Πριν λίγες μέρες οι άνδρες των σωμάτων ασφαλείας κατάφεραν ύστερα από πολύμηνη αναζήτηση να εντοπίσουν τον αλβανό στυγνό εγκληματία, Μαριάν Κόλα. Στο διάβα του ο αλβανός εγκληματίας και οι συνεργοί του είχαν αφαιρέσει ήδη δύο ανθρώπινες ζωές και είχαν διαπράξει αρκετές ληστείες. Ανατριχιάσαμε πραγματικά όταν η φράξια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που ...
πολλάκις έχει συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε συγκεντρώσεις Πακιστανών, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έβγαλε ανακοίνωση υπέρ του αλβανού δολοφόνου. Όμως έμελλε να μην είναι η μόνη αριστερή ανακοίνωση που εκθειάζει τον αλβανό δολοφόνο.
Σήμερα στον γνωστό ιστότοπο της παρακρατικής αριστεράς δημοσιεύτηκε μία επιστολή από μέλη της τρομοκρατικής ομάδας «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» με ανάλογο περιεχόμενο. Σε αυτό το σημείο, πριν παραθέσουμε την κατάπτυστη ανακοίνωση, οφείλουμε να παραθέσουμε έναν πολιτικό συνειρμό, που μοιραία έρχεται κατά νου.
Για συμμετοχή στην εν λόγω τρομοκρατική οργάνωση κατηγορείται ο Κώστας Σακκάς που προσφάτως αποφυλάκισε η ΝΔ, προκειμένου να ρίξει «γέφυρες φιλίας» προς την αριστερά. Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχε διοργανωθεί έρανος για το εν λόγω άτομο, ενώ το ίδιο κόμμα – πλέον – ουδέποτε έχει ενδιαφερθεί για τους Έλληνες που έχουν περιέλθει σε ανάγκη. Η διπλή αυτή σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ από την μία με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και από την άλλη με κατηγορούμενους για τρομοκρατία, προκαλεί ερωτηματικά που προφανώς είναι ρητορικά.
Σας παραθέτουμε την επιστολή των τρομοκρατών που δείχνει την ψυχοπαθογένεια τους και τον αυθόρμητο ανθελληνισμό τους:
ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΛΩΝ ΣΠΦ ΓΙΑ ΜΑΡΙΑΝ ΚΟΛΑ
MIRUPAFSHIM*
Και τελικά πως κερδίζεται πραγματικά η ελευθερία; το μόνο σίγουρο είναι ότι βρίσκεται έξω από τα κλουβιά της Δημοκρατίας, έξω από τις αποθήκες ανθρώπινων ψυχών, έξω από τη χώρα του «σωφρονισμού», της υποταγής, της απάθειας και των ψυχοφαρμάκων.
Κάθε μέρα μια επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα. Κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ ακούγεται ο ήχος των κλειδιών. Καταμέτρηση. Πρέπει να είναι σίγουροι ότι εξακολουθείς να βρίσκεσαι εκεί, κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους. Και μονάχα μια βόλτα στο προαύλιο, κοιτάζοντας το γαλάζιο του ουρανού, σε κάνει να αναπολείς το έξω… και αύριο πάλι από την αρχή… Σε μια καθημερινότητα που ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει…
Σε αυτό το περιβάλλον αν είσαι τυχερός, θα γνωρίσεις και ανθρώπους που το τσιμέντο δεν τους έχει φυλακίσει το μυαλό. Σκέφτονται διαρκώς πως θα ρίξουν τους τοίχους, πως θα δραπετεύσουν… Κάπου εκεί στα κολαστήρια των Τρικάλων γνωρίσαμε τον Μαριάν.
Δεν επιθυμούμε να πλέξουμε το εγκώμιο κανενός. Γνωρίζουμε ούτως ή άλλως ότι ο Μαριάν ούτε αναρχικός ήταν, ούτε σύντροφός μας. Γνωρίζουμε όμως επίσης πως είχε ελεύθερη ψυχή, και πως τα μάτια του κοιτούσαν τον ορίζοντα, αναζητώντας διαρκώς την ευκαιρία να αποδράσουν από το νεκρό χωροχρόνο της φυλακής.
Για αυτό θέλαμε να μιλήσουμε. Για τα λιγοστά λόγια που είχαμε ανταλλάξει μαζί του. Για το πώς ήθελε και απαιτούσε την ελευθερία του άνευ όρων. Για τον τρόπο που παθιασμένα έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Για την ελευθερία που μάτωσε και έδωσε τελικά τη ζωή του. Για έναν δρόμο που ελάχιστοι επιλέγουν να ακολουθήσουν ως το τέλος. Για όλα όσα εκτιμήσαμε σε εκείνον όταν τον γνωρίσαμε.
Ένα αντίο σε σένα φίλε. Ένα αντίο σε όλους αυτούς που «φύγανε» στην προσπάθεια τους να αποδράσουν από τα κλουβιά της Δημοκρατίας.
Μερικά φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ που βρέθηκαν μαζί με τον Μάριαν στις φυλακές Τρικάλων
ΥΓ. Όσο για τις ενέδρες θανάτου και τους θρασύδειλους σύγχρονους κυνηγούς κεφαλών, τα λόγια περιττεύουν. Χαρά μας είναι να πενθείτε πάνω από τα φέρετρα συναδέλφων σας.
*Mirupafshim σημαίνει καλή αντάμωση στα αλβανικά.
