Ο Συναγωνιστής Αντώνης Γρέγος τοποθετήθηκε επί του νομοσχεδίου σχετικά με το δικαίωμα σε διερμηνεία και μετάφραση κατά την ποινική διαδικασία.
Συγκεκριμένα, ο Α. Γρέγος έκανε μια εκτενή αναφορά στις επικρατούσες συνθήκες στην Ελλάδα. Η χώρα μας μαστίζεται τα τελευταία έτη από τη λαθρομετανάστευση και την αθρόα είσοδο εγκληματικών φυσιογνωμιών, προσώπων που παρανομούν και δεν συμμορφώνονται με το ισχύον νομικό καθεστώς. Οι ας άνω συνθήκες επιβαρύνουν το ήδη βεβαρημένο έργο της ποινικής ...
δικαιοσύνης. Αρκεί μία επίσκεψη στα πρωτοβάθμια αυτόφωρα δικαστήρια κυρίως της Αθήνας, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, καθώς και στα καταστήματα κράτησης για να διαπιστώσει κανείς ότι η πλειονότητα αυτών είναι αλλοδαποί. Επιφορτίζεται η ελληνική δικαιοσύνη και αυξάνονται οι κρατικές δαπάνες, προς διασφάλιση των δικαιωμάτων των ήδη παρανόμων αλλοδαπών.
Με το παρόν νομοσχέδιο γίνεται ειδική μνεία επιμόρφωσης των δικαστικών λειτουργών, προανακριτικών και δικαστικών υπαλλήλων, σχετικά με τα ζητήματα διερμηνείας. Την ίδια στιγμή που υπάρχουν αυτά τα προβλήματα, με την τροπολογία που έρχεται σήμερα προς ψήφιση, προτείνεται μείωση του χρόνου φοίτησης στην Εθνική Σχολή Δικαστών και Δικαστικών Λειτουργών.
Ενώ μέριμνα της συγκυβέρνησης θα έπρεπε να είναι η αποσυμφόρηση των πινακίων και η κατάρτιση των νεοδιοριζόμενων δικαστικών λειτουργών, κρίνεται επαρκής η ενδεκάμηνη εκπαίδευση νομικών οι οποίοι θα κληθούν να απονείμουν δικαιοσύνη και να εφαρμόσουν τη νομοθεσία, αντιμετωπίζοντας πολύπλοκα ποινικά αδικήματα και αστικές διαφορές. Προκειμένου να καλυφτούν οργανικές θέσεις και να αποφορτιστούν οι εν ενεργεία δικαστικοί λειτουργοί, διορίζονται νέοι δικαστικοί πριν ακόμα ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους.
Τέλος, ο Συναγωνιστής έφερε στην επικαιρότητα το θέμα της επαναφοράς της θανατικής ποινής για την αντιμετώπιση εγκληματιών που αποδεδειγμένα έχουν διαπράξει ιδιαζόντως ειδεχθή εγκλήματα, με πρώτο αυτό που αφορά τα παιδιά, όπως στο περιστατικό που έγινε στην Πάρο.
Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο αναφορικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας είναι ελλιπές, τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και από την άποψη της πρακτικής του εφαρμογής και προληπτικής και κατασταλτικής. Περαιτέρω, η θανατική ποινή είναι η μόνη ανταποδοτική ποινή που προσιδιάζει σε εγκλήματα φύσης που πλήττουν τόσο βάναυσα και ανεπανόρθωτα την ανθρώπινη ζωή των ανηλίκων.
