Η άνανδρη δολοφονία των Συναγωνιστών μας, εκτός από την αυτονόητη
καταδίκη της από την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, φανέρωσε
δυστυχώς και την αληθινή φύση διαφόρων τύπων, οι οποίοι -από τα
λεγόμενά τους- έδειξαν πόσο χαμηλά μπορούν να πέσουν ορισμένοι από τους
εκπροσώπους του ανθρωπίνου είδους. Τα παρακάτω λόγια είναι ενδεικτικά αυτής της κατάντιας:
«Να,
τα βλέπετε; Σας τα έλεγα εγώ… Είδατε τι έπαθαν οι δυο νέοι που επέλεξαν
να πάνε με τους νεοναζί της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ; Τους καθάρισαν. Δεν τους
άρεσε ο Καρατζαφέρης, ήθελαν τους νεοναζί. Φάτε την μπανάνα τώρα!!!
Όποιος επιλέγει τα άκρα πεθαίνει! Τα έλεγα, τα φώναζα εγώ, αλλά δεν με
ακούγατε!!! Θέλετε να κινδυνεύετε και εσείς να σας εκτελέσουν; Πηγαίνετε
στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αλλά μετά να μην ζητάτε τα ρέστα!!!»
Σε ποιον ανήκει το παραπάνω κρεσέντο αθλιότητας και ασέβειας
απέναντι στους άνανδρα δολοφονημένους Γιώργο Φουντούλη και Μανώλη
Καπελώνη; Στον πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ, Κώστα Αϊβαλιώτη. Ναι,
σε αυτόν που εξευτελίστηκε σ’ όλο το Πανελλήνιο, όταν αποκαλύφθηκε ότι
όχι μόνον ήταν αστράτευτος, αλλά γλίτωσε την θητεία χρησιμοποιώντας
πλαστό έγγραφο. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου υπηρέτησε μόλις για
45 ημέρες για να βγαίνει τώρα και «να πουλά τρέλα», γράφοντας ό,τι
απίθανο κατεβάζει η κεφάλα του, όπως π.χ. όταν, πριν από λίγες ημέρες,
χωρίς να ντρέπεται έστω και στο ελάχιστο έγραψε τα εξής, θεωρώντας
προφανώς ότι απευθύνεται σε ηλίθιους: «Και επειδή κάποιοι επαίρονται
ότι πήγαν στρατιώτες αλλά προφανώς λίγα κατάλαβαν εκεί, να πω την
προσωπική μου εμπειρία από το Πυροβολικό από την θητεία μου, μου έμειναν
ως “ανάμνηση” τέσσερα ράμματα στο χέρι (όταν έκανα στίβο μάχης)»!
Ανεξαρτήτως του ότι ο τύπος αυτός, κρίνοντας από την εμφάνισή του
τουλάχιστον, η μόνη «καταδρομική επιχείρηση», στην οποία μπορεί να
προβαίνει είναι σε κάποια πιατέλα με μακαρονάδα, είναι φανερό ότι «δεν
παίζεται». Τον ενθυμούμαστε, πάντως, όταν κατά την διάρκεια της
προεκλογικής περιόδου, τον Μάιο του 2012, γυρνούσε από κανάλι σε κανάλι,
κραδαίνοντας κάτι φωτοτυπίες και βρίζοντας την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Οι
εκλογές έστειλαν τον τραγελαφικό (και αστράτευτο, ουσιαστικά) αυτόν τύπο
στο σπίτι του και απλώς κατά καιρούς βγαίνει στο τηλεοπτικό κανάλι του
βαψομαλλιά αφεντικού του, προκαλώντας τον γέλωτα με τα λεγόμενά του.Δεν είχα καμιά διάθεση να ασχοληθώ με αυτόν τον αποτυχημένο πολιτικάντη, ο οποίος -τουλάχιστον σε μένα, προσωπικά- μου δίνει εμφανισιακά την αίσθηση της κλασικής ατάκας «μπούλη, ρούφα το αυγό σου»… Το να βγει, όμως, από την πολιτική του ανυπαρξία και να δείξει ότι η εμβέλεια του ήθους του είναι ακόμη μικρότερη με τέτοιους αήθεις χαρακτηρισμούς εις βάρος νέων παιδιών που δολοφονήθηκαν για τις Ιδέες τους, πάει πολύ. Ο χυδαίος αυτός τύπος πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του ξεπέρασε κάθε όριο. Προφανώς, έχει φάει πολλές μπανάνες στην ζωή του, για να χρησιμοποιεί τέτοιου είδους φρασεολογία. Επειδή διαθέτουμε και ένα επίπεδο, δεν του λέμε τι να την κάνει την συγκεκριμένη μπανάνα που μεταχειρίζεται στο «επιχείρημά» του… Ας γνωρίζει, όμως, αυτός ο θρασύδειλος (που όταν έμαθε προεκλογικά, το 2012, ότι μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ήταν στο διπλανό στούντιο, πανικοβλήθηκε και έφυγε, νομίζοντας ότι θα φάει ξύλο, ενώ οι Συναγωνιστές απλώς περίμεναν τον Αρχηγό μας, ο οποίος επρόκειτο να συμμετάσχει σε τηλεοπτική εκπομπή) ότι οι Γενναίοι πεθαίνουν μια φορά στην ζωή τους και μέσα από την σπουδαιότητα των Πράξεων τους και των Ιδεών που Ενστερνίστηκαν και Υπερασπίστηκαν, ΖΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ!
Αντιθέτως, οι δειλοί, οι «κουραμπιέδες», οι φθηνοί πολυλογάδες «πεθαίνουν» κάθε μέρα μέσα στην κενότητα της ανυπαρξίας τους. Ας φάει, λοιπόν, όχι την μπανάνα αλλά την γαβάθα με τα μακαρόνια και ας μην ξαναπιάσει στο στόμα του το… «κομάντο» τα νεκρά μας Αδέρφια. Ας κάνει «τουμπέκι ψιλοκομμένο» και «μόκο» (τόσο… μάγκας που είναι, θα γνωρίζει την σημασία των φράσεων αυτών) και ας το βουλώσει. Ας κατεβάσει τα ξερά του από ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ Ανθρώπους, των οποίων το Ήθος, την Αγωνιστικότητα και την Ανιδιοτέλεια ούτε καν μπορεί να πλησιάσει. Είναι πολύ μικρός για να πιάσει στο στόμα του τον Γιώργο και τον Μάνο. Ας χρησιμοποιήσει τις αθλιότητές του αλλού και ας ψάξει να βρει κανένα κορόιδο που θα «καταπιεί αμάσητο το παραμύθι», από τον φαντάρο των 45 ημερών, για το πόσο «μάχιμη θητεία» έκανε, όπως εντελώς ανερυθρίαστα υποστήριξε. Απλώς, θλίβομαι που αναγκάζομαι να σπαταλήσω τον πολύτιμο χώρο της στήλης αυτής για να ασχοληθώ με ανεκδιήγητους «φούσκες», που δεν σέβονται την μνήμη των Νεκρών Συναγωνιστών μας. Διαβεβαιώνω, πάντως, αυτόν τον «μπούλη» ότι δεν έχει κανέναν λόγο να ανησυχεί σε τυχόν προσωπική συνάντησή μου μαζί του. Κάποτε μου προκαλούσε μόνο τον γέλωτα. Τώρα μου προκαλεί αηδία και εμετό με την αήθη συμπεριφορά του αλλά, όπως και να έχει, δεν είναι άξιος ούτε για φτύσιμο… ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ