Ο εξευτελισμός και το ρεζίλεμα του ΠΑΣΟΚ εισάγεται τώρα και στο εξωτερικό. Οι απλήρωτοι υπάλληλοι του κόμματος διασύρουν ξανά τον Βενιζέλο, στέλνοντας επιστολή-καταγγελία στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου και «σοσιαλιστή» Μάρτιν Σουλτς, στην οποία καταγγέλλουν τις πρακτικές της ηγεσίας του κόμματος απέναντί τους. Ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά ...
αποσπάσματα της επιστολής τους:
«Ο διευθυντής Ν. Σαλαγιάννης, συνυπεύθυνος για την κατάσταση του κόμματος, αφού έχει εξαθλιώσει ψυχικά και οικονομικά τους υπαλλήλους, προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους αναγκάσει να φύγουν παίρνοντας ελάχιστα από τα οφειλόμενα, πετώντας τους κυριολεκτικά στο δρόμο, αδιαφορώντας για το τι πρόσφεραν τόσα χρόνια γι’ αυτούς, ακόμη και για τον ίδιο, όταν έβαζε υποψηφιότητα για βουλευτής, έχοντας πάνω τους τη στάμπα του κόμματος σε κάθε νέα απόπειρα εύρεσης εργασίας. Ο ίδιος ο πρόεδρος Ευ. Βενιζέλος είπε ότι μπήκαν εταιρίες για έλεγχο των οικονομικών του κόμματος και όλη η αλήθεια θα λάμψει.
Πού είναι τα αποτελέσματα αυτών των εταιριών; Γιατί θάφτηκαν; Τι φοβήθηκαν και δεν φανέρωσαν τα στοιχεία; Πήγαν και αυτά μαζί με τη λίστα «Λαγκάρντ»; … Όσα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ ερχόντουσαν εκατομμύρια όλοι ήσασταν παρών και κοιτούσατε ποιος θα κλείσει καλύτερη σουίτα στα ξενοδοχεία από τον άλλον, ποιος θα μπορέσει να είναι στην πρώτη δύναμη. Σας ενδιέφερε μόνο η δική σας προβολή, και καμαρώνατε που ήσασταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ… Ο πρόεδρος Ευ. Βενιζέλος δίνει αγώνα ακόμα και μέσα στη Βουλή για τα εργασιακά, για τους δικούς του υπαλλήλους γιατί αδιαφορεί; Επιτέλους ας κοιτάξει κάποιος κατάματα αυτούς τους ανθρώπους, ας βρεθεί κάποιος που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι για να σταματήσει αυτή η εξαθλίωση των εργαζομένων του ΠΑΣΟΚ. Εμείς δεν τρέχουμε να πιάσουμε θέση σε άλλα κόμματα ούτε ιδρύουμε νέο κόμμα. Εμείς είμαστε η ψυχή του ΠΑΣΟΚ και θα πιστεύουμε πάντα σε αυτό! Δώστε επιτέλους μια λύση στο πρόβλημά τους, μην τους γυρνάτε την πλάτη. Δώστε ένα τέλος στο αδιέξοδο των εργαζομένων».
Από τα λεγόμενα των υπαλλήλων του ΠΑΣΟΚ βγαίνουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Πέρα από το γεγονός ότι το (από)κόμμα αυτό είναι καταχρεωμένο πολιτικά, ηθικά, οικονομικά, δίνει στους υπαλλήλους του και μια αρνητική στάμπα, καθώς είναι δύσκολο να βρουν νέα δουλειά έχοντας στο βιογραφικό τους ότι ήταν «απασχολημένοι» στο ΠΑΣΟΚ. Οι «μπηχτές» εναντίον του Βενιζέλου για τις οικονομικές ατασθαλίες του ΠΑΣΟΚ είναι σαφείς, αφού κατηγορείται ότι έχει θάψει τα αποτελέσματα των ερευνών για το που πήγαν τα χρήματα του κομματικού ταμείου. Επίσης, «καρφώνουν» τον Βενιζέλο και την παρέα του, ότι κοιτάζανε τον εαυτούλη τους, ζούσανε μέσα στη χλιδή των σουιτών, ενώ ειρωνεύονται τον νυν αρχικαρεκλάρχη του πράσινου πτώματος, για τον «αγώνα» που δίνει υπέρ των άλλων εργαζομένων. Και όμως, αυτό το κομματικό ερείπιο, το οποίο χρωστάει σ’ όσους ομιλούν Ελληνικά (εσχάτως και Πακιστανικά…), κυβερνά τη χώρα, γι’ αυτό άλλωστε την έχει καταχρεώσει κι αυτή, σε συνεργασία φυσικά με τον «εταίρο πλήρους ευθύνης» Σαμαρά και τη ΝΔ.
Το τέλος, όμως, της επιστολής των υπαλλήλων του ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι είναι «αμετανόητοι πασόκοι». Γι’ αυτό και δεν μας αγγίζει το «δράμα» τους. Αποφεύγουμε να τους χαρακτηρίσουμε ως εργαζόμενους, προτιμώντας τον όρο υπάλληλοι, επειδή δεν θεωρούμε ότι είναι εργαζόμενοι με την ουσιαστική έννοια του όρου. Είναι κομματόσκυλα ενός εξουσιαστικού φορέα, ο οποίος κατέστρεψε τη χώρα και εξακολουθεί να το κάνει. Όσο καιρό μισθοδοτούνταν κανονικά δεν είχαν την παραμικρή αντίρρηση για τα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Αντιθέτως, ως μέλη του κομματικού μηχανισμού, έκαναν ό, τι περνούσε από το χέρι τους για την προέλαση της πασοκικής γάγγραινας. Γι’ αυτό και τους θεωρούμε συνυπεύθυνους για τη σημερινή τραγική κατάσταση της Ελλάδας. Οι τύποι αυτοί αντιλήφθηκαν την πολιτική και την εργασία ως ένα είδος εμπορίου. Μόνο που το εμπόριο εκτός από κέρδη αρκετές φορές φέρνει και ζημίες…
Γιώργος Μάστορας
