Γράφει ο Γιώργος Μάστορας
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, όλο και περισσότερο, οι
εκπρόσωποι-φερέφωνα του καθεστώτος δείχνουν με τον πιο ανάλγητο τρόπο
την ενόχληση και την οργή τους για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Μέσα στο λυσσαλέο
μίσος τους αφήνουν στην άκρη οποιαδήποτε έννοια πλουραλισμού, ισονομίας
και δίκαιης μεταχείρισης απέναντι στο Κίνημά μας και ομολογούν με τα
πεπραγμένα τους την πλήρη ερμηνευτική ρήση του όρου «δύο μέτρα και δύο
σταθμά».
Ένα κόμμα, το οποίο ψηφίστηκε από εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων
και Ελληνίδων και εισήλθε στο κοινοβούλιο, αντιμετωπίζεται περίπου ως
λεπρό, τόσο από τα υπόλοιπα, κοινοβουλευτικά και μη, κόμματα όσο και από
τους δημοσιογράφους.
Ορισμένα παραδείγματα, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν
παρακάτω, είναι ενδεικτικά του όλου νοσηρού κλίματος.
Αναμφίβολα το
mega είναι ένα τηλεοπτικό κανάλι, το οποίο σ’ όλες τις...
πτυχές, διαμέσου
των διαφόρων εκπομπών του, συκοφαντεί ασύστολα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Την
πρωτοκαθεδρία, όμως, στην εκτόξευση λάσπης έχει η τετράδα
Πρετεντέρης-Τρέμη-Καψής-Τσίμας.
Αρχίζοντας με την περίπτωση Πρετεντέρη, αυτό που θέλω να τονίσω είναι η
σοβαροφανής «απέχθεια», την οποία τρέφει για Εμάς ο κύριος αυτός. Προσφάτως,
μάλιστα, υποστήριξε πως γι’ αυτόν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν αποτελεί «ένα
κανονικό κόμμα» (όντως, έτσι είναι.
Εμείς δεν κλέβουμε όπως κάνουν τα
«κανονικά κόμματα»…) και κακώς ο υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης απήντησε
στο ερώτημα του Βουλευτή μας Ηλία Παναγιώταρου. Αν, λοιπόν, Εμείς δεν είμαστε «ένα κανονικό κόμμα», τότε και ο Πρετεντέρης δεν είναι ένας κανονικός δημοσιογράφος.
Γιατί
οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι τιμούν το λειτούργημά τους, δεν φέρονται ως
κοινοί χούλιγκαν πετώντας πλαστικά μπουκάλια σε διαιτητές, όπως έκανε ο
Πρετεντέρης το 1998 σε αγώνα καλαθοσφαίρισης Παναθηναϊκού-Άρη.
Βεβαίως, αν με τον ίδιο τρόπο συμπεριφερόταν κάποιος θερμόαιμος νεαρός,
θα συλλαμβανόταν αμέσως και, δυστυχώς γι’ αυτόν, το ποινικό του μητρώο
θα λερωνόταν. Επειδή, όμως, ο Πρετεντέρης δεν είναι ο οποιοσδήποτε
νεαρός, γι’ αυτό και δεν τιμωρήθηκε. Αντιθέτως, θεωρείται ένας από τους
πλέον ειδήμονες για να μας συμβουλεύει τι πρέπει να κάνουμε…
Η Τρέμη, εκτός από τα συνεχή λεκτικά «σαρδάμ» και το γούρλωμα των
ματιών της, ενοχλείται κι αυτή από την ύπαρξη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και
μάλιστα χαρακτήρισε έμμεσα ως χαμηλού επιπέδου την απάντηση περί
«σχισμένου καλσόν» που έδωσε ο Συναγωνιστής Ηλίας Κασιδιάρης,
αναφερόμενος στον Τσίπρα. Όσο για τις όποιες παροδικές επιφυλάξεις ή
διαφωνίες που μπορεί να έχει η Τρέμη γύρω από το μνημόνιο, την
πληροφορούμε πως αν γι’ αυτήν το πρόβλημα είναι ίσως ενός «λίφτινγκ» ή
ενός «μπότοξ» λιγότερου, για την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού
Λαού αποτελεί ζήτημα επιβίωσης.
Για τον Μανώλη Καψή δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Παραπέμπουμε κάθε
ενδιαφερόμενο, για την περίπτωσή του, στην παλιά επιτυχημένη σατιρική
εκπομπή «Μητσιχώστα», με τον Γιώργο Μητσικώστα να υποδύεται τον εν λόγω
δημοσιογράφο με την μόνιμη έκφραση στα χείλη του «ομολογώ πως μπορώ να
καταλάβω»…
Όσο για τον «έτερο Καππαδόκη», τον Τσίμα, ο οποίος συμπληρώνει το
κουαρτέτο, η πρόσφατη εκπομπή του «αφιέρωμα» στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αποτελούσε
την επιτομή της παραπληροφόρησης και της παραχάραξης της αλήθειας.
Ειδικά τα στιγμιότυπα με τους αφρικανούς, οι οποίοι παρουσιάστηκαν ως
αθώες περιστερές, αβοήθητα θύματα και άμοιροι ευθυνών για την κατάσταση
στην πλατεία Αμερικής (προσεχώς Αφρικής…) άγγιζε τα όρια του εμετού.
Πλήρης
φίμωση της γνώμης των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής, πλήρης
διαστρέβλωση της αλήθειας για την τρομοκρατία, την οποία ασκούν εις
βάρος των Ελλήνων οι δήθεν φιλήσυχοι αφρικανοί και γενικώς μια νοοτροπία
σε στυλ «παίρνουμε την πραγματικότητα και της αλλάζουμε τα φώτα».
Πολλά τα παραδείγματα ανθρώπων, τα οποία θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω
ακόμη, θα αρκεστώ όμως σ’ άλλο ένα. Πρόκειται για τον εκπρόσωπο τύπου
της ΔΗΜΑΡ, Ανδρέα Παπαδόπουλο, ο οποίος μετά τις εκφράσεις
«αποβράσματα», «ανθρωποειδή», «ντροπή του ανθρώπινου γένους» που
χρησιμοποιούσε στο παρελθόν εναντίον μας, πρόσφατα «ξαναχτύπησε» σε
τηλεοπτική εκπομπή του Alpha, χαρακτηρίζοντάς μας ως «κοινούς ποινικούς»
και «υπόδικους».
Δεν μπορώ, φυσικά, να γνωρίζω αν αυτό το «μένος» του
συγκεκριμένου τύπου εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ έχει να κάνει με
τραυματική παιδική ηλικία ή άλλες παραμέτρους, οι οποίες δεν μας
ενδιαφέρουν κιόλας. Αυτή η συμπεριφορά, όμως, πέρα από την όποια νομική
υπόσταση μπορεί να έχει, πολύ περισσότερο έχει ηθική υπόσταση.
Αποτελεί
ένα ελάχιστο παράδειγμα της υποκρισίας και της διγλωσσίας του πολιτικού
συστήματος σε ό,τι αφορά στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Εκφράσεις όπως του
Παπαδόπουλου ή άλλες όπως «συμμορία», «τραμπούκοι», «δολοφόνοι»,
«μαχαιροβγάλτες», «τσάμπα μάγκες» κτλ., με τις οποίες μας «στολίζουν» οι
«δημοκράτες» αντίπαλοί μας (οι οποίοι, φυσικά, αρνούνται τον διάλογο
μαζί μας) θεωρούνται «νηφάλια πολιτική άποψη και εμπεριστατωμένη
κοινωνική θέση»…
Αντιθέτως, οι τοποθετήσεις των Βουλευτών της ΧΡΥΣΗΣ
ΑΥΓΗΣ θεωρούνται αυτομάτως ως «παραλήρημα», «χαμηλού επιπέδου», «χυδαίο
υβρεολόγιο» κ.λ.π. Είναι τόσο τυφλωμένοι από το μίσος, το οποίο τους
διακατέχει, που δεν βλέπουν ότι ο Ελληνικός Λαός όλο και περισσότερο
τους σιχαίνεται και ταυτίζεται με τις θέσεις και τις ιδέες της ΧΡΥΣΗΣ
ΑΥΓΗΣ. Όταν συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά συμβαίνει, θα είναι πολύ
αργά γι’ αυτούς, απ’ όλες τις απόψεις. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, τότε, θα είναι ο
Τελικός Νικητής, φέρνοντας την Ελευθερία, την Δικαιοσύνη και την
Ευημερία ξανά στην Ελλάδα!
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
