Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν πλέον οι εθνομηδενιστές της ΔΗΜΑΡ, στην επίθεση τους ενάντια σε κάθε τι το Ελληνικό. Από το στόχαστρο τους, φυσικά, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει και η Ορθόδοξη Πίστη, ως αδιάσπαστος συνδετικός κρίκος με την Ελληνική Ιστορία.
Χθες, λοιπόν, κατετέθη ερώτηση στον Υπουργό Παιδείας, από τις Βουλευτές του εν λόγω κόμματος Μαρία Ρεπούση και Μαρία Γιαννακάκη, ζητώντας επί της ουσίας το μάθημα των θρησκευτικών να γίνει προαιρετικό ακόμη και για τους ορθόδοξους μαθητές! ...
Σύμφωνα με το σκεπτικό της «συνωστισμένης» Ρεπούση και της συνοδοιπόρου της, ο τρόπος με τον οποίο είχε υιοθετηθεί στο παρελθόν κοινοτική οδηγία για το μάθημα των θρησκευτικών είναι αυθαίρετος, καθώς προβλέπει την εξαίρεση της διδαχής των θρησκευτικών μόνο σε αλλόθρησκους μαθητές και όχι στους ορθοδόξους. Με το «επιχείρημα» αυτό, περί αυθαιρέτου, καλούν τον Υπουργό να αλλάξει την σχετική εγκύκλιο, δίνοντας τη δυνατότητα και στους τελευταίους να μην παρακολουθούν το μάθημα! Εννοείται πως δεν μας προξενεί καμία εντύπωση η κίνηση αυτή της ΔΗΜΑΡ, και μάλιστα εκφρασμένη από τη γνωστή για τις αντεθνικές της απόψεις Ρεπούση. Οι μπολσεβίκοι, είτε «κόκκινοι», είτε «ροζ», είτε «πορτοκαλί», είναι πάντοτε ανθέλληνες και τρέφουν μίσος για κάθε τι το οποίο συνδέεται θετικά με το Έθνος. Είναι, όμως, ενδεικτικό το θράσος των ανιστόρητων αυτών εθνομηδενιστών, ότι προχωρούν στην προκλητική αυτή ενέργεια την ίδια ώρα που κάνουν, υποτίθεται, διάλογο με την επίσημη Εκκλησία για τις σχέσεις της με την αριστερά.
Το πώς εννοούν, φυσικά, το διάλογο τα ορφανά του Τσαουσέσκου, του Χότζα, του Στάλιν, του Μάο το γνωρίζουμε πολύ καλά μέσα από τη ροή της ιστορίας. Ακολουθούν την τακτική του Λένιν «ένα βήμα πίσω, δύο βήματα εμπρός» για να παγιδέψουν τους αφελείς συνομιλητές, οι οποίοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να συζητήσουν έντιμα με τους αρχιερείς της ραδιουργίας και της δολοπλόκου συμπεριφοράς. Από την άλλη, η όλη διαδικασία, δείχνει και την απόκλιση που έχει πάρει η επίσημη Εκκλησία, ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση τόσο με τον ιστορικό της ρόλο, ως προμαχώνα του Ελληνισμού, όσο και με τις πεποιθήσεις του ποιμνίου της. Αλήθεια, ο λαλίστατος για θέματα ρατσισμού Αρχιεπίσκοπος, που ταυτίζει τη σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών με τον… αντιρατσισμό, τι θα κάνει επί του προκειμένου; Ο «ανήσυχος» Μητροπολίτης Σιατίστης, ο οποίος άλλη δουλειά δεν έχει από το να συκοφαντεί την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, θα σχολιάσει κάτι επί των συγκεκριμένων κινήσεων; Ρητορικό, φυσικά, το ερώτημα, καθώς οι συγκεκριμένοι (και όχι μόνο) ιεράρχες έχουν πάρει διαζύγιο από κάθε εθνική και θρησκευτική προσήλωση που ταυτίζει την Ελλάδα με την Ορθοδοξία.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
