«Η βία είναι προνόμιο της εξουσίας», δήλωσε προεκλογικά δεινόσαυρος της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Εάν πράγματι η εξουσία νομιμοποιείται να χρησιμοποιεί τη βία για να διατηρήσει την ισχύ της, εάν οι σημερινές εξουσίες είναι πρόθυμες να χρησιμοποιήσουν τη βία για να διατηρήσουν την απαξιωμένη στα μάτια του Ελληνικού λαού εξουσία τους, τότε ποια μπορεί να είναι η στάση του λαού εμπρός στην απερίφραστη αμετροέπεια της εξουσίας;
Η αντίσταση είναι το πρώτο που έρχεται στο νου. Η αντίσταση προϋποθέτει...
ισχυρά ερείσματα του αμυνομένου. Η ελληνική κοινωνία διαθέτει
παραδοσιακά ισχυρές βάσεις που θα επέτρεπαν την μακροχρόνια και
αποτελεσματική αντίσταση. Δυστυχώς η πολεμική που υφίσταται από τα Μέσα,
και ιδιαίτερα από την τηλεόραση, και την Εκπαίδευση έχουν κάμψει την
εμπιστοσύνη του λαού στις ενστικτώδεις υγιείς αντιστάσεις του.
Η αντίδραση είναι η αμέσως επόμενη οδός. Η βία ως απάντηση στη βία της εξουσίας. Όμως η λαϊκή βία είναι εξ ορισμού λιγότερο αποτελεσματική από αυτήν της εξουσίας. Επιπλέον είναι εύκολο να την καπηλευθεί η εξουσία και να κατευθύνει τη λαϊκή βία κατά τα δικά της συμφέροντα, δημιουργώντας ψεύτικους εχθρούς και αποπροσανατολίζοντας το λαό από τους πραγματικούς ενόχους της δυστυχίας του.
Η αντίδραση είναι η αμέσως επόμενη οδός. Η βία ως απάντηση στη βία της εξουσίας. Όμως η λαϊκή βία είναι εξ ορισμού λιγότερο αποτελεσματική από αυτήν της εξουσίας. Επιπλέον είναι εύκολο να την καπηλευθεί η εξουσία και να κατευθύνει τη λαϊκή βία κατά τα δικά της συμφέροντα, δημιουργώντας ψεύτικους εχθρούς και αποπροσανατολίζοντας το λαό από τους πραγματικούς ενόχους της δυστυχίας του.
Είναι λοιπόν μοιραίο ο λαός να είναι δέσμιος της εξουσίας, και συνεπώς
και της βίας που ως αποκλειστικό της προικιό την ακολουθεί και την
υπηρετεί;
Αλλοίμονο στους ανθρώπους, αλλοίμονο στους λαούς που είναι πρόθυμοι να
παραχωρήσουν την Ελευθερία τους, την ελευθερία της σκέψης, της βούλησης
και της πράξης σε οποιαδήποτε εξουσία διαθέτει τη βία που της επιτρέπει
να την επιβάλλει. Είναι τα εύκολα υποζύγια που εκτελούν τις διαταγές των
αφεντικών, ανεξάρτητα από το αν συμφωνούν με αυτές ή όχι.
Οι Έλληνες είμαστε φύσει ελεύθερος, ανυπότακτος, έξυπνος, εφευρετικός,
υπερήφανος και ηρωικός λαός. Στον Έλληνα δεν ταιριάζει να είναι δούλος
αλλά ηγεμών. «Βαρβάρων Έλληνας άρχειν εικός, αλλ’ ου βαρβάρους Ελλήνων.
Το μεν γαρ δούλον, το δε ελεύθερον».
Στην παρούσα διεθνή συγκυρία, η θέση του Έλληνα είναι να ηγηθεί και
πάλι. Πρώτα του ιδίου του τού εαυτού και εν συνεχεία των λαών-στόχων της
πολιτικής της υποταγής που εφαρμόζουν διεθνή κέντρα εξουσίας. Για να το
κάνει αυτό πρέπει να παράξει θέσεις και όχι αντιδράσεις που εύκολα οι
εξουσίες εγχώριες και εισαγόμενες θα εκμεταλλευτούν για να προάξουν τους
δικούς τους σκοπούς και να υλοποιήσουν τους δικούς τους στόχους.
Στην Ελλάδα η μόνη πολιτική δύναμη που σκέφτεται υπερήφανα ελληνικά,
που είναι αδέσμευτη και ανεξάρτητη, που μπορεί και τολμά να συλλογάται
αλλά και να δρα ελεύθερα, που έχει αποδείξει ότι είναι αποφασισμένη και
μπορεί, είναι η Χρυσή Αυγή. Αδέσμευτη από εσωτερικούς και εξωτερικούς
πάτρονες είναι όχι μόνο ένα καταφύγιο αλλά το ταμπούρι των Ελλήνων που
θέλουν να αγωνιστούν για τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Την
υγεία, την τιμή, την αξιοπρέπεια, την εργασία, την οικογένεια, την
πίστη, τη φυλή, την ελευθερία.
Μπορούν κάποιοι να καταριώνται τους εχθρούς των λαών. Μπορούν να
σπαταλούν τις δυνάμεις τους σε στείρες αντιδράσεις και μακρόσυρτα
λογύδρια. Κι άλλοι μπορούν νομοταγείς στην εξουσία της βίας να σκύβουν
μοιρολατρικά το κεφάλι στο χατζάρι της. Εμείς οι Χρυσαυγίτες επιλέξαμε
το δρόμο των μεγάλων προγόνων μας, το δρόμο της Φυλής, του Αίματος, της
Τιμής, της Πατρίδας.
Εμπρός στις νέες επιθέσεις στο δέντρο της Ελλάδος που ετοιμάζουν τα
καλλικατζάρια της διεθνούς τρομοκρατίας, εμείς ζητάμε τη συστράτευση
όλων των Ελλήνων στις τάξεις της Χρυσής Αυγής. Όλοι ο ένας πλάι στον
άλλον για το Λαό και την Πατρίδα. Ζήτω η Νίκη.
Η ΟΧΙΑ
Η ΟΧΙΑ
