Το μέλλον της Ευρώπης, όπως το οραματίζονται οι παγκόσμιοι εξουσιαστές της Νέας Τάξης Πραγμάτων, διαγράφεται ήδη στη Γαλλία υπό τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ολάντ. Μια Ευρώπη, η οποία θα αποτελεί τον παράδεισο των εκατομμυρίων εισβολέων της Αφρικής και της ...
Ασίας και την κόλαση των Λευκών γηγενών πληθυσμών, οι οποίοι αργά και μεθοδικά θα οδηγούνται προς την εξάλειψη.
Πλέον το γαλλικό κοινοβούλιο, δίνει σάρκα και οστά στη προεκλογική δέσμευση Ολάντ, για την κατάργηση της λέξεως «Φυλή» από τη γαλλική νομοθεσία, συμφώνως προς τις παγκόσμιες σιωνιστικές επιταγές, τις οποίες υιοθετούν ασυζητητί οι φιλελεύθερες και μαρξιστικές πολιτικές δυνάμεις. Ήδη προ βραχέως χρονικού διαστήματος, η απόφαση της κυβέρνησης της Γαλλίας και του προέδρου Ολάντ να νομιμοποιήσουν το γάμο των ομοφυλοφίλων, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε κάθε γωνιά της γαλλικής επικράτειας. Εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ξεσηκώθηκαν ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις, οι οποίες στρέφονται ενάντια στην ίδια τη Φύση, στον άνθρωπο και στον προορισμό του. Ο Ολάντ όμως και κυρίως εκείνοι οι οποίοι κινούν τα νήματα πίσω από κάθε Ολάντ της Ευρώπης, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, δείχνοντας τον τελικό στόχο των επιδιώξεών τους: την καταστροφή των Φυλών, με πρωταρχικό στόχο τη Λευκή.
Το πρώτο βήμα είναι η κατάργηση της λέξεως «Φυλή» από τη γαλλική νομοθεσία, κατόπιν προτάσεως που έφερε στη γαλλική εθνοσυνέλευση το Μέτωπο της Αριστεράς, το οποίο είναι συνασπισμός μαρξιστικών κομμάτων, με κυριότερα το Αριστερό και το γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα. Την πρόταση φυσικά στήριξε το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ολάντ, υποχρεώνοντας τον πρόεδρο της επιτροπής νομολογιών Jean-Jacques Urvoas να δηλώσει χαιρέκακα πως η προεκλογική δέσμευση του Γάλλου προέδρου δεν ξεχάστηκε…
Ο Φρανσουά Ολάντ είχε δημοσίως τοποθετηθεί κατά την προεκλογική περίοδο υπέρ της αναγκαιότητος να καταργηθεί η αναφορά της λέξεως Φυλή από το Σύνταγμα της χώρας καθώς, όπως εξήγησε, η έννοια Φυλή είναι ασύμβατη με τη Δημοκρατία! Ο γαλλικός πολιτισμός ως εκ τούτου, δημιούργημα της κουλτούρας και του αίματος των Λευκών Γάλλων, γίνεται θυσία στο βωμό του πολυφυλετισμού, των αφρικανών ταραξιών των προαστίων του Παρισιού και κυρίως της πολιτικής τάξης η οποία εκτελεί πιστά και υπάκουα τις βουλές των σιωνιστών των ΗΠΑ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού κόμματος έσπευσαν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο ρατσισμό, στην ξενοφοβία και στον αντισημιτισμό (μόνιμη επωδός των ανδρείκελων του διεθνούς σιωνισμού), τροποποιώντας μάλιστα την αρχική διατύπωση της πρότασης του Μετώπου της Αριστεράς για το συγκεκριμένο ζήτημα, στα πλαίσια ενός άτυπου ανταγωνισμού για το ποιoς εξυπηρετεί καλύτερα τα σιωνιστικά αφεντικά. Αξίζει να υπενθυμίσουμε, πως τον αχυράνθρωπο του σιωνισμού στη Γαλλία, Φρανσουά Ολάντ, είχε υποδεχτεί στην Ελλάδα δίκην σωτήρος ο Φον Αντωνάκης, αποδίδοντας στην επίσκεψή του, οφέλη μείζονος εθνικής σημασίας για θέματα τα οποία άπτονται της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας και της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου. Ο φον Αντωνάκης και τα καθεστωτικά μέσα μαζικής εξαπάτησης είχαν λίγο-πολύ παρουσιάσει τον Ολάντ ως το νέο Ναπολέοντα, εγγυητή των ελληνικών δικαίων εις ότι αφορά τις τουρκικές απειλές στο Αιγαίο, φθάνοντας στο σημείο να διακηρύξουν πανηγυρικώς πως τα ελληνικά κοιτάσματα είναι ευρωπαϊκά! Και το ερώτημα το οποίο εγείρεται είναι ξεκάθαρο: ο προστάτης του Φον Αντωνάκη, καταστρέφει με μεθοδικότητα και χειρουργικές κινήσεις τη Γαλλία και το Λαό της, θα προστατέψει την Ελλάδα;
Αυτοί είναι οι «μεγάλοι σύμμαχοι» του αντεθνικού Καθεστώτος το οποίο κυβερνά επί τέσσερις δεκαετίες την Πατρίδα μας. Οι άνθρωποι το κραυγάζουν, ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες: επιδιώκουν την καταστροφή του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και την εξαφάνιση των γηγενών ευρωπαϊκών Λαών. Αφού πέρασε στη Γαλλία, καθίσταται βέβαιο πως θα υιοθετηθεί από το σύνολο των κυβερνήσεων της Ε.Ε., στα πλαίσια της καταπολέμησης του ρατσισμού. Στην πραγματικότητα όμως, τον ρατσισμό τον υφίστανται με δραματικές συνέπειες οι λευκοί πληθυσμοί, τόσο από τις ορδές των λαθρομεταναστών όσο κυρίως, από τις κυβερνήσεις των κρατών τους, οι οποίες και επιβάλλουν την ατζέντα του διεθνούς σιωνισμού.
