7/4/1941
Ξημέρωσε... τα οχυρά δεν μπορούν να συνεννοηθούν, μια που οι γραμμές είχαν κοπεί από τους συνεχείς βομβαρδισμούς...
Ο δεκανέας προσπαθούσε από το βράδυ να εντοπίσει τη ζημιά...
Ξαφνικά εντοπίζει τα κομμένα σύρματα και βάζει γρήγορα τα ειδικά αγκαθωτά πέδιλα...
"Τρελάθηκες; Θα ανέβεις στο στύλο μέρα μεσημέρι; Που πας; Είσαι τρελός;" του φωνάζει ο ανθυπασπιστής των διαβιβάσεων. "Ο φρούραρχος περιμένει..."
Ο δεκανέας βάζει την ειδική ζώνη του. Μάταια του φωνάζουν... και ο φρούραρχος βιάζεται... μια ριπή χτυπά το στύλο κάτω από τα πόδια του... ο δεκανέας μονολογεί... "κύριε φρούραρχε ότι και να γίνει εγώ θα σε συνδέσω... θα σου δώσω φωνή..."
Ενώνει τις δύο κομμένες γραμμές. Τα οχυρά συνεννοούνται. Αρχίζει να κατεβαίνει γρήγορα αλλά ο θάνατος έρχεται ακόμα πιο γρήγορα...
Δεν έπεσε. Έτσι που ήταν δεμένος έμεινε στο στύλο... ΣΥΜΒΟΛΟ...
14/8/1996
Στη μαρτυρική Μεγαλόνησο στη γραμμή της ντροπής και του αίματος, στο κατεχόμενο τμήμα που το μολύνει η ημισέληνος, μια που η Κύπρος "κείται μακράν".
Το όνομα του παλικαριού δεν ήταν γνωστό, όπως και του δεκανέα. Το είχε πάρει απόφαση να κατεβάσει τη σημαία από τον ιστό... Δεν λογάριαζε τον κίνδυνο. Η αγάπη του για την πατρίδα οδηγούσε σταθερά τα βήματα του στο μονοπάτι της δόξας.
"Τρελάθηκες; Θα ανέβεις στο στύλο μέρα μεσημέρι; Τι πας να κάνεις; Θα σε σκοτώσουν..."
Ανέβηκε με το τσιγάρο στο στόμα σαν να το απολάμβανε... δεν πρόλαβε να κατεβάσει το κόκκινο πανί... ο θάνατος είναι πάντα πιο γρήγορος όταν πρόκειται για παλικάρια...
Έμεινε κρεμασμένος για λίγο πάνω στο στύλο... ΣΥΜΒΟΛΟ... όσο άντεχαν τα δυνατά χέρια του και η τεράστια καρδιά του...
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ, ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΥΜΒΟΛΑ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ.
Αντώνης Γρέγος
