Πολύς ντόρος έγινε τις τελευταίες μέρες με τον αφρικανό λαθρομετανάστη, τον οποίο κάποιοι με το ζόρι θέλουν να τον κάνουν Έλληνα, με μοναδικό κριτήριο ότι παίζει καλό μπάσκετ. Η πρώτη εύλογη απορία αφορά, χωρίς να έχουμε την παραμικρή ειρωνική η ερειστική διάθεση, ποιο είναι τελικά το επίθετο του νιγηριανού καλαθοσφαιριστή. Ως Αντετοκούμπο τον διαβάζουμε στην ...
‘‘Ελευθεροτυπία’’, ενώ στην ‘‘Εφημερίδα των συντακτών’’ (γνωστή και ως εφημερίδα των φωτομοντάζ και των γραπτομοντάζ) ως Αντετοκούνμπο…. Ας τα βρουν μεταξύ τους οι εγχώριοι υπερασπιστές του νέου τους ινδάλματος, ως προς την ορθότητα του επιθέτου του και μετά ας παραδίδουν φθηνά και γελοία μαθήματα πατριωτισμού και αντιρατσισμού. Στο όλο θέμα είχαμε και δυο πολύ ‘‘σημαντικές’’ παρεμβάσεις.
Η πρώτη προέρχεται από κάποια τιτλοφορούμενη ‘‘Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου’’, η οποία προφανώς θα πρόκειται για κάποια ΜΚΟ, απ’ αυτές που το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων τους έχει να κάνει με τη λαθρομεταναστολαγνεία και την αποδόμηση της Εθνικής ταυτότητας. Εκμεταλλευόμενη την όντως άθλια και ρεζίλικη εικόνα του Σαμαρά να συγχαίρει κάποιον επειδή παίζει καλό μπάσκετ βρίσκει την ευκαιρία να χύσει το δηλητήριό της, ζητώντας ουσιαστικά την απόδοση Ελληνικής ιθαγένειας σε «όλα τα παιδιά σαν τον Αντετοκούνμπο», όπως γράφει η ‘‘εφημερίδα των συντακτών’’ και σε «όλα τα παιδιά σαν τον Αντετοκούμπο», όπως γράφει η ‘‘Ελευθεροτυπία’’.
Το ‘‘Ελληνική’’, στον τίτλο της ολιγομελούς αυτής οργάνωσης έχει ολοφάνερα την έννοια της ελληνόφωνης, γιατί οι πράξεις της μόνο ελληνικές δεν μπορούν να θεωρηθούν με την διεθνιστική της λογική. Η δεύτερη παρέμβαση, προέρχεται από τον πρύτανη της φιλοσοφίας, τον καθηγητή της διαλεκτικής, τον κολοσσό την πνευματικής διαφώτισης, την προσωποποίηση της εξυπνάδας, της ειλικρίνειας και της ανυπέρβλητης αγάπης για την Ελλάδα Γιωργάκη Παπανδρέου, ή Τζέφρυ. Με μια ανακοίνωση, η οποία αναπαράγει το γνωστό ήθος και ύφος του ανθρώπου που υποδούλωσε την χώρα στους διεθνείς τοκογλύφους και έκανε το παν για να μετατρέψει την Ελλάδα σε Πακιστάν και Αφγανιστάν, ο Τζέφρυ έδειξε ότι παραμένει αμετανόητος και ανάλγητος, γύρω από την εθνομηδενιστική πολιτική που ακολούθησε ως πρωθυπουργός αυτής της χώρας.
Σύμφωνα με τον ανεπάγγελτο γιο της Μάργκαρετ Τσάντ «δεν είναι το DNA, το χρώμα ή η καταγωγή που προσδιορίζουν την Ελληνικότητα». Δεν περιμέναμε μια διαφορετική διατύπωση από τον "Φόρεστ Γκάμπ" της πολιτικής ζωής του τόπου. Από τον πολυπολιτισμικό άνθρωπο του 25% Ελληνικής καταγωγής και 0% Ελληνικής Συνείδησης. Από έναν τύπο που η θέση του αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για εσχάτη προδοσία και όχι να κάνει τουρισμό με τα χρήματα του Ελληνικού Λαού. Τόσο στον ανεκδιήγητο Τζέφρυ όσο και στις ποικίλες ΜΚΟ, οργανώσεις ομάδες και φυλλάδες που πορώθηκαν για τα δικαιώματα ενός νιγηριανού έχουμε να πούμε ότι έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Ότι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν καν τις έννοιες του Έλληνα και του Φιλέλληνα. Ότι η Ιθαγένεια (όπως και η Εθνικότητα) δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα για να μοιράζονται απλόχερα. Αλλά τι διάλογο να κάνεις με ανθρώπους που κρύβουν μέσα τους απίστευτο και απύθμενο μίσος για την έννοια του Έθνους; Τουλάχιστον, μέσα στην μιζέρια και την απόγνωσή τους ας συμφωνήσουν για την σωστή εκφώνηση του επιθέτου του νιγηριανού προστατευομένου τους. Αντετοκούνμπο; Αντετοκούμπο; Υπάρχει, όμως, και άλλη εκδοχή και μάλιστα διπλή. Η σημερινή ‘‘Αυγή’’, συνηθισμένη στην λογική των συνιστωσών, τον αναφέρει ως Αντετοκούμπο αλλά και ως … Αντετονκούμπο στην σελίδα 10. Έλεος…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
