασπάζονται τις απόψεις του Χάγκελ, αλλά και προσπαθούν να τις επιβάλλουν. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στον Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε άλλους όπως η Ρεπούση, ο Τατσόπουλος και πολλοί άλλοι.