Μπορεί στα καθεστωτικά ΜΜΕ να παραδέχονται με πόνο, πλέον, ότι η Χρυσή Αυγή είναι η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας και η μόνη ανερχόμενη, όμως αυτό που πραγματικά τους πονάει είναι ότι δεν μπορούν με τίποτα να αρνηθούν, ακόμα και μετά τα κλασσικά «μαγειρέματα» των δημοσκοπήσεων, ότι η Χρυσή Αυγή είναι η δεύτερη πολιτική δύναμη στην Ελληνική Νεολαία. Μια Ελληνική Νεολαία που είναι η πρώτη δύναμη αντίστασης στα αντιφυσικά κελεύσματα της παγκοσμιοποίησης. ...
Έτσι, στα πλαίσια της αντιμετώπισης της απήχησης της Χρυσής Αυγής στην Ελληνική Νεολαία, τελευταίως έχει επιστρατευτεί όλος ο καλλιτεχνικός συρφετός, που πάντα άλλωστε αποτελούσε συνοδοιπόρο του συστήματος, διατελώντας ουσιαστικά ως γραφείο προπαγάνδας του, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Όπως τις προηγούμενες ημέρες είχαμε δει την παιδαριώδη, δήθεν πολιτική άποψη του Ζουγανέλη, χθες είχαμε τον ορισμό της τηλεοπτικής κατάντιας στην εκπομπή του, συνήθη ύποπτου για καθεστωτική προπαγάνδα, Πρετεντέρη. Μαζεύτηκε εκεί όλη η αριστεράτζα της καταρρέουσας ελληνόφωνης τηλεόρασης, όλοι αυτοί που τόσα χρόνια δεν κατάφεραν τίποτε παραπάνω από κακέκτυπα των παλαιών σεναρίων του Ελληνικού Κινηματογράφου, για να δούνε «τι έφταιξε στην Ελλάδα».
Αφότου παραδέχτηκαν ότι τόσο καιρό κάτι «βρώμαγε» στο «βασίλειο της Δανιμαρκίας», προσπάθησαν να αναψηλαφήσουν όλα τα προβλήματα που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Βέβαια, το ότι βγαίνουν τώρα και μιλάνε, ενώ τόσο καιρό όλα πήγαιναν «πρίμα» για αυτούς είναι εξαρχής από ύποπτο έως και προκλητικό, άμα σκεφτεί κανείς πόσα εισέπρατταν αυτοί οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια για να κάνουν «τέχνη».
Από την συζήτηση, φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει και η, όπως πάντα χωρίς να δίδεται η δυνατότητα απάντησης, συκοφαντία της Χρυσής Αυγής. Σε μια συζήτηση που ξεκίνησε από την «θεωρία των δύο άκρων», ξεκίνησε μια συκοφαντική εκστρατεία εναντίον του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών από την καλλιτεχνική αριστεράτζα, μέσα στην οποία υπήρχαν από σύζυγοι βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Νταλάρας), μέχρι και υποψήφιοι βουλευτές αριστερών κομμάτων της συγκυβέρνησης (Μπέζος). Στα πλαίσια αυτής της συζήτησης ειπώθηκε πως η «θεωρία των δύο άκρων» δεν ευσταθεί, αφού το μοναδικό άκρο είναι η Χρυσή Αυγή. Αφότου αποδόθηκε στην Χρυσή Αυγή η βία εναντίον των λαθρομεταναστών, σβήνοντας τηλεοπτικά τις αποδείξεις ότι όλες οι γνωστές περιπτώσεις που προπαγανδίστηκαν εν τέλει ήταν ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, σβήστηκε με σύστημα η βία της αριστεράς και της «προόδου». Από την βία της αριστεράς σβήστηκαν οι νεκροί της Marfin, το κάψιμο της Αθήνας το 2008, ο εκφοβισμός ολόκληρων γειτονιών και οι τρομοκρατικές οργανώσεις. Περιορίστηκε η βία τους, λοιπόν, στον Φούχτελ και τον Χατζηδάκη, προς χάριν φυσικά της πολιτικής προπαγάνδας στην οποία αποσκοπούσε η εκπομπή.
Στο τέλος παρουσιάστηκαν και οι «καλλιτεχνικές» απόψεις και προτάσεις για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, για να αντιμετωπιστεί η βία στην Ελληνική Κοινωνία. Δεν ξεκίναγαν καλύτερα να αντιμετωπίζουν την βία από τον «χουλιγκάνο», εκτοξευτή μπουκαλιών στα γήπεδα, που συντόνιζε την συζήτηση; Ας γνωρίζουν και οι πολιτικάντηδες, οι εντολείς τους και τα φερέφωνα τους (καλλιτεχνικά ή δημοσιογραφικά) ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα Πολιτικό Κίνημα με πραγματικές ρίζες στην Ελληνική Κοινωνία, σε αντίθεση με τα αποκόμματα που υποστηρίζουν όλοι αυτοί, τα οποία εδράζουν την όποια τους επιρροή στο συμφέρον και την πολιτική προπαγάνδα της τηλεόρασης. Θα πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουν, ότι το ποτάμι δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και να κάνουν τις όποιες «δημοκρατικές» συζητήσεις τους, με αυτό ως δεδομένο.
