«Αυτός που δε μπορεί να υπακούσει, δε μπορεί να διοικήσει» Σενέκας
Ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, δεν είναι κόμμα αστικό. Είναι Κίνημα
Λαϊκό και Εθνικιστικό. Ως Κίνημα Εθνικιστικό σε ένα Καθεστώς
ανθελληνικό, καθίσταται εκ προοιμίου επαναστατικό. Συνεπεία τούτου,
απολαμβάνει του προνομίου της εκλείψεως χαρακτηριστικών τα οποία όχι
μόνο ...
ενυπάρχουν στους αστικούς πολιτικούς σχηματισμούς, αλλά και των
οποίων η ύπαρξη ενθαρρύνεται ποικιλοτρόπως.
Δεν είναι ίδιον του δικού μας Κινήματος, η αναρρίχηση στα
κομματικά αξιώματα των κακομαθημένων τέκνων οικογενειών οι οποίες
πρωταγωνιστούν επί δεκαετίες στην πολιτική σκηνή της Ελλάδος.
Μήτε όμως κι εκείνων, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ισχυρή οικονομική
τους επιφάνεια. Αντιθέτως, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα όχι μόνον
κηρύσσει την αναγκαιότητα της Αριστοκρατίας για το μελλοντικό
Εθνικό-Λαϊκό Κράτος, αλλά την εφαρμόζει μέσα στον ίδιο του τον
Οργανισμό.
Η τελευταία εκλογική αναμέτρηση η οποία έλαβε χώρα στην Πατρίδα μας,
σημαδεύτηκε από τον θρίαμβο της Εθνικής και Κοινωνικής Ιδέας, της οποίας
φορέας, είναι το Κίνημά μας. Ο αντίκτυπος της Νίκης, οδήγησε πλήθος
Ελλήνων στις γραμμές του Κινήματος.
Εν αντιθέσει όμως προς τη νοοτροπία των παλαιών συναγωνιστών, η
κουλτούρα, το ύφος και η διάθεση των νέων μας συντρόφων, υπήρξε η
φυσική απόρροια της γαλούχησής τους από ένα φαύλο, αντεθνικό Καθεστώς
διεφθαρμένων και προδοτών. Όπως ακριβώς είχαν εκπαιδευτεί από
τους μεταπολιτευτικούς απατεώνες, προσέγγισαν το Κίνημα με την προοπτική
του ρουσφετιού, του ανταλλάγματος. Οδυνηρή έκπληξη τους περίμενε, όταν
διαπίστωσαν πως ο Λαϊκός Σύνδεσμος δεν ήρθε για να παράγει τους
θλιβερούς και άθλιους κομματανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονταν σε αφθονία
στο μεταπολιτευτικό Καθεστώς της σαπίλας.
Η Χρυσή Αυγή, παρήγαγε, παράγει και θα παράγει στο μέλλον, Πολιτικούς
Στρατιώτες. Συνεπώς οι νέοι μας συναγωνιστές οφείλουν να προσαρμοστούν
στη κατάσταση την οποία παραλαμβάνουν από τους Παλαιούς Συντρόφους, ως
ικανή και αναγκαία συνθήκη για να αποκτήσουν επάξια τον τίτλο του
Χρυσαυγίτη.
Σε αντιδιαστολή προς τον αστό ο οποίος ανταλλάσσει την ψήφο του
για την πιθανή μελλοντική του τακτοποίηση, ο Πολιτικός Στρατιώτης, ο
Στρατιώτης του Κινήματός μας, έχει χρέος να μάθει να πειθαρχεί. Να
πειθαρχεί πρωτίστως στον εαυτό του κι όταν αυτό επιτευχθεί, θα μάθει να
πειθαρχεί προς την Ιεραρχία. Είναι πράγματι υπόθεση δύσκολη να
μεταβάλλεις τον χαρακτήρα και τις αρχές κάποιου ο οποίος εκπαιδεύτηκε να
επιτυγχάνει τους σκοπούς του, γλείφοντας τα πόδια των πολιτικάντηδων
της μεταπολίτευσης. Εν τούτοις θα πρέπει να καταστεί σαφές πως το Κίνημα
ούτε ανέχθηκε, ούτε και θα ανεχθεί τις εγγενείς παθογένειες του
μεταπολιτευτικού Καθεστώτος. Τούτο σημαίνει πως στόχος του Κινήματος δεν
είναι άλλος από την εκρίζωση της μεταπολιτευτικής νοσηρότητας
προκειμένου να λάμψει το ιδανικό της Πειθαρχίας, απαραίτητου συστατικού
ώστε ο ιδεολογικός και πολιτικός μας Οργανισμός να επικρατήσει στον
πολιτικό στίβο, στα πλαίσια ενός Αγώνος ο οποίος ξεπερνά κατά πολύ τα
όρια της εκλογικής αναμέτρησης.
Το Κίνημα δεν ικετεύει για Πειθαρχία. Το Κίνημα απαιτεί την Πειθαρχία από κάθε κύτταρο του Οργανισμού.
Μόνον κατ' αυτόν τον τρόπο θα γεννηθεί ένας Νέος Λαός, μέσα από τις
στάχτες του παρηκμασμένου και εκφυλισμένου Παλαιού Κόσμου. Απέναντι
στους όχλους των πολιτικών μας αντιπάλων, εμείς παρατάσσουμε την
ακλόνητη θέληση ενός πειθαρχημένου συνόλου Πολιτικών Στρατιωτών. Ιδού
Σύντροφοι, το ήμισυ της μελλοντικής μας Νίκης! Και επιπρόσθετα, μη
λησμονείτε ποτέ, πως η επιδίωξη να γίνεις Αξιωματικός, επιτάσσει να
αναδειχθείς πρωτίστως ικανός μέσα από τις τάξεις των Στρατιωτών. Μάθε λοιπόν σήμερα να υπακούς, ώστε να είσαι αύριο σε θέση να διοικήσεις εκείνους, από την τάξη των οποίων αναδείχθηκες!