Έτσι λοιπόν, διάβασε από την εφημερίδα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, τι γράφαμε τον Μάιο του 1998 ακόμη για την περίφημη ένταξή μας στην ΟΝΕ: ...
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ >>>
Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση από τη σύστασή της ήταν βέβαιο ότι θα οδηγείτο σε αδιέξοδο. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να διαβάσω κάτι που η εφημερίδα μας «Χρυσή Αυγή» έγραφε το Μάιο του 1998, το οποίο είναι άκρως επίκαιρο:
«Με τυμπανοκρουσίες εκ μέρους της ελληνικής εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης έληξε το συμβούλιο των Υπουργών Οικονομικών των 15 μελών της Ε.Ε., συμβούλιο που χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό καθώς σφράγισε την πολιτική θέληση για τη νομισματική ενοποίηση με την κυκλοφορία του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου του 1999, που θα υποκαταστήσει τα εθνικά νομίσματα, αλλά και θα οδηγήσει και στην πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε..
Πανηγυρικές οι δηλώσεις του τότε Υπουργού Οικονομικών κ. Παπαντωνίου, καθώς επετεύχθη ιστορικής σημασίας νίκη της Ελλάδος», έτσι λέγατε «η οποία καθίσταται ουσιαστικά το 12ο μέλος της Ευρώπης του ευρώ αφού αναγνωρίστηκαν οι σημαντικές προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης για την επιτυχία του προγράμματος σύγκλησης. Η Ελλάδα θα κριθεί με τα ίδια κριτήρια και θα συμμετάσχει στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ από 1.1.2001.
Πανηγυρισμοί και πυροτεχνήματα λοιπόν, αλλά γιατί; Μήπως επειδή η Ελλάδα των πολιτικάντηδων απέτυχε μόνη από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες εκεί όπου οι πάλαι ποτέ δύσμοιρες Ισπανία και Πορτογαλία πέτυχαν και όλα αυτά μετά από 17 ολόκληρα χρόνια σκληρών προσπαθειών του ελληνικού λαού και μόνο. Όταν, λοιπόν, μετά από 17 ολόκληρα χρόνια αποτυχίας να εκπληρώσουν το μείζονα εθνικό στόχο που στο κάτω – κάτω οι ίδιοι έθεσαν, βγαίνουν και πανηγυρίζουν, τι θα σημάνει η ΟΝΕ για τον Έλληνα εργαζόμενο; Η απάντηση δια στόματος Παπαντωνίου «επικαιροποίηση, εκσυγχρονιστικός νεολογισμός, δηλαδή, εντατικοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων, αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος, ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, συμπίεση του πληθωρισμού». Δια στόματος, όμως του ελληνικού λαού σημαίνει Ολυμπιακή, Πέραμα, Κερατσίνι, Λαύριο, Μαντούδι, Κέρκυρα, απολύσεις, εξαθλίωση, ανεργία, λαθρομετανάστευση και εγκληματικότητα. Και τα κρατικοδίαιτα παχύδερμα πανηγυρίζουν”.
Ήμασταν οι μοναδικοί που στις 8 Μαρτίου του 2000, κάναμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της ΟΝΕ, ήταν απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος ημέρα Τετάρτη, που το μέτωπο νεολαίας της Χρυσής Αυγής διοργάνωσε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της επίσημης αιτήσεως εντάξεως της χώρας μας στην ΟΝΕ. Λίγες εκατοντάδες νέων ανδρών και γυναικών συγκεντρώνεται με το βλέμμα γεμάτο απόφαση και πίστη. Την ίδια ώρα χιλιόμετρα μακριά γινόταν ποδοσφαιρικό ντέρμπι που μεταδιδόταν και από την τηλεόραση. Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι και κάποιοι λίγοι γενναίοι, ξεχωριστοί βροντοφωνάζουν τα συνθήματα «πατρίδα, λαός, εθνικισμός», «όχι στην Ευρώπη των πολυεθνικών», «ναι στην Ευρώπη των λαών». Παρόλο που ήταν εκεί συνεργεία των τηλεοπτικών καναλιών ANT 1 και ΜEGA, φυσικά κανένα δεν είπε ούτε λέξη γι’ αυτή τη συγκέντρωση, το ίδιο και οι εφημερίδες. Να σημειώσουμε ότι ήταν η μοναδική συγκέντρωση από πολιτικό σχηματισμό. Ο Γενικός Γραμματέας μας, ο Αρχηγός μας τονίζει «Με την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ τελειώνει η εθνική μας ανεξαρτησία. Από τις 10 Μαρτίου και μετά ο αγώνας μας δεν θα είναι μόνο αγώνας πολιτικός, αλλά και εθνικός. Σε αυτόν τον αγώνα έχουν θέση όλοι οι Έλληνες πατριώτες, δεξιοί και αριστεροί που πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψουν τους πολιτικούς απατεώνες που ακολουθούν».
Τα ίδια λέμε και σήμερα μετά από τόσα χρόνια. Είμαστε εδώ και δεν πρόκειται να αλλάξουμε ποτέ. Εμείς αντιτιθέμεθα στο πλαίσιο και την εφαρμογή αυτής της λογικής. Επιθυμούμε την ανασύνταξη της ελληνικής οικονομίας σε εθνικό επίπεδο και εν συνεχεία σε ευρωπαϊκό. Επιθυμούμε την ευρωπαϊκή συνύπαρξη σε επίπεδο εθνών εφόσον αυτή βασίζεται στην ισότητα και τον αλληλοσεβασμό των μελών της Ενώσεως ώστε να είναι η οικονομία της χώρας μας ισότιμη και ανταγωνιστική.
Για εμάς, τη Χρυσή Αυγή η είσοδος της Ελλάδας στην Ε.Ε. σηματοδότησε τη διάλυση του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας μας και την απόλυτη καταστροφή της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, της βιοτεχνίας και της πάλαι ποτέ κραταιάς ελληνικής βιομηχανίας. Η Χρυσή Αυγή ήταν ίσως η μοναδική φωνή με εθνικό προσανατολισμό που αντέδρασε σφόδρα στην είσοδο της χώρας στο κοινό νόμισμα.
Μετά το βροντερό όχι της κυπριακής Βουλής, το βράδυ της Τρίτης, τα «μάτια» ολόκληρης της Ευρώπης είναι στραμμένα στη Μεγαλόνησο. Η Κύπρος δοκιμάζεται για άλλη μια φορά. Μαζί με τους Κυπρίους δοκιμάζεται και ολόκληρη η Ευρωζώνη, μετά από την Ελλάδα, το αμετάκλητο του ενιαίου νομίσματος απειλείται και πάλι, είτε παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα είτε όχι, η Κύπρος έχει ήδη υποστεί τεράστια οικονομική βλάβη.
Στη γεωπολιτική διάσταση του ζητήματος είναι φανερό ότι οι πιέσεις της Ε.Ε. και οι παρεμβάσεις της Ρωσίας δρομολογούν νέες εξελίξεις. Η κρίση στην Κύπρο παρουσιάζει μία εξαιρετική ευκαιρία. Την ευκαιρία αυτή θα πρέπει η Ελλάδα και η Κύπρος να την αδράξουν για να επανατοποθετηθούν στη «σκακιέρα» της Ανατολικής Μεσογείου.
