ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Τον Φεβρουάριο του 2013 ο αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών σε
ιδιαίτερη συνάντηση – γεύμα εργασίας- που πραγματοποιήθηκε σε συγκεκριμένο χώρο
σε προάστιο της Θεσσαλονίκης ανέφερε ...
στους συνδαιτυμόνες του που ήσαν δύο
επιφανή στελέχη της γνωστής μειονότητας της Θράκης: «Για την Χρυσή Αυγή μην σας
νοιάζει, θα φάμε τους αρχηγούς της έναν-έναν».
Τα στελέχη της μειονότητας, συγκεκριμένα δύο μειονοτικές
μουσουλμάνες, μιλούσαν την ελληνική ενώ στο τραπέζι υπήρχε μεταφραστής και ο
αμερικάνος υπουργός κρατούσε σημειώσεις. Η όλη συζήτηση στο ιστορικό κέντρο –σημείο
αναφοράς για τους Θεσσαλονικείς- περιεστράφη γύρω από την Χρυσή Αυγή αφενός με
έντονο τρόπο «μας ενοχλεί που υπάρχει Χρυσή Αυγή», και αφετέρου με αιτήματα για
διορισμούς σε θέσεις λ.χ Διοίκηση Νοσοκομείου κτλ που προέβαλαν οι
μουσουλμάνες.
Αναφέρω αυτό το πραγματικό περιστατικό έχοντας δει και φωτογραφίες από την συνάντηση για να καταδείξω πως το ενδεχόμενο της διώξεώς μας ήταν πραγματικό και υπαρκτό και το είχαμε υπόψη μας. Στόχος των πολιτικών αντιπάλων μετά την εκλογική επιτυχία ( Μάιος- Ιούνιος 2012) και εφόσον δεν απορροφηθήκαμε από το αδηφάγο κλεπτοκρατικό σύστημα των πολιτικών απατεώνων και δεν γίναμε ίδιοι με αυτούς του λεγομένου «συνταγματικού τόξου», ήταν η πολιτική μας δίωξη και η προσωπική μας εξόντωση με κάθε μέσο. Με αυτά τα ολίγα αποκαλυπτικά, ως πρόλογο, έρχομαι στα πρόσφατα.
Αναφέρω αυτό το πραγματικό περιστατικό έχοντας δει και φωτογραφίες από την συνάντηση για να καταδείξω πως το ενδεχόμενο της διώξεώς μας ήταν πραγματικό και υπαρκτό και το είχαμε υπόψη μας. Στόχος των πολιτικών αντιπάλων μετά την εκλογική επιτυχία ( Μάιος- Ιούνιος 2012) και εφόσον δεν απορροφηθήκαμε από το αδηφάγο κλεπτοκρατικό σύστημα των πολιτικών απατεώνων και δεν γίναμε ίδιοι με αυτούς του λεγομένου «συνταγματικού τόξου», ήταν η πολιτική μας δίωξη και η προσωπική μας εξόντωση με κάθε μέσο. Με αυτά τα ολίγα αποκαλυπτικά, ως πρόλογο, έρχομαι στα πρόσφατα.
ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ
ΑΡΧΕΙΟ
Κατάγομαι από ένα χωριό της Λάκκας Σουλίου που ονομάζεται
Λίππα. Κατοικείται από φτωχούς αλλά υψηλόφρονες κατοίκους. Οι πρόγονοί μου
είχαν στενές σχέσεις με την οικογένεια Τζαβέλα. Οι πρόγονοί μου συντέλεσαν στην
ανακαίνιση του κοντινού μοναστηριού της Κοιμήσεωςτης Θεοτόκου- Τόσκεσι.
Η Λάκκα Σούλι υπήρξε υποτιμημένη ιστορικά όπως έγραφε
και ο ιστοριοδίφης Ιατρός Λαμπρίδης τον 19ο αιώνα. Η Λάκκα Σούλι
έχει γράψει μεγάλες σελίδες δόξης που ιστορικά υποβαθμίστηκαν από την φωτοβόλο
δόξα (όχι άδικα) των Σουλιωτών του κεντρικού πυρήνα της συμπολιτείας. Τα βιβλία
που αναφέρονται ως «παράνομο αρχείο» είναι ιερατικά βιβλία του μακαριστού
ιερέως παππού μου του οποίου υπερήφανος φέρω το όνομα. Τα βιβλία αυτά ενεχείρησε
στον υιό του και πατέρα μου Ηλία.
Τι άλλο θα βρουν τα επίορκα ανθρωπάκια που μας διώκουν;
Πρέπει να διώκομαι εγώ για τα υπογεγραμμένα από τον παππού μου βιβλία; Πρέπει
να διώκομαι εγώ για τα οικογενειακά κειμήλια και όχι ο πρώην πρωθυπουργός με
την πληθώρα των αρχαίων αντικειμένων μυκηναϊκής περιόδου προϊόντων λαθρανασκαφών;
Από το 1800 τουλάχιστον υπήρχε πρόγονός μου ιερέας στο χωριό,
Λίππα Σουλίου. Δηλαδή ο παπα-Χρήστος υιός του παπα-Ηλία εγένετο ιερεύς όπως ο
πατέρας του κοκ. Την οικογενειακή παράδοση «έσπασε» ο πατέρας μου που εισήλθε
το 1946 στην ΣΣΕ και το 1948 ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού, για να
τραυματιστεί το 1949 σε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των συμμοριτών στην
Νάουσα.
Μήπως από τα πράγματα που μου κατέσχεσαν παρανόμως θα πρέπει
να συμπεριληφθούν στην κατηγορία και το στρατιωτικό ξίφος της Σχολής Ευελπίδων
του στρατηγού πατέρα μου όπως και το ξίφος του μακαρίτη αδερφού μου Ιωάννου
Παππά, Ανθυπολοχαγού Πυροβολικού τάξεως 1979;
Το Φεβρουάριο του 1913 από το πατρικό του πατέρα μου στη
Λίππα ξεκίνησε η νεαρή τότε πρεσβυτέρα Μαρία, σύζυγος του Παπα-Χρήστου και
γιαγιά μου, μαζί με άλλες συγχωριανές από την Λίππα και από το διπλανό ιστορικό
και χιλιοτραγουδιστό χωριό Τσερίτσενα, για να βοηθήσουν τον Ελληνικό στρατό
στην προσπάθεια διάβασης βαρέως πυροβολικού στον αυχένα του όρους Τομάρου, το
οποίο θεωρήθηκε πολεμικό κατόρθωμα που βοήθησε τα μάλα στην απελευθέρωση των
Ιωαννίνων.
Στο ίδιο πατρικό από το οποίο και τα οικογενειακά κειμήλια,
το 1942-44 διέμεινε και είχε ως αρχηγείο ο Αρχηγός του ΕΔΕΣ Στρατηγός Ζέρβας
και η ίδια γυναίκα που βοήθησε στην διάβαση του πυροβολικού, ζύμωνε ψωμί για
τον στρατηγό και τα παλικάρια του. Στο σπίτι αυτό διατηρούντο τα οικογενειακά
κειμήλια των ιερέων προγόνων μου κάτι που αποτελεί παράδοση και για άλλες ιερατικές
οικογένειες του χωριού.
Βέβαια αυτές δεν θα κατηγορηθούν για κατοχή παράνομου αρχείου!
Βλέπετε πιθανόν να μην είναι χρυσαυγίτες. Μετά από όλα αυτά, σίγουρα θα γίνουν.
Ό,τι και να κάνουν δεν με λυγίζουν. Έχω πίστη στο Θεό και
στην Πατρίδα και είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας, που είμαι Σουλιώτης, είμαι
υπερήφανος που είμαι εθνικιστής χρυσαυγίτης.
Αυτά για τους φίλους μου και συναγωνιστές μου και όσους
Έλληνες κρατούν υπερήφανοι το κεφάλι ψηλά, διαθέτουν
λογική κόντρα στα ξεπουλημένα ΜΜΕ και καταλαβαίνουν τι πραγματικά συμβαίνει.
Δεν πρόκειται να απολογηθώ για την παράδοση της οικογένειάς
μου σε κανένα εγκάθετο επίορκο δικαστικό. Κρατώ γερά την πίστη μου και την τιμή
της οικογένειας και των προγόνων μου.
Χρήστος Ηλ. Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή
Πολιτικός κρατούμενος «κάτοχος παράνομου αρχείου»