Πληθαίνουν οι φωνές έγκριτων συνταγματολόγων και νομικών, οι οποίες λένε το αυτονόητο. Ότι, δηλαδή, οποιαδήποτε απόπειρα απαγόρευσης καθόδου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στις ευρωεκλογές είναι αντισυνταγματική και παράνομη.
Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κατρούγκαλος με άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» είναι σαφής στο τι ορίζει ο νόμος, γκρεμίζοντας τις αυθαιρεσίες του Μεγάρου Μαξίμου. Συγκεκριμένα, ο Κατρούγκαλος σε κάποιο σημείο του άρθρου του, το οποίο τιτλοφορείται «Παιχνίδια με τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία», λέει τα εξής:
«Ακόμη πιο επικίνδυνα φαίνεται να είναι τα παιχνίδια που επιχειρεί η κυβέρνηση να παίξει με τον Άρειο Πάγο σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή. Εδώ τον πρώτο ρόλο έχουν αναλάβει, ως φερέφωνα, οι συστημικές εφημερίδες, οι οποίες ήδη ανακοινώνουν, ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, την επικείμενη απαγόρευση λειτουργίας του νεοφασιστικού κόμματος ή τη μη αναγόρευση υποψηφίων του λόγω των ποινικών διώξεων εις βάρος της ηγεσίας του. Κάτι τέτοιο, όμως, αποκλείεται απολύτως από το Σύνταγμά μας, το οποίο δεν επιτρέπει να τεθεί κόμμα εκτός νόμου.
Ακόμη και όσοι (λίγοι) συνταγματολόγοι έχουν διατυπώσει αντίθετη άποψη, τη συνδέουν με μεταρρύθμιση του υφιστάμενου συνταγματικού ή νομικού πλαισίου, που είτε θα προβλέπει πρόσθετα κωλύματα εκλογιμότητας (π.χ. παραπομπή με αμετάκλητο βούλευμα για κακούργημα) είτε νέα αρμοδιότητα του Α΄ Τμήματος του Αρείου Πάγου ως προς τη διερεύνηση της ειλικρίνειας της προβλεπόμενης δήλωσης συμμόρφωσης προς το Σύνταγμα, που υποβάλλει η ηγεσία των κατερχόμενων στις εκλογές κομμάτων. Όπως έχει σήμερα η κατάσταση, η αρμοδιότητα του Α΄ Τμήματος του Αρείου Πάγου να ανακηρύττει τις κομματικές υποψηφιότητες είναι καθαρά διοικητική, όχι δικαστική. Με απλά λόγια, δηλαδή, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάσει το ζήτημα της συμφωνίας ή όχι της δράσης ενός κόμματος με το Σύνταγμα, απλώς ελέγχει εάν έχουν κατατεθεί εκ μέρους του τα προβλεπόμενα από το νόμο δικαιολογητικά. Αλίμονο, άλλωστε, εάν το μείζον θέμα της απαγόρευσης λειτουργίας κόμματος μπορούσε να κριθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Όπου συνταγματικά προβλέπεται παρόμοια δικαστική αρμοδιότητα, οι σχετικές δίκες κρατούν χρόνια (Από το 1951 έως το 1956 συζητούσε το – ταχύ στην εκδίκαση, γενικά – Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας την απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος».
Και όμως τόσο ο Σαμαράς όσο και οι «φωστήρες» που τον περιβάλλουν φροντίζουν να συντηρούν, μέσω των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, τα ανύπαρκτα σενάρια απαγόρευσης της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για προφανείς λόγους. Μπορεί να έχουν εγκαθιδρύσει μια στυγνή χούντα, η οποία ποινικοποιεί τις πολιτικές απόψεις και διώκει το φρόνημα, η δύναμη τους όμως είναι παροδική με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, καθώς στις 18 και πολύ περισσότερο στις 25 Μαΐου αυτή η κυβέρνηση της προδοσίας, της διαφθοράς και της σαπίλας θα χάσει και τυπικά πλέον κάθε ίχνος πολιτικής νομιμοποίησης.
Γιώργος Μάστορας
Υ.Γ. Με την άποψη του Κατρούγκαλου συμφωνεί, με άρθρο του στο "Έθνος" και ο πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ίδρυμα Τσάτσος, Ξενοφών Κοντιάδης, ο οποίος δήλωσε "ότι η απαγόρευση κόμματος δεν είναι συνταγματικά επιτρεπτή".
