Άλλο οι αμυντικοί εξοπλισμοί και άλλο οι μίζες


Το τελευταίο διάστημα γίνεται μία ύπουλη προσπάθεια εκ μέρους της άθλιας κυβέρνησης και των προσεταιρισμένων δημοσιογράφων να παρουσιαστούν οι αμυντικοί εξοπλισμοί της τελευταίας τριακονταετίας ως υπερβολικοί, άχρηστοι και άμεσα συνδεδεμένοι με ...
 

υπερτιμολογήσεις και μίζες. Για το τελευταίο ουδείς έχει την παραμικρή αμφιβολία και ήδη η Δικαιοσύνη πράττει τα αυτονόητα (ελπίζουμε να ολοκληρώσει το έργο της).
Η στοχευμένη και ύποπτη όμως άμεση σύνδεση μεταξύ εξοπλισμών και μιζών γίνεται εκ του πονηρού. Στόχος να πιστέψει ο ελληνικός λαός ότι κάθε τι που συνδέεται με τους αμυντικούς εξοπλισμούς είναι μιζαδόρικο και ως εκ τούτου πρέπει να αποφεύγεται.
Τα ξένα κέντρα που κινούν τα νήματα της παγκοσμιοποίησης θέλουν να επιβάλλουν τον πασιφισμό για να έχουν να κάνουν με άβουλους πολίτες και αθωράκιστα έθνη. Ήδη το πρώτο βήμα έγινε από τον Σαμαρά ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε ότι η ΑΟΖ μας είναι ευρωπαϊκή, άρα και η άμυνά της ανήκει στους ευρωπαϊκούς αμυντικούς θεσμούς. Δηλαδή αυτή την στιγμή που οι Τούρκοι αμφισβητούν εμπράκτως στην περιοχή Καστελλόριζου την υφαλοκρηπίδα μας, ο Σαμαράς θα επικοινωνήσει με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και θα ζητήσει να επέμβουν με το ναυτικό τους και με την αεροπορία τους; Με τι τέλος πάντων; Εκτός και αν νομίζει η μνημονιακή συγκυβέρνηση ότι η άμυνα της χώρας μπορεί να εναποτεθεί στα φιλελληνικά αισθήματα των “συμμάχων”  εταίρων ή φίλων, όπως της πρώην κομμουνίστριας Μέρκελ.
Η άθλια συγκυβέρνηση λοιπόν εφαρμόζοντας πιστά τις επιταγές της τρόικα των τοκογλύφων και των σιωνιστικών κέντρων της παγκοσμιοποίησης κάνει τεράστιες  περικοπές στον προϋπολογισμό της Άμυνας. Στόχος είναι να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των τοκογλύφων ,  επιβάλλοντας άγριες περικοπές και το 2014  στους εξοπλισμούς  και στα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των στρατιωτικών. Παράλληλα επιχειρούν να εκφράσουν τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, προνομιακό αποδέκτη  των παραγγελιών όπλων των Ενόπλων μας Δυνάμεων από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με δύο τρόπους. Αφενός δεν δέχονται συζήτηση στην μεταφορά του χρόνου πληρωμής των δόσεων για τα ευρωπαϊκά οπλικά συστήματα, αφετέρου προσπαθούν να μπλοκάρουν την είσοδο οπλικών συστημάτων άλλων χωρών ( βλ. Abrams) ή την ενεργοποίησή τους (βλ. S-300) και τρίτο και  εξ’ ίσου σημαντικό  οργανώνουν μέσω ΤΑΙΠΕΔ το ξεπούλημα της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας.
Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματικότητα των τελευταίων τριάντα ετών στις δαπάνες της Ελλάδας για εισαγωγές οπλικών συστημάτων. Οι δαπάνες ισοδυναμούν με 32 δισ. δολάρια σε σταθερές τιμές 1990, ποσό που αντιστοιχεί στο 50% ενός μέσου ετήσιου  ΑΕΠ των τελευταίων δεκαετιών. Πρέπει όμως να υπενθυμίσουμε ότι οι δαπάνες αυτές καλύφθηκαν κυρίως με εξωτερικό δανεισμό. Εάν συνυπολογιστούν οι τόκοι, ο πληθωρισμός, οι αλλαγές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, τότε το ποσό διαμορφώνεται  με σημερινές τιμές σε περίπου 100 δισ. ευρώ.
Η άθλια κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτή η δαπάνη των 100 δις ευρώ συνέβαλε τα μέγιστα στην χρεωκοπία της χώρας. Δεν είναι όμως έτσι. Στην χρεωκοπία της χώρας συνέβαλε ότι η δαπάνη έγινε όχι για να προετοιμαστεί η άμυνά μας έναντι της Τουρκίας, όσο για να είμαστε το “καλό παιδί “ στα πλαίσια του NATO. Η δαπάνη αυτή έγινε για να διακινηθούν τοις μετρητοίς οι μίζες από τις υπερτιμολογήσεις σε κόμματα, υπουργούς Άμυνας και Οικονομικών και ανώτατα στελέχη αυτών των υπουργείων. Η δαπάνη αυτή έγινε χωρίς να είναι υποχρεωτική η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, αλλά για να είμαστε ο  “ευεργέτης” των αμυντικών βιομηχανιών της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των μεσαζόντων τους.
Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι οι αμυντικές δαπάνες έπρεπε και πρέπει να γίνονται, αλλά έτσι ώστε να πιάνουν τόπο τα μεγάλα ποσά που απαιτούνται για την ασφάλεια της χώρας μας, διότι  καμία δαπάνη δεν είναι άσκοπη όταν γίνεται για την αποτρεπτική δυνατότητα της Ελλάδας.
Εάν λοιπόν τα 100 δισ. ευρώ είχαν δαπανηθεί στοχευμένα για την άμυνα της χώρας έναντι της Τουρκίας, Αλβανίας  και άλλων που μας επιβουλεύονται, με την συμμετοχή της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, χωρίς την διαμεσολάβηση αρπακτικών-μεσαζόντων, τότε η χώρα μας δεν θα βρισκόταν σε επικίνδυνο ναδίρ από άποψη εξοπλιστικής ικανότητας και αποτροπής. Η αμυντική ικανότητα όμως δεν περιλαμβάνει μόνο τους εξοπλισμούς αλλά και το έμψυχο δυναμικό. Δυστυχώς σήμερα το φρόνημα των αξιωματικών είναι καταρρακωμένο και η Ελλάδα δεν σώζεται με αναισθησία, αδιαφορία και μακαριότητα. Σώζεται με συνεχή επαγρύπνηση και καθημερινή μάχη στις επάλξεις του εθνικισμού ενάντια στους προδότες της μνημονιακής συγκυβέρνησης.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πιστεύει ότι μόνο πατριώτες με όραμα και ευσυνείδητοι πολίτες  μπορούν να αναγεννήσουν την Άμυνα, να εμπνεύσουν τους αξιωματικούς. Τον ταλαιπωρημένο αυτό τόπο δεν μπορούν να τον διαφεντεύουν απάτριδες  πολιτικοί και άλλοι  “αόρατοι” οικονομικοί παράγοντες της διεθνούς τοκογλυφίας. Ως εδώ και μη παρέκει!