Εκτός τόπου και χρόνου φαίνεται ότι βρίσκεται ο ανεκδιήγητος υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ, Νίκος Δένδιας. Ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος, αν είχε τη στοιχειώδη ευθυξία και φιλότιμο, θα είχε υποβάλει την παραίτησή του ύστερα (και) από το φιάσκο με τους αλβανούς εγκληματίες που δραπέτευσαν, συνεχίζει να προκαλεί τόσο με τις ενέργειές του όσο και με τις δηλώσεις του. Σε ένα διάλειμμα, λοιπόν, από τις επισκέψεις του σε εβραϊκές συναγωγές, τις συναναστροφές με μασόνους και τις ...
κρυφές συναντήσεις με τον Σόρος, ο Δένδιας δήλωσε ότι «μια από τις επιθυμίες της ζωής μου είναι να ξανακάνω αυτό το οποίο έκανα παιδί, φοιτητής αν θέλετε, να ξαναπάω στο «Floral» να πιω έναν καφέ. Κάποια στιγμή θα πρέπει και οι άνθρωποι που θεωρούν ότι τα Εξάρχεια είναι ένας χώρος εκτός νομιμότητας να αντιληφθούν ότι έχουν ανάγκη την παρουσία της νομιμότητας και της Ελληνικής Αστυνομίας. Και νομίζω ότι ο χρόνος αυτός δεν θα αργήσει».
Τη στιγμή που η κατάσταση στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Χώρας είναι ανεξέλεγκτη, που οι αλλοδαποί εγκληματίες δραπετεύουν από τις φυλακές όποτε τους κάνει κέφι και έχουν ξοδευτεί ένα εκατομμύριο ευρώ για την εύρεση και τη σύλληψη των αλβανών δραπετών των Τρικάλων χωρίς την παραμικρή επιτυχία, ο Δένδιας εξευτελίζεται ακόμη περισσότερο όταν λέει ότι το όνειρο της ζωής του είναι να μπορέσει να ξαναπιεί αμέριμνος καφέ στην πλατεία Εξαρχείων, παραδεχόμενος ουσιαστικά την πλήρη αποτυχία και ανικανότητά του. Όταν ένας υπουργός δημόσιας τάξης δεν μπορεί να επιβάλει τη στοιχειώδη τάξη σε μια πλατεία του κέντρου της Αθήνας είναι δυνατόν να φέρει εις πέρας πολύ πιο δύσκολες και απαιτητικές αποστολές, όπως η εξουδετέρωση με κάθε μέσο επικίνδυνων εγκληματιών; Ο φίλος των εβραίων, των μασόνων και των χρηματιστών, Νίκος Δένδιας, ας αποκτήσει κάποτε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια, παραιτούμενος επιτέλους από ένα σημαντικό πόστο, στο οποίο δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα το θετικό και ουσιαστικό. Μετά, ας πιεί όσους καφέδες θέλει, μόνο στην πλατεία Κολωνακίου όμως, καθώς πουθενά αλλού δεν μπορεί να υπάρξει εγγυημένη ασφάλεια. Αν και ούτε για το Κολωνάκι μπορούμε να είμαστε σίγουροι…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ