ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΡΕΓΟΣ

ΝΑ΄ΣΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ

Αν αφήσεις αλλού το κορμί σου κομμάτια
Αν τσακισμένα τα χέρια σου φέρουν πίσω
Αν τα πόδια σου μείνουν δύο έρημα ξύλα
Αν σου μείνουν δύο κόγχες ‘κει που ήσαν τα μάτια
Αν υπέφερες κι έκλαψες μες τη μαυρίλα

Να ‘σαι περήφανος

Γιατί στέκεις στον ήλιο πάντα ορθός…
Ενώ οι άλλοι σκυφτοί περπατούνε.
Γιατί λεύτερος είσαι συ σαν αητός…
Ενώ οι άλλοι αλυσίδες φορούνε.

Γιατί Ηρώων γενιά είσαι συ…
Ενώ οι άλλοι δεν είναι.
Γιατί Έλληνας είσαι εσύ…
Ενώ οι άλλοι δεν είναι.

ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ

Όπου και αυτά τ’ αστέρια θα έχουν σβήσει
και δε θα ξέρετε αν ζωντανοί ή πεθαμένοι είστε !!!

Μα εμείς θα έρθουμε
Φέρνοντας μαζί μας
Χιλιάδες άστρα…
Τις ψυχές μας !!!
Και έναν ήλιο ματωμένο…
Τις σημαίες μας

Το αίμα μου στο αίμα σου ποτάμι δοξασμένο

Στο χώμα πάνω χύνεται εκδίκηση ζητά

Τους κύκλωπες που ατίμωσαν τ άξιο πεπρωμένο

Να κάψει στις αλήθειας τη δυνατή φωτιά.

Αιώνια κατάκτηση τα δυνατά σου θέλουν

Κοιμήθηκαν σο πλάι μου εικόνα ιερή

Ακύρωσαν τον θάνατο το μαύρο πεπρωμένο

Σαν έσκυψες και μου δωσες της λευτεριάς φιλί.

Αιχμάλωτη με κράταγαν τα άδεια τους μνημεία

Σ ένα άδειο κόσμο γύριζα χωρίς επιστροφή

Κι ήρθες εσύ πολεμιστή με τόση εμπειρία

Στον έρωτα τον πόλεμο και την καταστροφή.

Γι αυτό ποτέ σου μη χαθείς ποτέ μη σταματήσεις

Τ άξιο πάντα να ζητάς το δίκαιο να ζεις

Μονάχα εσύ το γένος μας μπορείς να αναστήσεις

Να γράψεις την αλήθεια μας πάλι απ την αρχή.

Συναγωνίστρια Σοφία

Σελίδες

Α. Γρέγος: Απαιτούμε την επιστροφή των πολιτιστικών μνημείων της Πατρίδας μας