Ένα άρθρο που καταδεικνύει πλήρως τις τακτικές του κλεπτοκρατικού τόξου φιλοξενεί η εφημερίδα «Δημοκρατία» που κυκλοφορεί. Στο άρθρο του ο αρθρογράφος αναφέρεται στην περίπτωση των ονομάτων πολιτικών που έβγαλαν λεφτά από την χώρα.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ευστόχως ο δημοσιογράφος, ...
«αν ήταν χρυσαυγίτες», θα είχαν ήδη οδηγηθεί σιδηροδέσμιοι στην φυλακή, αφότου πρώτα είχαν διαπομπευτεί στα δελτία των 8. Τώρα που πρόκειται για φίλους της κυβέρνησης, οι έλεγχοι προχωρούν με ρυθμούς «χελώνας» και προοπτικές ευόδωσης μετά από τουλάχιστον πενήντα χρόνια, αφού από τις 27000 υποθέσεις έχουν διερευνηθεί οι 44 και έχουν αποδώσει 3 ονόματα πολιτικών.
Στον ρου του άρθρου καταδεικνύεται και ο σκοπός πίσω από όλη την σκευωρία της Χρυσής Αυγής και την κυβερνητική επικοινωνιακή πολιτική. Όπως χαρακτηριστικά γράφεται: «Στους άλλους θα πουλήσουμε το παραμύθι με το πρωτογενές πλεόνασμα, θα τους τρομάξουμε με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και θα τους κάτσουμε εμείς «δημοκρατικά» στο σβέρκο, για να συνεχιστεί το θεάρεστο έργο της αρπαχτής και της εξαπάτησης της κοινωνίας».
Σας παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο της εφημερίδας:
"ΑΝ ΗΤΑΝ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ;
Από περίπου 27.000, υποτίθεται, «ύποπτα» εμβάσματα προς το εξωτερικό έχουν ελεγχθεί μόνο 44, έγραφε η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, που αποκάλυπτε προχθές τα ονόματα των βουλευτών που έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό την περίοδο 2009 – 2012…
Οι έλεγχοι καθυστερούν γιατί δεν υπάρχει προσωπικό και προφανώς οι ελεγχόμενοι δεν είναι χρυσαυγίτες. Αν ήταν μέλη της «εγκληματικής οργάνωσης» της Χρυσής Αυγής, θα είχαν διαπομπευτεί με συνοπτικές διαδικασίες (όπως αρμόζει σε δημοκρατική χώρα με πλουραλιστικά ΜΜΕ) και οι ένοχοι θα οδηγούνταν στον Κορυδαλλό. Επειδή όμως δεν είναι – και η εξουσία τα προσέχει αυτά -, οι έλεγχοι πάνε αργά αργά, γιατί η εξουσία γνωρίζει ότι ψάχνει τους φίλους της. Στην αρχή μάθαμε ότι ήταν περίπου 52.000 εκείνοι οι «ανθέλληνες» που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό την επίμαχη περίοδο. Στην πορεία μάθαμε ότι από τον προαναφερόμενο αριθμό οι ύποπτοι ήταν περίπου 27.000. Τώρα με τι κριτήρια εξαιρέθηκαν οι 23.000 καλύτερα να μη ρωτήσουμε… Είναι κρατικό μυστικό, κάτι σαν τον φάκελο της Κύπρου, που δεν ανοίγει για να μην τρωθούν τα ιερά και όσια της «εθνικής παραμυθίας» της Μεταπολίτευσης.
Εν πάση περιπτώσει, πέφτουμε στους 27.000, από τους οποίους ελέγχθηκαν 44 – και βέβαια με τον ρυθμό που διεξάγονται οι έρευνες θα περάσουν καμιά πεντακοσαριά χρόνια για να ολοκληρωθεί ο έλεγχος. Και βέβαια ουδείς ψόγος υπάρχει για όσους έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό που φορολογήθηκαν πριν νομίμως… Το πρόβλημα είναι με εκείνους που τα έβγαλαν αφορολόγητα! Αυτή καθεαυτήν η πράξη της εξαγωγής των χρημάτων σε μια στιγμή κατά την οποία η χώρα βυθιζόταν δεν συνιστά κανένα πρόβλημα.
Εξάλλου υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί που εκείνα τα χρόνια φώναζαν για την ανάγκη να «υποστηριχτεί» η χώρα και την ίδια στιγμή πήγαιναν να κρύψουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Και πολλοί εξ αυτών κατείχαν θεσμικά πόστα που τους είχε εμπιστευτεί το ελληνικό κράτος. Και το τελευταίο θλιβερό κινείται πάντα μονόπαντα και με δύο σταθμά. Κυνηγάει και γδέρνει με τους φόρους τους αδύνατους, ενώ κανακεύει τους ισχυρούς με τα βαριά πορτοφόλια. Οι πρώτοι είναι για άρμεγμα και οι δεύτεροι για καλοπέραση.
Με τόσες λίστες με ονόματα ανθρώπων που έβγαλαν τα λεφτά στο εξωτερικό, φαίνεται ότι κάτι ήξερε ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν έλεγε «λεφτά υπάρχουν». Οι φίλοι του – με τη στενή και την ευρεία έννοια – είχαν και έχουν λεφτά… και προφανώς ήξερε πού αναφερόταν.
Στους άλλους θα πουλήσουμε το παραμύθι με το πρωτογενές πλεόνασμα, θα τους τρομάξουμε με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και θα τους κάτσουμε εμείς «δημοκρατικά» στον σβέρκο, για να συνεχιστεί το θεάρεστο έργο της αρπαχτής και της εξαπάτησης της κοινωνίας."
