Οι βουλευτές του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή μέσα από την εφημερίδα "Εμπρός" φέρνουν από όλη την Ελλάδα στο χειμαζόμενο Έθνος, μήνυμα Αγώνα και Νίκης, σύμφωνα με το πρόσταγμα των Ηρώων του τόπου τους, που πολέμησαν, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας για την Ελευθερία μας.
25η Μαρτίου 1821 - 25η Μαρτίου 2017
Όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, όσοι έχουν βαθειά στην καρδιά τους χαραγμένη την Μεγάλη Ιδέα του Έθνους, θα τιμήσουν με όλη την δύναμη της αδούλωτης ψυχής τους την μεγάλη επέτειο. Την επέτειο της Εθνικής Επαναστάσεως του Γένους ενάντια στην Οθωμανική τυραννία. Ήτανε λίγοι αυτοί που αποφάσισαν τότε, πριν από σχεδόν 200 χρόνια, ότι ήλθε η Άγια ώρα οι Έλληνες να σηκώσουν κεφάλι και να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει, μια περίλαμπρη θέση ανάμεσα στα ελεύθερα έθνη. Oι δυνάμεις τους δεν ήταν πολλές, και η βοήθεια απ' τον ξένο παράγοντα αμελητέα, βασισμένη πάντα στα συμφέροντά τους, και όχι προς χάριν των Ελλήνων.
Σχεδόν δέκα χρόνια αιματηρών αγώνων με ανείπωτες σφαγές χάραξαν τον δρόμο προς την Ελευθερία. Στην Χίο, στα Ψαρά, στην Κάσο, στην Νάουσα, παντού μαχαίρι και θάνατος. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, σχεδόν 800 χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους, τα ηρωϊκά εκείνα χρόνια. Και ανάμεσα σε όλα τα άλλα ο διχασμός, η διχόνοια, ένας εμφύλιος πόλεμος, που παραλίγο να οδηγήσει την Επανάσταση του 1821 σε μία ακόμη αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι άνδρες, οι οποίοι θα μπορούσαν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στο νέο Ελληνικό κράτος, το οποίο προέκυψε μετά την Επανάσταση του 1821, είτε παραμερίστηκαν, είτε δολοφονήθηκαν. Γεώργιος Καραϊσκάκης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, Δημήτριος Υψηλάντης, Αθανάσιος Διάκος, Ηλίας Μαυρομιχάλης και πολλοί άλλοι, ξεχωριστές μορφές του αγώνα για την ελευθερία, άφησαν την τελευταία τους πνοή στον υπέροχο εκείνο αγώνα και όσοι επέζησαν άλλοι φυλακίστηκαν, άλλοι παραμερίστηκαν και ανάμεσά τους αυτός ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης και ο Νικηταράς, που πέθανε επαίτης, λησμονημένος από αυτούς που κρατούσαν στο όνομα της ξενοκρατίας την εξουσία στην Πατρίδα μας.
Αυτόν τον υπέροχο αγώνα αμφισβητούν έντονα και καθυβρίζουν οι εθνομηδενιστές που επιχειρούν να γράψουν μια ιστορία στα μέτρα τους, διαφορετική από την αληθινή ιστορία των Ελλήνων. Ανάμεσά τους καθηγητές, οι οποίοι υποστηρίζουν την αντεθνική θέση ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο τουρκοκρατία. Εκεί φτάσαμε... Ανάμεσα σε όλα τα άλλα και η πικρή διαπίστωση ότι αυτοί, οι οποίοι θα τιμήσουν παριστάνοντας τους επιγόνους των Αγωνιστών του 1821, έχουν κατ' ουσία προσκυνήσει τον ξένο αφέντη, αφού με τα μνημόνια έχουν εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία.
Σε αυτό τον δύστυχο καιρό των γραικύλων και των προσκυνημένων, ο λόγος του ποιητή ότι της λευτεριάς το φεγγοβόλο αστέρι της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει, παραμένει επίκαιρος, και μέσα από τους αιώνες θυμίζει σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες το χρέος να αγωνιστούν για μία ακέραιη, χωρίς ψεγάδια και αστερίσκους, εθνική ελευθερία. Αυτό είναι το νόημα του 1821, και μόνον όσοι αισθάνονται αυτό το χρέος έχουν το δικαίωμα να τιμούν την 25η Μαρτίου 1821.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Το σύνθημα των Αγωνιστών του 1821 "Ελευθερία ή Θάνατος" είναι στις μέρες μας περισσότερο επίκαιρο από ποτέ, διότι οι κυβερνήσεις με την συνεχή εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού δεν αφήνουν άλλα περιθώρια από το να ξεσηκωθεί ο Λαός και να διεκδικήσει την Ελευθερία του, αφού του έχουν πάρει κυριολεκτικά τα πάντα! Ή τώρα ή ποτέ πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους σύγχρονους νενέκους, τους εθνομηδενιστές, πριν να είναι πολύ αργά για την Πατρίδα μας. Το οφείλουμε αυτό στα παιδιά μας.
Πρέπει ο Ελληνικός Λαός να δώσει τον υπέρτατο Αγώνα για την Ελευθερία του και την ελευθερία των παιδιών του. "Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους" εάν θέλουμε την Πατρίδα μας πίσω, εάν θέλουμε την αξιοπρέπειά μας πίσω!
ΕΛΕΝΗ ΖΑΡΟΥΛΙΑ
Βουλευτής Β’ Αθηνών
Θα τρίζουν τα κόκκαλα των Αγωνιστών του 1821 για τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2017. Οι σύγχρονοι νεοραγιάδες και «Φαναριώτες» δεν θα 'πρεπε να πιάνουν στο στόμα τους αυτούς που μόχθησαν για να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τον μουσουλμανικό ζυγό. Σήμερα, μόνο η Χρυσή Αυγή δικαιούται να αναφέρεται με λόγια και με έργα σε αυτούς τους μεγάλους Ήρωες. Όπως το 1821 έτσι και τώρα, μια δράκα ανθρώπων αφύπνισε και αφυπνίζει το κοιμώμενο έθνος μας. Κι απ’ ό,τι όλα δείχνουν τα πάει καλά!
ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ
Βουλευτής Β’ Αθηνών
25η Μαρτίου: Γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι η Πατρίδα
Η Επανάσταση του 1821 ούσα η μοναδική Εθνική Επανάσταση, αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην Παγκόσμια Ιστορία. Μόνο που τα οράματα εκείνων των Επαναστατών, 196 χρόνια μετά, παραμένουν δυστυχώς ανεκπλήρωτα. Οι Έλληνες Εθνικιστές, οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες, με την περίσσια θέληση και πίστη στον ιερό μας Αγώνα, συνεχίζουμε τον Επαναστατικό Αγώνα για την κατάκτηση της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, έχοντας ως πρότυπο όλους αυτούς τους προσπαππούδες μας Επαναστάτες με τις λερές φουστανέλες. Ταμπούρι μας, τα απανταχού γραφεία του Κινήματος, μπαρούτι η Πίστη μας, γιαταγάνι ο λόγος μας. Πολεμούμε με όλες μας τις δυνάμεις τους σύγχρονους κοτζαμπάσηδες και μνημονιακούς Νενέκους, όλους αυτούς τους προσκυνημένους, φιλότουρκους, όλους αυτούς που πολεμούν τους πυλώνες της Εθνικής μας ζωής, δηλαδή την Πατρίδα, την Θρησκεία, την Οικογένεια.
Ο τίμιος Αγώνας μας έχει ως πρότυπο τους Ήρωες Εθνικιστές Επαναστάτες του 1821. Η προσταγή του Γέρου ακούγεται βαριά μέσα από τα βάθη της Ιστορίας και λέει: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Ο Αγώνας μας συνεχίζεται χωρίς φόβο, αλλά με πάθος για Πατρίδα, Πίστη, Ελευθερία, είναι αδυσώπητος και καθημερινός και καμμία σχέση δεν έχει με την δόλια πολιτική όλων των αρνησιπάτριδων, Δεξιών και Αριστερών, που θα σταθούν βαριεστημένα στις εξέδρες των παρελάσεων, σε εορτασμούς στους οποίους δεν πιστεύουν και τους πολεμούν, αλλά παρίστανται μόνο και μόνο για τις τηλεοπτικές κάμερες.
Όμως, όπως λίγοι κι εκλεκτοί Εθνικιστές επαναστάτησαν το ’21, έτσι και σήμερα, λίγοι κι εκλεκτοί θα εκπληρώσουν τους πόθους τους. Θα νικήσουμε και πάλι!
ΖHΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ
Βουλευτής Επικρατείας
"Νίκη ή θάνατος": το αιώνιο μήνυμα της Εθνεγερσίας!
Οι Μανιάτες του 1821 ζούσαν ελεύθεροι γι’ αυτό και δεν συνέδεσαν την πολεμική εποποιία τους με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» των υπόλοιπων Ελλήνων. Ζούσαν ελεύθεροι και απαλλαγμένοι από τον ζυγό της δουλείας και της υποταγής στον ξένο κατακτητή. Ταυτόχρονα διήγαγαν βίο λιτό και σκληρό, απελευθερωμένο από κάθε ψεύτικη ανάγκη και ταυτισμένο με την άγρια και άνυδρη όψη του τόπου τους. Η Ελευθερία των Μανιατών είναι το όραμα κάθε ελεύθερου ανθρώπου και έχει σημασία διττή. Συμβολίζει την απαλλαγή από τα δεσμά κάθε ξένου αφέντη, αλλά και κάθε ξένης ανάγκης, κάθε ανάγκης που αλλοτριώνει την ελεύθερη φύση του ανθρώπου. Το σύνθημα της Μάνης εμπνέει ακόμα περισσότερο εμάς, τα στελέχη της Χρυσής Αυγής, που - σύμφωνα με τους καθεστωτικούς νόμους - στερηθήκαμε την ελευθερία μας, στην πραγματικότητα όμως βιώσαμε την απόλυτη ελευθερία, όπως ακριβώς την όρισε ο Νίκος Καζαντζάκης, ταυτίζοντάς την με την απαλλαγή από κάθε αίσθημα φόβου και ελπίδας. Όπως ακριβώς οι παλαιοί Μανιάτες, που χωρίς φόβους και ελπίδες, φορώντας αόρατες παρωπίδες για να βλέπουν μπροστά τους μόνο την Νίκη, ξεκινούσαν εκείνο τα αθάνατο πρωινό του 1821 να ελευθερώσουν την Ελλάδα.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ
Βουλευτής Αττικής
Ψηλά τα Επαναστατικά μας Λάβαρα!
Ο άνεμος του Εθνικού ξεσηκωμού που σάρωνε τον Μοριά δεν θα μπορούσε ν’ αφήσει ανεπηρέαστη την Στερεά Ελλάδα, στην οποία είχαν ήδη λάβει χώρα οι επαναστατικές ζυμώσεις. Στην περιοχή της Λιβαδειάς συγκεκριμένα, ανέτειλε η ηγετική μορφή του Αθανάσιου Διάκου, του θρυλικού μάρτυρα του Μεγάλου Αγώνα για την απελευθέρωση των Ελλήνων από τον οθωμανικό ζυγό. Τις αρχικές διαφωνίες μεταξύ των μυημένων στον ιερό σκοπό της Επαναστάσεως, αναφορικά με τον τόπο εκδηλώσεώς της στην περιοχή, υπερκέρασε η αδάμαστη θέληση του Αθανάσιου Διάκου, του καπετάνιου της Λιβαδειάς, που ανυπομονούσε να υψωθούν τα επαναστατικά Λάβαρα. Απαιτούνταν εντούτοις, η τυπική άδεια της έδρας της Φιλικής Εταιρείας η οποία βρισκόταν στην Πάτρα. Προς τούτο και δόθηκε εντολή στο πρωτοπαλίκαρο του Διάκου, τον Βασίλη Μπούσγο, να κινηθεί προς την Αχαΐα.
Την 25η Μαρτίου 1821, κι ενώ βρισκόταν στο Γαλαξίδι, ο Μπούσγος λαμβάνει το χαρμόσυνο νέο της επαναστατικής έκρηξης στην Πελοπόννησο. Περιχαρής, παίρνει το δρόμο της επιστροφής προς Λιβαδειά, προκειμένου να ενημερώσει τους επαναστάτες. Κατά την διαδρομή και περνώντας από την Αράχωβα, προτρέπει τους κατοίκους να πάρουν τα όπλα για να δυσχεράνουν την επικείμενη μεταφορά τουρκικών στρατευμάτων από την Άμφισσα προς τη Λιβαδειά. Στο ύψος του Ζεμενού δε, σκοτώνει τον τούρκο ταχυδρόμο και τον Αλβανό συνοδό του και στις 26 Μαρτίου εισέρχεται στην Λιβαδειά και αναγγέλλει την αναμφισβήτητα ωραιότερη είδηση που άκουσαν αυτιά Ελλήνων εδώ και τέσσερις αιώνες!
Οι οπλαρχηγοί και οι πρόκριτοι της Λιβαδειάς κηρύσσουν την Επανάσταση την ίδια μέρα, ενώ την επομένη, 27 Μαρτίου 1821, συγκεντρώνονται στην Μονή του Οσίου Λουκά, όπου λαμβάνει χώρα δοξολογία και ευλογούνται τα όπλα, από τον επίσκοπο Ταλαντίου Νεόφυτο και των Σαλώνων Ησαΐα. Η σπίθα της Εθνικής Επαναστάσεως είχε πλέον μετατραπεί σε φωτιά: ένα Έθνος εγείρετο διεκδικώντας την πολυπόθητη λευτεριά, μετά από αιώνες δυσβάσταχτου και απάνθρωπου οθωμανικού σκοταδισμού. Τραγική ειρωνεία της Ιστορίας, το γεγονός οτι μόλις πρόσφατα, ο Δήμος Λεβαδέων έλαβε από το «Πράσινο Ταμείο» το ποσό των 200.000 ευρώ προκειμένου να αγοράσει και να αναπαλαιώσει το τζαμί του Γαζή Ομέρ, το οποίο μάλιστα είχε το θράσος να περιγράψει και ως «πολιτιστική μας κληρονομιά»!
Πέρα από το ψευτορωμαίικο των δειλών και προσκυνημένων το οποίο σήμερα αποκρύβει τις πραγματικές του αντεθνικές προθέσεις και ενέργειες υπό το μανδύα μιας κατ’ επίφαση «δημοκρατικότητος», υπάρχει μια άλλη Ελλάδα ποτισμένη από Ηρώων και Μαρτύρων Αίμα, μια Ελλάδα που δεν επαιτεί αλλά διεκδικεί τα δίκαιά της, έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Γι’ αυτή την Ελλάδα αγωνίζεται με πάθος και θυσίες κάθε Χρυσαυγίτης και κάθε Χρυσαυγίτισσα, αυτή την Ελλάδα θα αναδείξει και θα οχυρώσει η Χρυσή Αυγή!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
Βουλευτής Βοιωτίας
Σε μια εποχή χυδαίων ιστορικών «αναθεωρητισμών» και μιας καταφανούς ισοπεδωτικής απαξιώσεως της συμβολής της Εθνικής Συνειδήσεως στον ξεσηκωμό, απορρέουσα από την αδιάλειπτη διαχρονική δράση του καταλυτικού Φυλετικού παράγοντα στην χιλιόχρονη πορεία του έθνους, οι Εθνικιστές καθιστάμεθα γνήσιοι αμύντορες της Ελληνικής Ταυτότητας και Θεματοφύλακες της Εθνικής Μνήμης. Όπως κάθε τμήμα του ένδοξης Ελλάδας αντέστη σθεναρώς στην Οθωμανική αυτοκρατορία η οποία καταδυνάστευε το Έθνος, έτσι και ο τόπος μας, η Μαγνησία, έδωσε το δικό της στίγμα στον Ιερό Αγώνα της Εθνεγερσίας. Διότι δεν ήταν μια επανάσταση… Ήταν Εθνεγερσία. Το Έθνος εγέρθη και απετίναξε το μυσαρό ανατολίτη εχθρό.
Εμβληματική μορφή του Αγώνα και Εθνομάρτυρας ήταν ο Ρήγας Βελεστινλής ή Φεραίος. Μέσω του «Θούριου», ως μια πολεμική «ελεγεία», ο πόθος του Γένους θέριευε, η Μνήμη και τα ανδραγαθήματα μιας ολόκληρης Φυλής αναβίωναν και το Φρόνημα χαλυβδωνόταν μέρα με τη μέρα. Το 1797 συνελήφθη στην Τεργέστη και στις 24 Ιουνίου 1798 τον στραγγάλισαν. Ξεψυχώντας είπε στον δήμιό του: «Λύσσαξε Τούρκε, δεν εξαλείφεις ημάς και τον σπόρον της ελευθερίας, οι εκδικηταί μας γλήγορα θ` αναβλαστήσωσι!».
Η Μαγνησία βρίθει ηρώων, προσωπικοτήτων και μελών της Φιλικής Εταιρείας που συνετέλεσαν καθοριστικώς στην Εθνεγερσία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο Φιλικός Κωνσταντής Σακελλίωνας, ηγετική μορφή του ξεσηκωμού στην περιοχή του Αλμυρού, ο Γαρέφης που κατεδιώχθη από τον Αλή Πασά, ο Γιάννης Δήμου, ο οπλαρχηγός Κυριάκος Μπασδέκης στη Ζαγορά, ο Βελέντζας (Δούμας 1797 – 1854) από τον Πτελεό, οι Γεώργιος Γριζάνος και Δημήτρης Καλαμίδας από την Αμαλιάπολη. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής του Ξεσηκωμού του Γένους στα μέρη της Μαγνησίας ήταν ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Γαζής. Ήταν τέτοια η δράση του ώστε το 1820 η Φιλική Εταιρεία προτείνει να μεταφερθεί η έδρα της από την Κωνσταντινούπολη στο Πήλιο.
Η 7η Μαΐου 1821 ήταν ημέρα ορόσημο για την Επανάσταση στη Μαγνησία. Ο Γιάννης Δήμου υψώνει το Λάβαρο της Επαναστάσεως στις Μηλιές και καλεί τους Έλληνες να εξεγερθούν για την ελευθερία τους. Το λάβαρο του Αγώνα, το είχε κεντήσει η αδελφή του Γιάννη Δήμου, ήταν λευκό και στη μέση είχε ένα μεγάλο ερυθρό Σταυρό, στις γωνιές μικρούς σταυρούς και στο πάνω μέρος τον Ήλιο. Όσο για τον Κοκκωτιανό Αθανάσιο Αθανασίου (Φράγκο), πρόκειται για μια εξαιρετική προσωπικότητα του Αγώνα του Έθνους. Εγεννήθη το 1790 στους Κοκκωτούς και γύρω στο 1817 καθίσταται ένθερμο μέλος της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό. Επιστρέφει στους Κοκκωτούς και οργανώνει με ιδιαίτερο ίμερο τους Έλληνες.
Η Μαγνησία έχει να επιδείξει τεράστιο πλούτο και μια ιερή παρακαταθήκη στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Επομένως είναι δέον να δώσουμε βάρος στην ανάδειξη της τοπικής μας ιστορίας καθώς αυτή είναι κομμάτι αναπόσπαστο της Ιστορίας του Ελληνικού κράτους. Διότι λαός που λησμονεί την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να απωλεσθεί.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Βουλευτής Μαγνησίας
H Eύβοια αποκαλείται γεωστρατηγικά «η ασπίδα της Στερεάς Ελλάδος», και η απελευθέρωσή της ήταν τόσο σημαντική για τους επαναστατημένους ενάντια στους οθωμανούς, Έλληνες, που στάλθηκε προς ενίσχυση των τοπικών επαναστατών σώμα 500 Μανιατών, υπό τον πρωτότοκο γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον θρυλικό «νεραϊδογέννητο» Ηλία Μαυρομιχάλη, και τον θείο του Κυριακούλη. Ο Ηλίας έπεσε ηρωικά στη μάχη των Στύρων, στις 20 Ιανουαρίου του 1822.
Το 1821 ο Αγγελής Γοβιός ηγείται της επανάστασης της Εύβοιας και πετυχαίνει σημαντική νίκη εναντίον των τούρκων, στις 15 Ιουλίου του 1821, στα Ψαχνά, λίγα χιλιόμετρα έξω από το οχυρό των τούρκων στην Χαλκίδα. Ήταν από τα πρωτοπαλίκαρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, και διακρίθηκε για τον ηρωισμό του στην μάχη στο Χάνι της Γραβιάς όπου 120 Έλληνες τα έβαλαν με στρατό 8.000 τούρκων. Οι στίχοι δημοτικού τραγουδιού αναφέρουν χαρακτηριστικά “… πήγατε και κλειστήκατε μεσ’ της Γραβιάς το χάνι, κι’ ο Δυσσέας κιότεψε πούτανε καπετάνιος, κι’ ο Αγγελής εφώναξε: “Κουράγιο, μη φοβάστε” …”.
Κατά την διάρκεια του επικού αγώνα του έθνους για ελευθερία, διακρίθηκαν πολλοί γιοι της Εύβοιας για τις ικανότητες και τον ηρωισμό τους, όπως ο «Φιλικός» επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος, ο Νικόλαος Κριεζιώτης, αλλά και ο – γεννηθείς στα Φύλλα - Ανδρέας Μιαούλης. Μόλις 4 γενιές μετά, η γη που οι ήρωες του 1821 ελευθέρωσαν, εποικίζεται, ο πλούτος της ξεπουλιέται, οι απόγονοί τους σκλαβώνονται ύπουλα, και εξοντώνονται μεθοδικά. Ο Αγώνας των Ελλήνων για Ελευθερία όμως, φουντώνει ξανά με την Χρυσή Αυγή. Αυτή τη φορά μέχρι την τελική Νίκη!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧΟΣ
Βουλευτής Ευβοίας
Στις 25 Μαρτίου το ελληνικό έθνος γιορτάζει την έναρξη της επανάστασης ενάντια στον τουρκικό ζυγό. Πολλοί Έλληνες θυσιάστηκαν, γιατί ήθελαν μια Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη! Κάτι που δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ! Αφού το μόνο που άλλαξε, ήταν ο κατακτητής. Όπως και να χει πάντως, αυτοί οι άνθρωποι πολέμησαν και έδιωξαν το Ισλάμ και την μαντίλα από την Ελλάδα. Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εμείς σήμερα!! Πρέπει ο ελληνικός λαός να αναλογιστεί το βαρύ όνομα που κουβαλάει στις πλάτες του, και τις ευθύνες που έχει απέναντι στους απογόνους τους αλλά και στους προγόνους του. Γιατί δυστυχώς ο ελληνικός λαός όσες φορές χρειάστηκε να δώσει εξετάσεις, έμεινε σε όλες μετεξεταστέος, με αποκορύφωμα το 1996. Τότε ο προδότης Σημίτης παρέδωσε εθνική κυριαρχία στους Τούρκους με την κρίση των Ιμίων, και τον Σεπτέμβριο στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ ήρθε πρώτο κόμμα κοντά στο 42%. Αυτή ήταν η απόλυτη ξεφτίλα του ελληνικού λαού.
Ας σκεφτούμε λοιπόν ποιοι ήταν οι Έλληνες του ΄21 και ποιοι είμαστε εμείς σήμερα! Ας αναλογιστούμε τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι για την πατρίδα και τι κάνουμε εμείς! Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτή τη ζωή είμαστε όλοι περαστικοί! Πολύ πιθανόν όταν φύγουμε από αυτό τον κόσμο να έχουμε μια μεγάλη συνάντηση. Οι πρόγονοί μας θα μας ρωτήσουν τι κάναμε…και θα είναι πολύ άσχημο όλοι αυτοί οι ήρωες να συζητάνε και να φιλοσοφούν μεταξύ τους, και εμάς να μην μας θέλουν στην παρέα τους…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ
Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας
196 χρόνια πέρασαν και όμως η Πατρίδα μας συνεχίζει να υπομένει τον ζυγό της σκλαβιάς στις μέρες μας. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, λίγοι «τρελοί –ρομαντικοί» αντιστέκονται στις ορέξεις των εχθρών και των «φίλων συμμάχων» οι οποίοι εποφθαλμιούσαν τον πλούτο της ΕΛΛΑΔΑΣ. Αυτοί λοιπόν οι λίγοι δεν λογάριασαν όπως είχε πει και ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ούτε πόσοι ήταν, ούτε το οτι δεν είχαν άρματα, ούτε πως οι τούρκοι κρατούσαν τις πόλεις και τα κάστρα. Έτσι, αν μπορεί να μου επιτραπεί η έκφραση, οι ΕΛΛΗΝΕΣ εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ όταν αποφασίσαμε να τα βάλουμε με τους δυνάστες και το Σύστημα, δεν λογαριάσαμε ούτε το οτι ήμασταν λίγοι όταν ξεκινήσαμε, ούτε το οτι δεν υπάρχουν χρήματα.
Με μόνο μας όπλο τα διαχρονικά ιδεώδη και αξίες του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, συνεχίζουμε τον αγώνα υπέρ ΒΩΜΩΝ και ΕΣΤΙΩΝ. Η παρακαταθήκη λοιπόν που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, το έργο που ξεκίνησαν και το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα, καλούμαστε να το συνεχίσουμε με ένα και μοναδικό σκοπό και υποχρέωση απέναντι στις θυσίες τους. Αν δεν μπορούμε να ελευθερώσουμε τις υπόλοιπες σκλάβες ΠΑΤΡΙΔΕΣ, έχουμε υποχρέωση να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές των ΕΛΛΗΝΩΝ τα προσωρινά σύνορα, τουλάχιστον όπως τα παραλάβαμε!
Δυστυχώς όμως, ο πόλεμος που δίνουμε σήμερα είναι πιο βρώμικος και ύπουλος από ποτέ! Ο εχθρός δεν είναι απέναντί μας, οι μάχες που δίνουμε είναι πολυμέτωπες και σε όλα τα επίπεδα: ηθικές- αξιακές- νομικές- οικονομικές! Οι αντίπαλοι και εχθροί μας κατέχουν τα πάντα: χρήματα- ΜΜΕ- κυβερνήσεις- ακόμη και κάποιους δικαστικούς λειτουργούς. Αυτό τους δίνει πλεονέκτημα, διότι διαμορφώνουν την κοινή γνώμη -καταστρατηγούν το σύνταγμα- και χρησιμοποιούν το νομικό σύστημα κατά το δοκούν, για να φιμώνουν και τιμωρούν με φυλακίσεις όσους αντιστέκονται στις ορέξεις τους!
Εμείς, λοιπόν, οι ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, δώσαμε έναν όρκο τιμής απέναντι στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ λαό και θα τον τηρήσουμε όσο αναπνέει έστω και ένας από εμάς: ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΙΣΩ!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ
Βουλευτής Πέλλας
Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν ένα γεωγραφικά μεμονωμένο γεγονός, που εκδηλώθηκε στην Πελοπόννησο. Ήταν καθολική και ενωτική, τουλάχιστον στην αρχή της. Η αγάπη στην πατρίδα και το θρησκευτικό αίσθημα που κρατούσε ζωντανή την φλόγα της λευτεριάς, σε συνδυασμό με τις απάνθρωπες συνθήκες σκλαβιάς του βάρβαρου κατακτητή, οδήγησαν μετά από επικές μάχες στην πολυπόθητη λευτεριά. "Ελευθερία ή Θάνατος", το σύνθημα που δονούσε τις ψυχές των οπλαρχηγών στην Μακεδονία και την Χαλκιδική που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος στον Εθνικό Αγώνα.
Ο Εμμανουήλ Παππάς, ο Χάψας, οι μοναχοί του Αγίου Όρους, πέρασαν στο πάνθεον των Ηρώων του Έθνους, δίπλα στον Γέρο του Μοριά, τον Αθανάσιο Διάκο, τον Νικηταρά τον «τουρκοφάγο», τον Καραϊσκάκη και τους εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της λευτεριάς. Σήμερα, σχεδόν 200 χρόνια μετά, οι κυβερνήσεις επιδεικνύουν συστηματικά μια συμπεριφορά που μόνο σε «ραγιάδες» προσομοιάζει. Υποχωρητικότητα, ενδοτισμός, και η απειλή του ανοίγματος της κερκόπορτας, με την είσοδο της τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο μύθος της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας, οι ψεύτικες σχέσεις καλής γειτονίας σε συνδυασμό με τις απειλές των τούρκων ηγετών, ας μας κρατούν πάντα σε εγρήγορση και ετοιμότητα, γιατί πλέον οι εχθροί του Έθνους είναι «εντός των πυλών».
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΓΡΕΓΟΣ
Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης
Ξεχωριστή θέση στον αγώνα της πατρίδος μας για την ελευθερία και την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού κατέχει η Χαλκιδική, με τους ηρωικούς Χαλκιδιώτες να αγωνίζονται αγόγγυστα επί έξι και πλέον μήνες ενάντια στον πολυάριθμο τουρκικό στρατό, με μεγάλες απώλειες και σοβαρές συνέπειες για τον ντόπιο πληθυσμό. Την Χαλκιδική επέλεξε η Φιλική Εταιρεία ως αφετηρία της επαναστάσεως στην Μακεδονία, τόσο λόγω των πολυάριθμων μυημένων «φιλικών» ιερέων, μοναχών και κατοίκων της περιοχής, όσο και λόγω της προνομιούχας γεωγραφικής θέσης που θα την καθιστούσε το ιδανικό ορμητήριο για τον επαναστατικό αγώνα σε ολόκληρη την βόρεια Ελλάδα. Ήταν 23 Μαρτίου του 1821 όταν ο Σερραίος μεγαλέμπορος και «Φιλικός» Εμμανουήλ Παππάς, ακολουθώντας την εντολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη να προετοιμάσει το έδαφος και να ξεσηκώσει την Μακεδονία, προμηθεύτηκε από την Κωνσταντινούπολη όπλα και πολεμοφόδια, και με καράβι φτάνει στο Άγιον Όρος όπου γίνεται μυστική συνέλευση των προϊσταμένων των μονών και προετοιμασία για την Επανάσταση.
Οι Τούρκοι πληροφορούμενοι τις επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων, προβαίνουν σε αντίποινα και φοβερές αγριότητες στην Θεσσαλονίκη. Τα γεγονότα αυτά όμως αντί να προκαλέσουν τρόμο, επέφεραν την γενίκευση της επανάστασης στην Χαλκιδική. Στις 17 Μαΐου άρχισαν οι πρώτες συγκρούσεις στον Πολύγυρο με αποκορύφωμα την δολοφονία του Πολυγυρινού πρόκριτου Κύρκου Παπαγεωργάκη. Στις 23 Μαΐου ξεκινά επίσημα η επανάσταση στο Άγιο Όρος, με τον Εμμανουήλ Παππά να ανακηρύσσεται Αρχηγός και Υπερασπιστής της Μακεδονίας. Μέρα με την μέρα, η φλόγα της Επανάστασης μεταδίδεται σε όλη την Χαλκιδική. Από τον Πολύγυρο στην Κασσάνδρα, και ακολουθούν η Ορμύλια, ο Παρθενώνας, η Νικήτη, τα Μαντεμοχώρια και τα χωριά της Καλαμαριάς. Απ’ όλη την Χαλκιδική συγκεντρώνονται 4.000 πολεμιστές και ο Εμμανουήλ Παππάς συστήνει δύο σώματα: ένα με αρχηγό τον ίδιο μαζί με 1000 μοναχούς και Μαντεμοχωρίτες, με έδρα την Άθω και το δεύτερο, με αρχηγό τον ανδρείο Κασσανδρινό οπλαρχηγό Στάμο Χάψα με παλικάρια από όλη την Χαλκιδική.
Η ομάδα του Καπετάν Χάψα από την Αρναία φτάνει στα Βασιλικά για να αποκρούσει τα τουρκικά στρατεύματα. Κάτω από την Μονή της Αγίας Αναστασίας, στην θέση «Κούτσουρο», γίνεται σφοδρή μάχη, όπου ο Καπετάν Χάψας και τα 200 παλικάρια του πέφτουν ηρωικά στο πεδίο της μάχης, αφού έχουν εξοντώσει αρκετούς Τούρκους. Μετά την μάχη των Βασιλικών, οι Τούρκοι προχωρούν στο εσωτερικό της Χαλκιδικής και καταστρέφουν τα πάντα. Οι Έλληνες πολεμιστές που έμειναν στην Κασσάνδρα, οχυρώνονται στην Ποτίδαια, όπου αντιστέκονται μέχρι το φθινόπωρο. Ο σουλτάνος διορίζει πασά της Θεσσαλονίκης τον, γνωστό για την σκληρότητά του, βεζίρη του, Μεχμέτ Εμίν, και τον διατάζει να εκστρατεύσει εναντίον της Χαλκιδικής.
Στις 18 Οκτωβρίου ο βεζίρης, με τους 3000 άνδρες του εξαπολύει σφοδρή επίθεση από στεριά και θάλασσα εναντίον της Κασσάνδρας την οποία υπερασπίζονται στην Ποτίδαια 430 Χαλκιδιώτες, αλλά αποτυγχάνει. Αφού ζήτησε μεγάλες ενισχύσεις, εξαπολύει την τελική επίθεσή του στις 30 Οκτωβρίου 1821, καταφέρνοντας να κάμψει την αντίσταση των επαναστατών και να περάσει μέσα στην χερσόνησο λεηλατώντας, σφάζοντας και προκαλώντας φοβερές καταστροφές, γεγονότα τα οποία έμειναν στην ιστορία με τον χαρακτηρισμό «Χαλασμός». Έπειτα από την κατάληψη της Κασσάνδρας, ολοκληρώθηκαν η κατάληψη όλης της Χαλκιδικής και του Αγίου Όρους. Όμως, ο ηρωικός αγώνας των Χαλκιδικιωτών, δεν πήγε χαμένος. Οι επαναστάτες, απασχολώντας μεγάλο αριθμό τουρκικών δυνάμεων, έδωσαν τον απαραίτητο χρόνο για να εδραιωθεί η Επανάσταση στην Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο. Εξίσου σημαντικός ήταν ο ηθικός αντίκτυπος.
Η επανάσταση της Χαλκιδικής ενέπνευσε ολόκληρες γενιές Μακεδόνων στους μετέπειτα αγώνες για την ελευθερία. Οι πρόγονοί μας το 1821 πούλησαν περιουσίες για να φτιάξουν πατρίδα. Κι εσείς που κυβερνήσατε μετά το 1974, πουλήσατε πατρίδα για να κάνετε περιουσίες και offshore εταιρείες.
ΒΛΑΧΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ
Βουλευτής Χαλκιδικής
25η Μαρτίου 1821 - 25η Μαρτίου 2017
Όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, όσοι έχουν βαθειά στην καρδιά τους χαραγμένη την Μεγάλη Ιδέα του Έθνους, θα τιμήσουν με όλη την δύναμη της αδούλωτης ψυχής τους την μεγάλη επέτειο. Την επέτειο της Εθνικής Επαναστάσεως του Γένους ενάντια στην Οθωμανική τυραννία. Ήτανε λίγοι αυτοί που αποφάσισαν τότε, πριν από σχεδόν 200 χρόνια, ότι ήλθε η Άγια ώρα οι Έλληνες να σηκώσουν κεφάλι και να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει, μια περίλαμπρη θέση ανάμεσα στα ελεύθερα έθνη. Oι δυνάμεις τους δεν ήταν πολλές, και η βοήθεια απ' τον ξένο παράγοντα αμελητέα, βασισμένη πάντα στα συμφέροντά τους, και όχι προς χάριν των Ελλήνων.
Σχεδόν δέκα χρόνια αιματηρών αγώνων με ανείπωτες σφαγές χάραξαν τον δρόμο προς την Ελευθερία. Στην Χίο, στα Ψαρά, στην Κάσο, στην Νάουσα, παντού μαχαίρι και θάνατος. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, σχεδόν 800 χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους, τα ηρωϊκά εκείνα χρόνια. Και ανάμεσα σε όλα τα άλλα ο διχασμός, η διχόνοια, ένας εμφύλιος πόλεμος, που παραλίγο να οδηγήσει την Επανάσταση του 1821 σε μία ακόμη αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι άνδρες, οι οποίοι θα μπορούσαν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στο νέο Ελληνικό κράτος, το οποίο προέκυψε μετά την Επανάσταση του 1821, είτε παραμερίστηκαν, είτε δολοφονήθηκαν. Γεώργιος Καραϊσκάκης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, Δημήτριος Υψηλάντης, Αθανάσιος Διάκος, Ηλίας Μαυρομιχάλης και πολλοί άλλοι, ξεχωριστές μορφές του αγώνα για την ελευθερία, άφησαν την τελευταία τους πνοή στον υπέροχο εκείνο αγώνα και όσοι επέζησαν άλλοι φυλακίστηκαν, άλλοι παραμερίστηκαν και ανάμεσά τους αυτός ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης και ο Νικηταράς, που πέθανε επαίτης, λησμονημένος από αυτούς που κρατούσαν στο όνομα της ξενοκρατίας την εξουσία στην Πατρίδα μας.
Αυτόν τον υπέροχο αγώνα αμφισβητούν έντονα και καθυβρίζουν οι εθνομηδενιστές που επιχειρούν να γράψουν μια ιστορία στα μέτρα τους, διαφορετική από την αληθινή ιστορία των Ελλήνων. Ανάμεσά τους καθηγητές, οι οποίοι υποστηρίζουν την αντεθνική θέση ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο τουρκοκρατία. Εκεί φτάσαμε... Ανάμεσα σε όλα τα άλλα και η πικρή διαπίστωση ότι αυτοί, οι οποίοι θα τιμήσουν παριστάνοντας τους επιγόνους των Αγωνιστών του 1821, έχουν κατ' ουσία προσκυνήσει τον ξένο αφέντη, αφού με τα μνημόνια έχουν εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία.
Σε αυτό τον δύστυχο καιρό των γραικύλων και των προσκυνημένων, ο λόγος του ποιητή ότι της λευτεριάς το φεγγοβόλο αστέρι της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει, παραμένει επίκαιρος, και μέσα από τους αιώνες θυμίζει σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες το χρέος να αγωνιστούν για μία ακέραιη, χωρίς ψεγάδια και αστερίσκους, εθνική ελευθερία. Αυτό είναι το νόημα του 1821, και μόνον όσοι αισθάνονται αυτό το χρέος έχουν το δικαίωμα να τιμούν την 25η Μαρτίου 1821.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Το σύνθημα των Αγωνιστών του 1821 "Ελευθερία ή Θάνατος" είναι στις μέρες μας περισσότερο επίκαιρο από ποτέ, διότι οι κυβερνήσεις με την συνεχή εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού δεν αφήνουν άλλα περιθώρια από το να ξεσηκωθεί ο Λαός και να διεκδικήσει την Ελευθερία του, αφού του έχουν πάρει κυριολεκτικά τα πάντα! Ή τώρα ή ποτέ πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους σύγχρονους νενέκους, τους εθνομηδενιστές, πριν να είναι πολύ αργά για την Πατρίδα μας. Το οφείλουμε αυτό στα παιδιά μας.
Πρέπει ο Ελληνικός Λαός να δώσει τον υπέρτατο Αγώνα για την Ελευθερία του και την ελευθερία των παιδιών του. "Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους" εάν θέλουμε την Πατρίδα μας πίσω, εάν θέλουμε την αξιοπρέπειά μας πίσω!
ΕΛΕΝΗ ΖΑΡΟΥΛΙΑ
Βουλευτής Β’ Αθηνών
Θα τρίζουν τα κόκκαλα των Αγωνιστών του 1821 για τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2017. Οι σύγχρονοι νεοραγιάδες και «Φαναριώτες» δεν θα 'πρεπε να πιάνουν στο στόμα τους αυτούς που μόχθησαν για να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τον μουσουλμανικό ζυγό. Σήμερα, μόνο η Χρυσή Αυγή δικαιούται να αναφέρεται με λόγια και με έργα σε αυτούς τους μεγάλους Ήρωες. Όπως το 1821 έτσι και τώρα, μια δράκα ανθρώπων αφύπνισε και αφυπνίζει το κοιμώμενο έθνος μας. Κι απ’ ό,τι όλα δείχνουν τα πάει καλά!
ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ
Βουλευτής Β’ Αθηνών
25η Μαρτίου: Γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι η Πατρίδα
Η Επανάσταση του 1821 ούσα η μοναδική Εθνική Επανάσταση, αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στην Παγκόσμια Ιστορία. Μόνο που τα οράματα εκείνων των Επαναστατών, 196 χρόνια μετά, παραμένουν δυστυχώς ανεκπλήρωτα. Οι Έλληνες Εθνικιστές, οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες, με την περίσσια θέληση και πίστη στον ιερό μας Αγώνα, συνεχίζουμε τον Επαναστατικό Αγώνα για την κατάκτηση της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, έχοντας ως πρότυπο όλους αυτούς τους προσπαππούδες μας Επαναστάτες με τις λερές φουστανέλες. Ταμπούρι μας, τα απανταχού γραφεία του Κινήματος, μπαρούτι η Πίστη μας, γιαταγάνι ο λόγος μας. Πολεμούμε με όλες μας τις δυνάμεις τους σύγχρονους κοτζαμπάσηδες και μνημονιακούς Νενέκους, όλους αυτούς τους προσκυνημένους, φιλότουρκους, όλους αυτούς που πολεμούν τους πυλώνες της Εθνικής μας ζωής, δηλαδή την Πατρίδα, την Θρησκεία, την Οικογένεια.
Ο τίμιος Αγώνας μας έχει ως πρότυπο τους Ήρωες Εθνικιστές Επαναστάτες του 1821. Η προσταγή του Γέρου ακούγεται βαριά μέσα από τα βάθη της Ιστορίας και λέει: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Ο Αγώνας μας συνεχίζεται χωρίς φόβο, αλλά με πάθος για Πατρίδα, Πίστη, Ελευθερία, είναι αδυσώπητος και καθημερινός και καμμία σχέση δεν έχει με την δόλια πολιτική όλων των αρνησιπάτριδων, Δεξιών και Αριστερών, που θα σταθούν βαριεστημένα στις εξέδρες των παρελάσεων, σε εορτασμούς στους οποίους δεν πιστεύουν και τους πολεμούν, αλλά παρίστανται μόνο και μόνο για τις τηλεοπτικές κάμερες.
Όμως, όπως λίγοι κι εκλεκτοί Εθνικιστές επαναστάτησαν το ’21, έτσι και σήμερα, λίγοι κι εκλεκτοί θα εκπληρώσουν τους πόθους τους. Θα νικήσουμε και πάλι!
ΖHΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
XΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ
Βουλευτής Επικρατείας
"Νίκη ή θάνατος": το αιώνιο μήνυμα της Εθνεγερσίας!
Οι Μανιάτες του 1821 ζούσαν ελεύθεροι γι’ αυτό και δεν συνέδεσαν την πολεμική εποποιία τους με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» των υπόλοιπων Ελλήνων. Ζούσαν ελεύθεροι και απαλλαγμένοι από τον ζυγό της δουλείας και της υποταγής στον ξένο κατακτητή. Ταυτόχρονα διήγαγαν βίο λιτό και σκληρό, απελευθερωμένο από κάθε ψεύτικη ανάγκη και ταυτισμένο με την άγρια και άνυδρη όψη του τόπου τους. Η Ελευθερία των Μανιατών είναι το όραμα κάθε ελεύθερου ανθρώπου και έχει σημασία διττή. Συμβολίζει την απαλλαγή από τα δεσμά κάθε ξένου αφέντη, αλλά και κάθε ξένης ανάγκης, κάθε ανάγκης που αλλοτριώνει την ελεύθερη φύση του ανθρώπου. Το σύνθημα της Μάνης εμπνέει ακόμα περισσότερο εμάς, τα στελέχη της Χρυσής Αυγής, που - σύμφωνα με τους καθεστωτικούς νόμους - στερηθήκαμε την ελευθερία μας, στην πραγματικότητα όμως βιώσαμε την απόλυτη ελευθερία, όπως ακριβώς την όρισε ο Νίκος Καζαντζάκης, ταυτίζοντάς την με την απαλλαγή από κάθε αίσθημα φόβου και ελπίδας. Όπως ακριβώς οι παλαιοί Μανιάτες, που χωρίς φόβους και ελπίδες, φορώντας αόρατες παρωπίδες για να βλέπουν μπροστά τους μόνο την Νίκη, ξεκινούσαν εκείνο τα αθάνατο πρωινό του 1821 να ελευθερώσουν την Ελλάδα.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ
Βουλευτής Αττικής
Ψηλά τα Επαναστατικά μας Λάβαρα!
Ο άνεμος του Εθνικού ξεσηκωμού που σάρωνε τον Μοριά δεν θα μπορούσε ν’ αφήσει ανεπηρέαστη την Στερεά Ελλάδα, στην οποία είχαν ήδη λάβει χώρα οι επαναστατικές ζυμώσεις. Στην περιοχή της Λιβαδειάς συγκεκριμένα, ανέτειλε η ηγετική μορφή του Αθανάσιου Διάκου, του θρυλικού μάρτυρα του Μεγάλου Αγώνα για την απελευθέρωση των Ελλήνων από τον οθωμανικό ζυγό. Τις αρχικές διαφωνίες μεταξύ των μυημένων στον ιερό σκοπό της Επαναστάσεως, αναφορικά με τον τόπο εκδηλώσεώς της στην περιοχή, υπερκέρασε η αδάμαστη θέληση του Αθανάσιου Διάκου, του καπετάνιου της Λιβαδειάς, που ανυπομονούσε να υψωθούν τα επαναστατικά Λάβαρα. Απαιτούνταν εντούτοις, η τυπική άδεια της έδρας της Φιλικής Εταιρείας η οποία βρισκόταν στην Πάτρα. Προς τούτο και δόθηκε εντολή στο πρωτοπαλίκαρο του Διάκου, τον Βασίλη Μπούσγο, να κινηθεί προς την Αχαΐα.
Την 25η Μαρτίου 1821, κι ενώ βρισκόταν στο Γαλαξίδι, ο Μπούσγος λαμβάνει το χαρμόσυνο νέο της επαναστατικής έκρηξης στην Πελοπόννησο. Περιχαρής, παίρνει το δρόμο της επιστροφής προς Λιβαδειά, προκειμένου να ενημερώσει τους επαναστάτες. Κατά την διαδρομή και περνώντας από την Αράχωβα, προτρέπει τους κατοίκους να πάρουν τα όπλα για να δυσχεράνουν την επικείμενη μεταφορά τουρκικών στρατευμάτων από την Άμφισσα προς τη Λιβαδειά. Στο ύψος του Ζεμενού δε, σκοτώνει τον τούρκο ταχυδρόμο και τον Αλβανό συνοδό του και στις 26 Μαρτίου εισέρχεται στην Λιβαδειά και αναγγέλλει την αναμφισβήτητα ωραιότερη είδηση που άκουσαν αυτιά Ελλήνων εδώ και τέσσερις αιώνες!
Οι οπλαρχηγοί και οι πρόκριτοι της Λιβαδειάς κηρύσσουν την Επανάσταση την ίδια μέρα, ενώ την επομένη, 27 Μαρτίου 1821, συγκεντρώνονται στην Μονή του Οσίου Λουκά, όπου λαμβάνει χώρα δοξολογία και ευλογούνται τα όπλα, από τον επίσκοπο Ταλαντίου Νεόφυτο και των Σαλώνων Ησαΐα. Η σπίθα της Εθνικής Επαναστάσεως είχε πλέον μετατραπεί σε φωτιά: ένα Έθνος εγείρετο διεκδικώντας την πολυπόθητη λευτεριά, μετά από αιώνες δυσβάσταχτου και απάνθρωπου οθωμανικού σκοταδισμού. Τραγική ειρωνεία της Ιστορίας, το γεγονός οτι μόλις πρόσφατα, ο Δήμος Λεβαδέων έλαβε από το «Πράσινο Ταμείο» το ποσό των 200.000 ευρώ προκειμένου να αγοράσει και να αναπαλαιώσει το τζαμί του Γαζή Ομέρ, το οποίο μάλιστα είχε το θράσος να περιγράψει και ως «πολιτιστική μας κληρονομιά»!
Πέρα από το ψευτορωμαίικο των δειλών και προσκυνημένων το οποίο σήμερα αποκρύβει τις πραγματικές του αντεθνικές προθέσεις και ενέργειες υπό το μανδύα μιας κατ’ επίφαση «δημοκρατικότητος», υπάρχει μια άλλη Ελλάδα ποτισμένη από Ηρώων και Μαρτύρων Αίμα, μια Ελλάδα που δεν επαιτεί αλλά διεκδικεί τα δίκαιά της, έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Γι’ αυτή την Ελλάδα αγωνίζεται με πάθος και θυσίες κάθε Χρυσαυγίτης και κάθε Χρυσαυγίτισσα, αυτή την Ελλάδα θα αναδείξει και θα οχυρώσει η Χρυσή Αυγή!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
Βουλευτής Βοιωτίας
Σε μια εποχή χυδαίων ιστορικών «αναθεωρητισμών» και μιας καταφανούς ισοπεδωτικής απαξιώσεως της συμβολής της Εθνικής Συνειδήσεως στον ξεσηκωμό, απορρέουσα από την αδιάλειπτη διαχρονική δράση του καταλυτικού Φυλετικού παράγοντα στην χιλιόχρονη πορεία του έθνους, οι Εθνικιστές καθιστάμεθα γνήσιοι αμύντορες της Ελληνικής Ταυτότητας και Θεματοφύλακες της Εθνικής Μνήμης. Όπως κάθε τμήμα του ένδοξης Ελλάδας αντέστη σθεναρώς στην Οθωμανική αυτοκρατορία η οποία καταδυνάστευε το Έθνος, έτσι και ο τόπος μας, η Μαγνησία, έδωσε το δικό της στίγμα στον Ιερό Αγώνα της Εθνεγερσίας. Διότι δεν ήταν μια επανάσταση… Ήταν Εθνεγερσία. Το Έθνος εγέρθη και απετίναξε το μυσαρό ανατολίτη εχθρό.
Εμβληματική μορφή του Αγώνα και Εθνομάρτυρας ήταν ο Ρήγας Βελεστινλής ή Φεραίος. Μέσω του «Θούριου», ως μια πολεμική «ελεγεία», ο πόθος του Γένους θέριευε, η Μνήμη και τα ανδραγαθήματα μιας ολόκληρης Φυλής αναβίωναν και το Φρόνημα χαλυβδωνόταν μέρα με τη μέρα. Το 1797 συνελήφθη στην Τεργέστη και στις 24 Ιουνίου 1798 τον στραγγάλισαν. Ξεψυχώντας είπε στον δήμιό του: «Λύσσαξε Τούρκε, δεν εξαλείφεις ημάς και τον σπόρον της ελευθερίας, οι εκδικηταί μας γλήγορα θ` αναβλαστήσωσι!».
Η Μαγνησία βρίθει ηρώων, προσωπικοτήτων και μελών της Φιλικής Εταιρείας που συνετέλεσαν καθοριστικώς στην Εθνεγερσία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο Φιλικός Κωνσταντής Σακελλίωνας, ηγετική μορφή του ξεσηκωμού στην περιοχή του Αλμυρού, ο Γαρέφης που κατεδιώχθη από τον Αλή Πασά, ο Γιάννης Δήμου, ο οπλαρχηγός Κυριάκος Μπασδέκης στη Ζαγορά, ο Βελέντζας (Δούμας 1797 – 1854) από τον Πτελεό, οι Γεώργιος Γριζάνος και Δημήτρης Καλαμίδας από την Αμαλιάπολη. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής του Ξεσηκωμού του Γένους στα μέρη της Μαγνησίας ήταν ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Γαζής. Ήταν τέτοια η δράση του ώστε το 1820 η Φιλική Εταιρεία προτείνει να μεταφερθεί η έδρα της από την Κωνσταντινούπολη στο Πήλιο.
Η 7η Μαΐου 1821 ήταν ημέρα ορόσημο για την Επανάσταση στη Μαγνησία. Ο Γιάννης Δήμου υψώνει το Λάβαρο της Επαναστάσεως στις Μηλιές και καλεί τους Έλληνες να εξεγερθούν για την ελευθερία τους. Το λάβαρο του Αγώνα, το είχε κεντήσει η αδελφή του Γιάννη Δήμου, ήταν λευκό και στη μέση είχε ένα μεγάλο ερυθρό Σταυρό, στις γωνιές μικρούς σταυρούς και στο πάνω μέρος τον Ήλιο. Όσο για τον Κοκκωτιανό Αθανάσιο Αθανασίου (Φράγκο), πρόκειται για μια εξαιρετική προσωπικότητα του Αγώνα του Έθνους. Εγεννήθη το 1790 στους Κοκκωτούς και γύρω στο 1817 καθίσταται ένθερμο μέλος της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό. Επιστρέφει στους Κοκκωτούς και οργανώνει με ιδιαίτερο ίμερο τους Έλληνες.
Η Μαγνησία έχει να επιδείξει τεράστιο πλούτο και μια ιερή παρακαταθήκη στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Επομένως είναι δέον να δώσουμε βάρος στην ανάδειξη της τοπικής μας ιστορίας καθώς αυτή είναι κομμάτι αναπόσπαστο της Ιστορίας του Ελληνικού κράτους. Διότι λαός που λησμονεί την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να απωλεσθεί.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Βουλευτής Μαγνησίας
H Eύβοια αποκαλείται γεωστρατηγικά «η ασπίδα της Στερεάς Ελλάδος», και η απελευθέρωσή της ήταν τόσο σημαντική για τους επαναστατημένους ενάντια στους οθωμανούς, Έλληνες, που στάλθηκε προς ενίσχυση των τοπικών επαναστατών σώμα 500 Μανιατών, υπό τον πρωτότοκο γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον θρυλικό «νεραϊδογέννητο» Ηλία Μαυρομιχάλη, και τον θείο του Κυριακούλη. Ο Ηλίας έπεσε ηρωικά στη μάχη των Στύρων, στις 20 Ιανουαρίου του 1822.
Το 1821 ο Αγγελής Γοβιός ηγείται της επανάστασης της Εύβοιας και πετυχαίνει σημαντική νίκη εναντίον των τούρκων, στις 15 Ιουλίου του 1821, στα Ψαχνά, λίγα χιλιόμετρα έξω από το οχυρό των τούρκων στην Χαλκίδα. Ήταν από τα πρωτοπαλίκαρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, και διακρίθηκε για τον ηρωισμό του στην μάχη στο Χάνι της Γραβιάς όπου 120 Έλληνες τα έβαλαν με στρατό 8.000 τούρκων. Οι στίχοι δημοτικού τραγουδιού αναφέρουν χαρακτηριστικά “… πήγατε και κλειστήκατε μεσ’ της Γραβιάς το χάνι, κι’ ο Δυσσέας κιότεψε πούτανε καπετάνιος, κι’ ο Αγγελής εφώναξε: “Κουράγιο, μη φοβάστε” …”.
Κατά την διάρκεια του επικού αγώνα του έθνους για ελευθερία, διακρίθηκαν πολλοί γιοι της Εύβοιας για τις ικανότητες και τον ηρωισμό τους, όπως ο «Φιλικός» επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος, ο Νικόλαος Κριεζιώτης, αλλά και ο – γεννηθείς στα Φύλλα - Ανδρέας Μιαούλης. Μόλις 4 γενιές μετά, η γη που οι ήρωες του 1821 ελευθέρωσαν, εποικίζεται, ο πλούτος της ξεπουλιέται, οι απόγονοί τους σκλαβώνονται ύπουλα, και εξοντώνονται μεθοδικά. Ο Αγώνας των Ελλήνων για Ελευθερία όμως, φουντώνει ξανά με την Χρυσή Αυγή. Αυτή τη φορά μέχρι την τελική Νίκη!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧΟΣ
Βουλευτής Ευβοίας
Στις 25 Μαρτίου το ελληνικό έθνος γιορτάζει την έναρξη της επανάστασης ενάντια στον τουρκικό ζυγό. Πολλοί Έλληνες θυσιάστηκαν, γιατί ήθελαν μια Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη! Κάτι που δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ! Αφού το μόνο που άλλαξε, ήταν ο κατακτητής. Όπως και να χει πάντως, αυτοί οι άνθρωποι πολέμησαν και έδιωξαν το Ισλάμ και την μαντίλα από την Ελλάδα. Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εμείς σήμερα!! Πρέπει ο ελληνικός λαός να αναλογιστεί το βαρύ όνομα που κουβαλάει στις πλάτες του, και τις ευθύνες που έχει απέναντι στους απογόνους τους αλλά και στους προγόνους του. Γιατί δυστυχώς ο ελληνικός λαός όσες φορές χρειάστηκε να δώσει εξετάσεις, έμεινε σε όλες μετεξεταστέος, με αποκορύφωμα το 1996. Τότε ο προδότης Σημίτης παρέδωσε εθνική κυριαρχία στους Τούρκους με την κρίση των Ιμίων, και τον Σεπτέμβριο στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ ήρθε πρώτο κόμμα κοντά στο 42%. Αυτή ήταν η απόλυτη ξεφτίλα του ελληνικού λαού.
Ας σκεφτούμε λοιπόν ποιοι ήταν οι Έλληνες του ΄21 και ποιοι είμαστε εμείς σήμερα! Ας αναλογιστούμε τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι για την πατρίδα και τι κάνουμε εμείς! Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτή τη ζωή είμαστε όλοι περαστικοί! Πολύ πιθανόν όταν φύγουμε από αυτό τον κόσμο να έχουμε μια μεγάλη συνάντηση. Οι πρόγονοί μας θα μας ρωτήσουν τι κάναμε…και θα είναι πολύ άσχημο όλοι αυτοί οι ήρωες να συζητάνε και να φιλοσοφούν μεταξύ τους, και εμάς να μην μας θέλουν στην παρέα τους…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ
Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας
196 χρόνια πέρασαν και όμως η Πατρίδα μας συνεχίζει να υπομένει τον ζυγό της σκλαβιάς στις μέρες μας. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, λίγοι «τρελοί –ρομαντικοί» αντιστέκονται στις ορέξεις των εχθρών και των «φίλων συμμάχων» οι οποίοι εποφθαλμιούσαν τον πλούτο της ΕΛΛΑΔΑΣ. Αυτοί λοιπόν οι λίγοι δεν λογάριασαν όπως είχε πει και ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ούτε πόσοι ήταν, ούτε το οτι δεν είχαν άρματα, ούτε πως οι τούρκοι κρατούσαν τις πόλεις και τα κάστρα. Έτσι, αν μπορεί να μου επιτραπεί η έκφραση, οι ΕΛΛΗΝΕΣ εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ όταν αποφασίσαμε να τα βάλουμε με τους δυνάστες και το Σύστημα, δεν λογαριάσαμε ούτε το οτι ήμασταν λίγοι όταν ξεκινήσαμε, ούτε το οτι δεν υπάρχουν χρήματα.
Με μόνο μας όπλο τα διαχρονικά ιδεώδη και αξίες του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, συνεχίζουμε τον αγώνα υπέρ ΒΩΜΩΝ και ΕΣΤΙΩΝ. Η παρακαταθήκη λοιπόν που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, το έργο που ξεκίνησαν και το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα, καλούμαστε να το συνεχίσουμε με ένα και μοναδικό σκοπό και υποχρέωση απέναντι στις θυσίες τους. Αν δεν μπορούμε να ελευθερώσουμε τις υπόλοιπες σκλάβες ΠΑΤΡΙΔΕΣ, έχουμε υποχρέωση να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές των ΕΛΛΗΝΩΝ τα προσωρινά σύνορα, τουλάχιστον όπως τα παραλάβαμε!
Δυστυχώς όμως, ο πόλεμος που δίνουμε σήμερα είναι πιο βρώμικος και ύπουλος από ποτέ! Ο εχθρός δεν είναι απέναντί μας, οι μάχες που δίνουμε είναι πολυμέτωπες και σε όλα τα επίπεδα: ηθικές- αξιακές- νομικές- οικονομικές! Οι αντίπαλοι και εχθροί μας κατέχουν τα πάντα: χρήματα- ΜΜΕ- κυβερνήσεις- ακόμη και κάποιους δικαστικούς λειτουργούς. Αυτό τους δίνει πλεονέκτημα, διότι διαμορφώνουν την κοινή γνώμη -καταστρατηγούν το σύνταγμα- και χρησιμοποιούν το νομικό σύστημα κατά το δοκούν, για να φιμώνουν και τιμωρούν με φυλακίσεις όσους αντιστέκονται στις ορέξεις τους!
Εμείς, λοιπόν, οι ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, δώσαμε έναν όρκο τιμής απέναντι στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ λαό και θα τον τηρήσουμε όσο αναπνέει έστω και ένας από εμάς: ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΙΣΩ!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ
Βουλευτής Πέλλας
Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν ένα γεωγραφικά μεμονωμένο γεγονός, που εκδηλώθηκε στην Πελοπόννησο. Ήταν καθολική και ενωτική, τουλάχιστον στην αρχή της. Η αγάπη στην πατρίδα και το θρησκευτικό αίσθημα που κρατούσε ζωντανή την φλόγα της λευτεριάς, σε συνδυασμό με τις απάνθρωπες συνθήκες σκλαβιάς του βάρβαρου κατακτητή, οδήγησαν μετά από επικές μάχες στην πολυπόθητη λευτεριά. "Ελευθερία ή Θάνατος", το σύνθημα που δονούσε τις ψυχές των οπλαρχηγών στην Μακεδονία και την Χαλκιδική που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος στον Εθνικό Αγώνα.
Ο Εμμανουήλ Παππάς, ο Χάψας, οι μοναχοί του Αγίου Όρους, πέρασαν στο πάνθεον των Ηρώων του Έθνους, δίπλα στον Γέρο του Μοριά, τον Αθανάσιο Διάκο, τον Νικηταρά τον «τουρκοφάγο», τον Καραϊσκάκη και τους εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της λευτεριάς. Σήμερα, σχεδόν 200 χρόνια μετά, οι κυβερνήσεις επιδεικνύουν συστηματικά μια συμπεριφορά που μόνο σε «ραγιάδες» προσομοιάζει. Υποχωρητικότητα, ενδοτισμός, και η απειλή του ανοίγματος της κερκόπορτας, με την είσοδο της τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο μύθος της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας, οι ψεύτικες σχέσεις καλής γειτονίας σε συνδυασμό με τις απειλές των τούρκων ηγετών, ας μας κρατούν πάντα σε εγρήγορση και ετοιμότητα, γιατί πλέον οι εχθροί του Έθνους είναι «εντός των πυλών».
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΓΡΕΓΟΣ
Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης
Ξεχωριστή θέση στον αγώνα της πατρίδος μας για την ελευθερία και την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού κατέχει η Χαλκιδική, με τους ηρωικούς Χαλκιδιώτες να αγωνίζονται αγόγγυστα επί έξι και πλέον μήνες ενάντια στον πολυάριθμο τουρκικό στρατό, με μεγάλες απώλειες και σοβαρές συνέπειες για τον ντόπιο πληθυσμό. Την Χαλκιδική επέλεξε η Φιλική Εταιρεία ως αφετηρία της επαναστάσεως στην Μακεδονία, τόσο λόγω των πολυάριθμων μυημένων «φιλικών» ιερέων, μοναχών και κατοίκων της περιοχής, όσο και λόγω της προνομιούχας γεωγραφικής θέσης που θα την καθιστούσε το ιδανικό ορμητήριο για τον επαναστατικό αγώνα σε ολόκληρη την βόρεια Ελλάδα. Ήταν 23 Μαρτίου του 1821 όταν ο Σερραίος μεγαλέμπορος και «Φιλικός» Εμμανουήλ Παππάς, ακολουθώντας την εντολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη να προετοιμάσει το έδαφος και να ξεσηκώσει την Μακεδονία, προμηθεύτηκε από την Κωνσταντινούπολη όπλα και πολεμοφόδια, και με καράβι φτάνει στο Άγιον Όρος όπου γίνεται μυστική συνέλευση των προϊσταμένων των μονών και προετοιμασία για την Επανάσταση.
Οι Τούρκοι πληροφορούμενοι τις επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων, προβαίνουν σε αντίποινα και φοβερές αγριότητες στην Θεσσαλονίκη. Τα γεγονότα αυτά όμως αντί να προκαλέσουν τρόμο, επέφεραν την γενίκευση της επανάστασης στην Χαλκιδική. Στις 17 Μαΐου άρχισαν οι πρώτες συγκρούσεις στον Πολύγυρο με αποκορύφωμα την δολοφονία του Πολυγυρινού πρόκριτου Κύρκου Παπαγεωργάκη. Στις 23 Μαΐου ξεκινά επίσημα η επανάσταση στο Άγιο Όρος, με τον Εμμανουήλ Παππά να ανακηρύσσεται Αρχηγός και Υπερασπιστής της Μακεδονίας. Μέρα με την μέρα, η φλόγα της Επανάστασης μεταδίδεται σε όλη την Χαλκιδική. Από τον Πολύγυρο στην Κασσάνδρα, και ακολουθούν η Ορμύλια, ο Παρθενώνας, η Νικήτη, τα Μαντεμοχώρια και τα χωριά της Καλαμαριάς. Απ’ όλη την Χαλκιδική συγκεντρώνονται 4.000 πολεμιστές και ο Εμμανουήλ Παππάς συστήνει δύο σώματα: ένα με αρχηγό τον ίδιο μαζί με 1000 μοναχούς και Μαντεμοχωρίτες, με έδρα την Άθω και το δεύτερο, με αρχηγό τον ανδρείο Κασσανδρινό οπλαρχηγό Στάμο Χάψα με παλικάρια από όλη την Χαλκιδική.
Η ομάδα του Καπετάν Χάψα από την Αρναία φτάνει στα Βασιλικά για να αποκρούσει τα τουρκικά στρατεύματα. Κάτω από την Μονή της Αγίας Αναστασίας, στην θέση «Κούτσουρο», γίνεται σφοδρή μάχη, όπου ο Καπετάν Χάψας και τα 200 παλικάρια του πέφτουν ηρωικά στο πεδίο της μάχης, αφού έχουν εξοντώσει αρκετούς Τούρκους. Μετά την μάχη των Βασιλικών, οι Τούρκοι προχωρούν στο εσωτερικό της Χαλκιδικής και καταστρέφουν τα πάντα. Οι Έλληνες πολεμιστές που έμειναν στην Κασσάνδρα, οχυρώνονται στην Ποτίδαια, όπου αντιστέκονται μέχρι το φθινόπωρο. Ο σουλτάνος διορίζει πασά της Θεσσαλονίκης τον, γνωστό για την σκληρότητά του, βεζίρη του, Μεχμέτ Εμίν, και τον διατάζει να εκστρατεύσει εναντίον της Χαλκιδικής.
Στις 18 Οκτωβρίου ο βεζίρης, με τους 3000 άνδρες του εξαπολύει σφοδρή επίθεση από στεριά και θάλασσα εναντίον της Κασσάνδρας την οποία υπερασπίζονται στην Ποτίδαια 430 Χαλκιδιώτες, αλλά αποτυγχάνει. Αφού ζήτησε μεγάλες ενισχύσεις, εξαπολύει την τελική επίθεσή του στις 30 Οκτωβρίου 1821, καταφέρνοντας να κάμψει την αντίσταση των επαναστατών και να περάσει μέσα στην χερσόνησο λεηλατώντας, σφάζοντας και προκαλώντας φοβερές καταστροφές, γεγονότα τα οποία έμειναν στην ιστορία με τον χαρακτηρισμό «Χαλασμός». Έπειτα από την κατάληψη της Κασσάνδρας, ολοκληρώθηκαν η κατάληψη όλης της Χαλκιδικής και του Αγίου Όρους. Όμως, ο ηρωικός αγώνας των Χαλκιδικιωτών, δεν πήγε χαμένος. Οι επαναστάτες, απασχολώντας μεγάλο αριθμό τουρκικών δυνάμεων, έδωσαν τον απαραίτητο χρόνο για να εδραιωθεί η Επανάσταση στην Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο. Εξίσου σημαντικός ήταν ο ηθικός αντίκτυπος.
Η επανάσταση της Χαλκιδικής ενέπνευσε ολόκληρες γενιές Μακεδόνων στους μετέπειτα αγώνες για την ελευθερία. Οι πρόγονοί μας το 1821 πούλησαν περιουσίες για να φτιάξουν πατρίδα. Κι εσείς που κυβερνήσατε μετά το 1974, πουλήσατε πατρίδα για να κάνετε περιουσίες και offshore εταιρείες.
ΒΛΑΧΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ
Βουλευτής Χαλκιδικής
