Η αντιπαλότητα του γ.γ. του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή Νίκου
Μιχαλολιάκου με το σύστημα και την κρατική καταστολή είναι αρκετά
παλιά: Τον Ιούλιο του 1974 συνελήφθη για πρώτη φορά έξω από την
βρετανική πρεσβεία στο Κολωνάκι διαμαρτυρόμενος για την βοήθεια που
έδιναν οι Βρετανοί στα τουρκικά στρατεύματα που είχαν εισβάλλει στην
Κύπρο.
δολοφονημένου από την τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη"
αστυνομικού Ευάγγελου Μάλλιου.
Από τότε ξεκινά η αντιπαλότητά του με τον "προοδευτικό" Τύπο
που επί 30 χρόνια "χάϊδευε"
την "17 Νοέμβρη" μέχρι την ημέρα εξάρθρωσής
της. Αφέθηκε ελεύθερος χωρίς να καταδικαστεί αφού κρατήθηκε επί αρκετό καιρό στον Κορυδαλλό.
Η τρίτη φορά που ο Νίκος Μιχαλολιάκος πέρασε τις πόρτες των φυλακών,
ήταν το 1978 όταν συνελήφθη ως "μέλος ακροδεξιάς οργάνωσης" η οποία
στόχευε στόχευε "στην ανατροπή της δημοκρατίας για κατοχή όπλων και
εκρηκτικών". Αθωώθηκε για όλες τις κατηγορίες αφού παρέμεινε για 18
μήνες στην φυλακή.
Η μοναδική καταδίκη αφορούσε 12 μήνες φυλάκιση για εξύβριση
αρχής. Δηλαδή εμεινε 18 μήνες στην φυλακή και καταδικάστηκε σε 12 μήνες!
Οι 6 επιπλέον μήνες ήταν "δώρο" του συστήματος στον νεαρό εθνικιστή.
Εκείνα τα χρόνια σημάδεψαν ανεξίτηλα την ψυχή του 17χρονου
(σε αυτή την ηλικία φυλακίστηκε για πρώτη φορά) νέου. Τα χρόνια που
ακολούθησαν έστειλαν το νεαρό εθνικιστή στην αντίπαλη πλευρα απ'ότι οι
περισσότεροι νέοι της εποχής του. Αντί να πάει στην άκρα αριστερά, όπως
οι Α.Λοβέρδος, Π.Τατούλης κλπ, κινήθηκε στο χώρο της "σκληρής" δεξιάς.
Μάλιστα το μίσος του για την Βρετανία και την στάση των
Βρετανών κατά τον κυπριακό απελευθερωτικό αγώνα, τις εκτελέσεις των
Κυπρίων αγωνιστών και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, τον "έσπρωξε"
σε μία εντελώς ρεβιζιονιστική θεώρηση της ιστορίας του Β'Π.Π.
"φλερτάροντας" με τις εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες, πριν έρθει η πολιτική
ωρίμανση των τελευταίων ετών.