«Χρυσή Αυγή: μετά τη φυλή ανακαλύπτει και τη φύση». Αυτός είναι ο βαρύγδουπος τίτλος άρθρου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ‘‘Καθημερινή’’. Πραγματικά κάτι παραπάνω από άστοχος ο τίτλος της φιλομνημονιακής εφημερίδας. Τόσο η Φυλή όσο και η Φύση αποτελούν διεργασίες της ίδιας της ...
Ζωής και δεν αποτελούν αντικείμενα, προκειμένου να ‘‘χαθούν’’ ή να ‘‘ανακαλυφθούν’’. Οι υψηλές αυτές έννοιες έχουν άμεση σχέση με το πραγματικό νόημα της Οικολογίας, πολύ περισσότερο τουλάχιστον από διάφορους εφοπλιστές και εκδότες, οι οποίοι για να σπάσουν την ανία τους ασχολούνται με εσφαλμένο τρόπο και εντελώς επιδερμικά με οικολογικά θέματα.
Η σύγκρουση του σύγχρονου κόσμου με το φυσικό περιβάλλον αποτελεί το λογικό αποτέλεσμα της σταδιακής απομάκρυνσης από την συλλογική συνείδηση του Ανθρώπου του ιδιαίτερου σεβασμού που αυτός απένειμε προς την Φύση. Μια Κοινωνία στην οποία οι στόχοι είναι μόνο οικονομικής φύσεως και οι κρίσιμες αποφάσεις παίρνονται από ανθρώπους που βλέπουν την Φύση μόνο ως πηγή τροφής και υλικών, είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορεί να βρει το πρόβλημα στη ρίζα του. Τα φιλελεύθερα και μαρξιστικά κόμματα παρά τις όποιες, δήθεν, ‘‘οικολογικές’’ ανησυχίες τους είναι οι συνένοχοι για την σημερινή οικτρή κατάσταση, ακριβώς γιατί αντλούν τις ιδέες τους από δυο υλιστικά συστήματα ιδεών, τα οποία αντιλαμβάνονται το φυσικό περιβάλλον ως εμπορικό προϊόν προς εκμετάλλευση, είτε προς συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου είτε υπέρ του «εργατικού κράτους». Εμείς οι Χρυσαυγίτες, Άνδρες και Γυναίκες, σε καμία περίπτωση δεν βλέπουμε την Φύση ως υπηρέτρια των στενών συμφερόντων της οικονομικής αντίληψης της Ζωής. Οδηγούμενοι στον τρόπο Σκέψης και Δράσης, από αυτό που ονομάζεται Φυσική Ευσέβεια, ενεργούμε ανάλογα στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το Περιβάλλον, σε σύζευξη δηλαδή με τη Φύση και όχι με τα οικονομικά συμφέροντα και τους αδυσώπητους νόμους τους, όπως γίνεται σήμερα.
Αυτό που η αρθρογράφος της ‘‘Καθημερινής’’ αποκαλεί ως ‘‘οικοφασισμό’’ αποτελεί την φυσική γραμμή αμύνης απέναντι στην οικολογική μόλυνση του Πλανήτη. Το αυθεντικό Πνεύμα της Οικολογίας συνδέει άμεσα τις έννοιες της Φύσης και της Φυλής. Η επέλαση της παγκοσμιοποίησης, η νεωτερικότητα που αντιτίθεται στην Παράδοση, η "δαιμονική φύση της οικονομίας" -κατά τον Ιούλιο Έβολα- εξαφανίζουν τις εθνοτικές κουλτούρες και τις εθνικές ιδιαιτερότητες. Σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη τεχνολογική ανάπτυξη το αναμενόμενο αποτέλεσμα είναι η καταστροφή της Φύσης, η εκμηδένιση των εθνικών πολιτισμών, μια άξεστη και άψυχη κοινωνία, ένα απέραντο νεκροταφείο Αξιών και Ιδανικών. Γι΄ αυτό, άλλωστε, απαντώντας στην διαπίστωση της δημοσιογράφου ότι «η ‘‘οικολογία’’ της ΧΑ δεν αναγνωρίζεται από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις» λέμε ότι, Εμείς, από την δική μας πλευρά, δεν τους αναγνωρίζουμε ως Αληθινούς Οικολόγους, αλλά ως ‘‘χομπίστες’’ που σφετερίζονται την ιερή ιδιότητα του Οικολόγου.
Απαντώντας, επίσης, στην ‘‘απορία’’ κάποιου ‘‘οικολόγου’’ της Greenpeace (η πλήρης διαστρέβλωση της Οικολογικής Έννοιας) «Πώς μπορεί κάποιος να αγωνίζεται για το καλό του πλανήτη αλλά όχι για το καλό της ανθρωπότητας;» του επιστρέφουμε το ερώτημα: πως είναι δυνατόν κάποιοι να ισχυρίζονται ότι ενδιαφέρονται για το καλό του πλανήτη, όταν συνηγορούν στον κατακερματισμό της ανθρωπότητας, διαλύοντας τον φυσικό οικιστικό χώρο κάθε Έθνους, διαμέσου της παγκοσμιοποίησης; Όταν οι άνθρωποι, ως μέλη ενός αναπόσπαστου οργανικού ιστού που συνδέει το Αίμα με την Γη, αναγκάζονται να ξεριζωθούν από τα προγονικά εδάφη και γίνονται αντικείμενο οικονομικής (φιλελεύθεροι) και πολιτικής (μαρξιστικής) εκμετάλλευσης τι κάνουν οι ψευτοοικολόγοι των διαφόρων αδρά χρηματοδοτούμενων "περιβαλλοντολογικών" οργανώσεων; Τίποτα απολύτως, ως προς την θετική κατεύθυνση τουλάχιστον. Αντιθέτως, με τον τρόπο τους, συμβάλλουν στην διατήρηση της παρακμιακής κατάστασης που επικρατεί στις δυτικές κοινωνίες. Ο Λαϊκός Εθνικισμός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ κηρύσσει την επιστροφή στις Φυσικές Αξίες, αντιτασσόμενος πλήρως στα σημερινά αφύσικα πρότυπα. Η επιστροφή στις Αρχές και τα Ιδανικά της Φυσιολατρίας δεν είναι σε καμία περίπτωση "μόδα", ούτε μεμονωμένη έννοια, αλλά ολοκληρωμένη επιλογή Τρόπου Ζωής που επαναφέρει την αέναη σύνδεση του Ανθρώπου με την Φύση, του Αίματος με την Γη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
