Η απόλυτη αποτυχία της σκευωρίας κατά της Χρυσής Αυγής έκανε το καθεστώς να αλλάξει τακτική. Έτσι οι αρχικοί πανηγυρισμοί για τα... "βαθιά λαρύγγια" που αποκάλυπταν τις... "κρύπτες με τα όπλα, τα τανκς και τα εκδοροσφαγεία" έδωσαν την θέση τους στην αμηχανία. Τώρα πια φάνηκε ξεκάθαρα το ρεζιλίκι του κατεστημένου. Ο λαός κατάλαβε πως δεν υπάρχει κανένα απολύτως ...
στοιχείο κατά της Χρυσής Αυγής πέρα από κάποιους ποινικούς που θέλουν να αποφυλακιστούν, κάποιους ψυχικά ασθενείς και κάποια ρεμάλια που λένε ψέμματα για το μεροκάματο. Δυστυχώς η Δικαιοσύνη αντί να σταθεί στο ύψος της, έστησε κατηγορητήρια κατά βουλευτών, βασισμένη σε αυτές τις αθλιότητες. Όταν όμως έλαβαν το πολιτικό μήνυμα από τον ελληνικό λαό, αποφάσισαν να αλλάξουν τακτική. Έτσι τώρα πια... "φιλτράρουν" τους μάρτυρες, γεγονός που καταστρατηγεί κάθε αρχή της ποινικής δικονομίας. Όλη η ιστορία είναι ένα φιάσκο που ακόμα και ο αστικός Τύπος καταγγέλλει. Διαβάζουμε σχετικά στην εφημερίδα "Δημοκρατία":
Ουρές για μια κατάθεση: ΑΔΙΑΚΟΠΑ χτυπούν τα τηλέφωνα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας και των δύο ανακριτών διαφθοράς Σπύρου Γεωργουλέα και Χρήστου Παπακώστα από πρόσωπα που προθυμοποιούνται να δώσουν στοιχεία για έκνομες ενέργειες σχετικά με την δράση της Χρυσής Αυγής. Ωστόσο οι δικαστικές Αρχές εμφανίζονται συγκρατημένες και προσεκτικές στα αιτήματα αυτών των πρώην μελών της Χρυσής Αυγής, καθώς επιθυμούν, προτού υπάρξουν νέες μαρτυρίες (προς το παρόν πέντε πρόσωπα έχουν τεθεί σε καθεστώς προστασίας μαρτύρων), να αξιολογηθούν τόσο τα πρόσωπα όσο και αυτά που υποστηρίζουν.
Για την Ιστορία και χωρίς να θέλουμε να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους γίγαντες της Ελληνικής Εθνεγερσίας, παραθέτουμε κάποια στοιχεία από την δίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Το 1834 ο Κολοκοτρώνης και ο ανιψιός του Δημητράκης Πλαπούτας-Κολιόπουλος εισάγονται σε δίκη στο Πρωτοδικείο Ναυπλίου με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Οι κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε θάνατο. Οι δικαστές Αναστάσιος Πολυζωίδης και Γεώργιος Τερτσέτης αρνούνται να υπογράψουν την απόφαση. Οι δύο ένοχοι κλείνονται στη φυλακή.
Γράφει σχετικά ο Γέρος του Μοριά στα Απομνημονεύματά του: «Μ' έβαλαν 9 μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακα μου ... Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιός ζει, ποιός πεθαίνει, ποιόν άλλον έχουνε φυλακισμένο ... Δεν ήξερα γιατί μ' έχουν φυλακισμένο ... Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο να φτιάξουν ψευδομάρτυρες... ».
