Συναγωνιστής έχει τραυματισθεί βαρύτατα.
Πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου εκείνες τις στιγμές και συνειδητοποίησα ότι μπροστά στους τρεις αυτούς Συναγωνιστές είμαι πολύ λίγος. Παρά τα πολλά χρόνια προσωπικής παρουσίας στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πιστεύω ότι αυτά τα τρία παιδιά είναι πολύ περισσότερο Χρυσαυγίτες από εμένα, ακριβώς γιατί απέδειξαν έμπρακτα την Ιδιότητα τους αυτή πέφτοντας νεκροί οι δύο απ' αυτούς και ο τρίτος να δίνει την Μεγάλη Μάχη για την Ζωή, ύστερα από τα άνανδρα χτυπήματα των παρακρατικών δολοφόνων.
Περιφρουρώντας τα γραφεία μας στα Βόρεια Προάστια δολοφονήθηκαν από ανθρωποειδή καθάρματα. Νέα παιδιά γεμάτα Δύναμη και Ορμή, γεμάτα Όνειρα και Φιλοδοξίες. Παιδιά με Ιδέες, με απέραντη Αγάπη για την Ελλάδα, την Ιστορία, τον Πολιτισμό της. Ταυτόχρονα, όμως, με Ενδιαφέρον για το παρόν και το Μέλλον της Χώρας. Ενδιαφέρον το οποίο εξέφρασαν όχι με το να «ανησυχούν» αραχτοί από τον καναπέ του σπιτιού τους, αλλά με το να ενταχθούν στις γραμμές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Θέλησαν να γράψουν Ιστορία, να αλλάξουν τον Κόσμο, να αγωνιστούν κι αυτοί για να αποκτήσει και πάλι η Ελλάδα την θέση που της αρμόζει στο παγκόσμιο στερέωμα. Πάνω στο απάνθισμα της νιότης τους, όμως, ο Γιώργος Φουντούλης και ο Μανώλης Καπελώνης έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες αποβρασμάτων. Έχασαν την ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα γραφεία της Τ.Ο Βορείων Προαστίων, ενώ για τον ίδιο λόγο δίνει τον δικό του αγώνα επιβίωσης και ο Αλέξανδρος Γέροντας.
Η Αλήθεια είναι ότι δεν γνώριζα προσωπικά τους συγκεκριμένους Συναγωνιστές. Πολύ πιθανόν να είχα ανταλλάξει ορισμένες κουβέντες με κάποιον απ' αυτούς ή και με τους τρεις κατά την διάρκεια κάποιων επισκέψεων μου στην Τ.Ο. Βορείων Προαστίων. Γνωρίζω, όμως, πολύ καλά ότι δεν πρόκειται ποτέ πια να ξεχάσω τις φυσιογνωμίες τους. Πολύ περισσότερο γνωρίζω ότι, πλέον, έχω έναν ακόμη λόγο να συνεχίσω να αγωνίζομαι μέσα από τις Τάξεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Γιατί όταν αυτοί οι Συναγωνιστές μου δίνουν ακόμη και την ζωή τους, υπερασπιζόμενοι τις Ιδέες και τις Αξίες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, δεν έχω το παραμικρό δικαίωμα να κάνω πίσω. Δεν πρέπει ούτε καν να διανοηθώ ότι υπάρχει περίπτωση να κουραστώ, να δειλιάσω, να εγκαταλείψω την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Να προδώσω την θυσία αυτών των Συγκεκριμένων Συναγωνιστών, οι οποίοι έπεσαν για όλα όσα υποστηρίζουμε.
Αποτελεί, πλέον, Χρέος και Καθήκον Τιμής απέναντι στους δολοφονηθέντες Συντρόφους μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για όλα όσα Εκείνοι αγωνίστηκαν στην Ζωή τους. Μέχρι τώρα η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Τιμούσε τον Μίκη Μάντακα ως ένα σύμβολο θυσίας απέναντι στην κόκκινη τρομοκρατία. Τώρα έχουμε τους δικούς μας Μάρτυρες, τους Μάρτυρες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, οι οποίοι έπεσαν θύματα των παρακρατικών αλητών. Τα ονόματά τους θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην Μνήμη μας, τις Καρδιές μας, μα πάνω απ' όλα θα μας εμπνέουν να αγωνιζόμαστε για την Πατρίδα και τον Λαό. ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ