Ψήφος ομογενών: Μία πάγια θέση της Χρυσής Αυγής

Γράφει ο Χρήστος Παππάς
Η Χρυσή Αυγή, άσχετα με ότι θέλουν να σας κάνουν να πιστέψετε οι φαύλοι του δήθεν συνταγματικού τόξου, είναι το μόνο κόμμα στην Βουλή, με ξεκάθαρες και σταθερές θέσεις. Ο πολιτικός αγώνας της Χρυσής Αυγής, έχει βάθος δεκαετιών και οι πολιτικές θέσεις μας, δεν είναι χτισμένες πάνω σε επικοινωνιακές βάσεις αλλά πάνω στις διαχρονικά εξακριβωμένες Εθνικές ανάγκες.
Προς επίρρωση των παραπάνω και με αφορμή το νέο "περίφημο" νομοσχέδιο μιας κυβέρνησης που το πιο επιεικές επίθετο που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να την χαρακτηρίσω είναι "ανίκανη", σας παραθέτω, την θέση της Χρυσής Αυγής όπως αποτυπώθηκε στην Επιτροπή Αποδήμου Ελληνισμού της Βουλής το 2012.
Όπως θα διαπιστώσετε, τίποτε δεν έχει αλλάξει στις απόψεις του Κινήματος από το 2012 μέχρι το 2018. Για πόσα κόμματα μπορείτε να πείτε το ίδιο;
 Δ. ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΟΜΟΓΕΝΩΝ
ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΓΡΕΓΟΣ
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής, στις 24 Οκτωβρίου 2012, καταγράφηκαν οι θέσεις των Κομμάτων, του αρμόδιου Υπουργού και του Προέδρου του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (Σ.Α.Ε.). Κοινή διαπίστωση όλων είναι η εθνική σημασία που έχει τόσο η ανάδειξη του ρόλου των απανταχού Ελλήνων Ομογενών σε θέματα διατήρησης της γλώσσας, της ιστορίας, της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης (θέμα που αφορά το σύνολο των Αποδήμων Ελλήνων) όσο και η αντιμετώπιση προβλημάτων που τους απασχολούν.
Τέτοια προβλήματα είναι η λειτουργία των σχολείων, φορολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και υποχρεώσεις, οι μεταναστευτικές ροές από την Ελλάδα, η χορήγηση βίζας και το κόστος αυτής τόσο για τους ίδιους όσο και για τους συγγενείς τους.
Ο αγώνας που δίνουν οι Έλληνες Ομογενείς, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματά τους θα πρέπει να γίνει και αγώνας της μητροπολιτικής Ελλάδας και αντίστροφα. Κοινές ρίζες, κοινά ήθη και έθιμα, κοινοί αγώνες στο στίβο της οικονομικής και πολιτιστικής επιβίωσης. Οι Έλληνες Ομογενείς βιώνουν πολλά προβλήματα, αλλά καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν και να κρατήσουν ψηλά τα ιδανικά που έφεραν μαζί με τις αποσκευές τους σε κάθε γωνιά του κόσμου, πρώτα από όλα στην ψυχή τους και να τα μεταφέρουν στα παιδιά τους και στα παιδιά των παιδιών τους.
Έφτασαν στο σημείο να δημιουργήσουν υγιείς κοινότητες και να προσφέρουν ικανά μέλη στις χώρες, όπου αποδήμησαν. Δυστυχώς, πολλές φορές δεν έτυχαν ανάλογης στήριξης από τη μητέρα-πατρίδα, αλλά η αγάπη τους για αυτή έμεινε άσβεστη. Οι δυνατότητες και οι δρόμοι που μπορούν να ανοίξουν οι Απόδημοι Έλληνες είναι πραγματικά μεγάλοι. Τεχνογνωσία, επαναπατρισμός κεφαλαίων, προσέλκυση ελληνικών επενδύσεων, αποκατάσταση του διεθνούς κύρους της χώρας και, κυρίως, προώθηση των εθνικών θέσεων σε κρίσιμα θέματα.
Τονίστηκε στην Επιτροπή ότι, σύμφωνα με το άρθρο 108 του Συντάγματος, η Ελλάδα οφείλει να θεσπίσει τα δικαιώματα των Αποδήμων και έχει ως καθήκον να μεριμνά για αυτούς. Με το άρθρο 4 επιβάλλεται η συνταγματική αρχή της ισότητας, η οποία προβλέπει το εκλογικό δικαίωμα για όλες τις κατηγορίες Ελλήνων είτε ζουν εντός Ελλάδος είτε εκτός.
Με το άρθρο 51, παράγραφος 4, εδάφιο β’ του Συντάγματος προσδιορίζεται ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα οι Ομογενείς. Θέτει μια αυστηρή προϋπόθεση ότι ο σχετικός νόμος θα πρέπει να ψηφιστεί από τα 2/3 του Κοινοβουλίου, δηλαδή από 200 Βουλευτές. Χρειάζεται, δηλαδή, ευρύτατη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων προς αυτήν την κατεύθυνση.
Συνεπώς, ένα από τα μεγαλύτερα θέματα, αν όχι το μεγαλύτερο, που πρέπει να μελετήσει η Βουλή των Ελλήνων με κατάθεση σχετικού νομοσχεδίου είναι η ψήφος των Ομογενών. Το δικαίωμα αυτό καταγράφηκε από τα Κόμματα, προκύπτουν, όμως, βασικά θέματα όσον αφορά την εκλογική διαδικασία.
Μερικά από αυτά είναι: Η διασφάλιση του αδιάβλητου της διαδικασίας. Η διασφάλιση της ισότητας ψήφου στην πράξη. Η διασφάλιση της νομιμότητας και της συνταγματικότητας της διαδικασίας. Η διαφάνεια αυτής της διαδικασίας, δηλαδή, οι εγγυήσεις ότι το εκλογικό σύστημα θα λειτουργήσει αποτελεσματικά και χωρίς να υπάρχει περιθώριο αλλοίωσης του αποτελέσματος, η αξιοπιστία, δηλαδή, της εκλογικής διαδικασίας.
Η ισόνομη τοποθέτηση του προγράμματος των Κομμάτων.
Τα προβλήματα αυτά μπορούν να λυθούν με χρήση σύγχρονης τεχνολογίας και αναλογιστικών μελετών. Βασικό πρόβλημα, επίσης, που τέθηκε στην Επιτροπή και είναι πραγματικό είναι η απογραφή των Ομογενών και η ενδεχόμενη συμπληρωματική απογραφή ή η εγγραφή τους στα δημοτολόγια της Ελλάδας. Άλλα προβλήματα είναι αυτό της ιθαγένειας, ο ελάχιστος χρόνος παραμονής στον τόπο κατοικίας τους (5-10 χρόνια) και οι διάφορες τεχνικές μέθοδοι αναφορικά με την επιστολική, διαδικτυακή ή μέσω αντιπροσώπων ψήφο τους.
Το να ζητάμε από τους Ομογενείς να στέλνουν τα χρήματά τους στην πατρίδα (όπως και πρόθυμα πράττουν) και να τους αρνούμαστε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι μπορεί να χαρακτηριστεί, τουλάχιστον, αχαριστία.
Η Πολιτεία πρέπει να έρθει σε επαφή με τον απλό Έλληνα Ομογενή, να μιλήσει μαζί του, όχι με ξύλινο πολιτικό λόγο, αλλά με θάρρος και ειλικρίνεια. Οι θέσεις των πολιτικών Κομμάτων πρέπει να καταγραφούν και να εκφραστούν άμεσα, προκειμένου να εκφραστεί γνήσια η θέληση των Αποδήμων.
Το θέμα της ψήφου των Αποδήμων είχε ξεκινήσει από το 2001, μετά όμως «πάγωσε», επανήλθε και «ξαναπάγωσε». Με βάση τη συγκριτική μελέτη εσωτερικού δικαίου τριάντα τριών (33) μελών - κρατών του Συμβουλίου της Ευρώπης, είκοσι εννέα (29) χώρες έχουν ήδη θεσμοθετήσει διαδικασίες συμμετοχής των Ομογενών τους στους τόπους διαμονής τους κατά τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών.
Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μαζί με την Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία στην ισχνή μειοψηφία των χωρών, που δεν παρέχουν καμία δυνατότητα στους Ομογενείς τους να ψηφίζουν στο εξωτερικό στις εθνικές εκλογές.
Καταλήγοντας, τονίζουμε ότι ο Ελληνισμός της Διασποράς είναι ζωντανός και διακατέχεται από υψηλό πατριωτικό φρόνημα. Ο Έλληνας, όπου κι αν βρέθηκε, διέπρεψε σε όλα τα επίπεδα και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή. Εκτιμήθηκε και αξιολογήθηκε για τον πολιτισμό του, το υψηλό μορφωτικό και κοινωνικό του επίπεδο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη στάση των ξένων δυνάμεων απέναντι στη βαθιά πληγωμένη πλέον Ελλάδα.
Πρέπει, λοιπόν, να κατανοήσουμε ότι δεν είναι λογικό να περιθωριοποιούμε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του Ελληνισμού. Άλλωστε Η.Π.Α. και Ευρώπη έχουν ήδη θεσπίσει νομοθεσία για το συγκεκριμένο θέμα.
Χρειάζεται, επομένως, άρτια συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων και Κομμάτων, εκείνων, δηλαδή, που είναι υπεύθυνοι για την ομαλή λειτουργία της συγκεκριμένης διαδικασίας. Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια, ας μη γυρίζουμε άλλο την πλάτη σε εκείνους που αποτελούν φωτεινούς πρέσβεις της Ελλάδας και του πολιτισμού μας.